თავმოყვარე მატყუარა [ნაწილი II] [სრულად]

თბილისის ჰაერზე შეჩვევა ძალიან გამიჭირდა. რამოდენიმე დღე, შეჩვევის მომენტი ვერ ავიტანე... მერე ამას დაემატა ჩემი გაუთავებელი ფლირტი ტელეფონთან, რომელიც დედაჩემსაც ყელში ამოუვიდა. მთელი ორი კვირა ვფიქრობდი რომ გოგორელიანი ასე უბრალოდ და უსიტყვოდ არ

თავმოყვარე მატყუარა [ნაწილი I] [სრულად]

საჭმლის თემით იმიტომ დავიწყე, ჩემს ვიზვუალს რომ მივდგომოდით. სუსტი ვარ, ისეთი სული რომ შემიბერო ქარის მიმართულებით წავალ. საჭმელზე გართულება არ მაქვს, ყველაფერს ვჭამ როცა მშვიდება, მაგრამ საქმეც მაგაშია ძალიან იშვიათად რომ მშივდება. დედაჩემის

თამაში ორივე მხარეს [სრულად]

ბავშვობიდან გათამამებული და თავზეხელაღებული გოგოს შთაბეჭდილებას ტოვებს. ასეც არის, ან რა უშლის ხელს? ისეთი მამის შვილია, აბა ვინმემ უბატონოდ ხმა გასცეს. ესეც იფერებს წარმომავლობას და რაც შეიძლება მეტად ირგებს ცხოვრებას. მის ადგილას ალბათ უმრავლესობა

არჩევანი [სრულად]

გაოგნებული ვუყურებდი ჩემს წინ მდგომ ახლაგაზრდას და სიტყვებისათვის თავი ვერ მომეყარა. ისე უტიფრად ათვალიერებდა ჩემი სხეულის თითოეულ ნაწილს,როემლსაც ჯინსის ტანზე მომდგარი შარვალი და უბრალოდ თეთრი მაისური ფარავდა. სახეზე სიწითლემ გადამიარა,

ღამის სამიზნე [მეორე ნაწილი] [სრულად]

-დღეს დილით ქალბატონმა ნატამ რომ მოიყვანა და დატოვა იმის მერე ბავშვი არ მინახავს, წეღან მასწავლებელი შემოვიდა და მითხრა რომ ანაბელი ეზოში თამაშის დროს გაქრა. იმ წამსვე თქვენ დაგირეკეთ. _ქალი განერვიულებული ათამაშებდა თითებს და შუბლშეკრულ და შვილის

საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის (სრულად)

-კარგი. შენზე ნიძლავი დავდე.- ვითომც არაფერიო ისე ვუპასუხე. -რაა- გაოცებულმა შემომხედა მიამ, შემდეგ კი ისტერიკული სიცილი დაიწყო. გაოცებული ვუყურებდი. ვერ გამეგო რაზე იცინოდა. - მეკაიფები ხო? გაიგე მე რომ დავდე ნიძლავი. პირდაპირ ვერ მეუბნები და

მოპარული საქმრო [სრულად]

ძალიან ბევრი ვიფიქრე როგორ დამესათაურებინა ჩემი ისტორია. ამის გამო წერასაც ვერ ვიწყებდი და ვერც სხვა დანარჩენს ვაბამდი თავს. ერთ მშვენიერ ღამეს როდესაც წესით ნორმალურ ადამიანს უნდა ეძინოს მე ვფიქრობდი და გამახსენდა ყველაზე მნიშვნელოვანი დეტალი,

დაგვიანებული შეხვედრა (ნაწილი 1 სრულად)

დილით ჩვეულდროზე ადრე გაეღძვიძა.თავს საწოლში ნებივრობის უფლება ვერ მისცა და ზანტად წამოდგა ფეხზე.ამრეზიით გადახედა მისაღები ოთახის ტახტზე გაწოლილ ქმარს და უსიტყვოდ დატოვა ოთახი.რაღა უნდა ეთქვა ისეთი,რაც უკვე არ ჰქონდა ქმრის ყურებს გაგონილი?დილის

ფსიქოზი (სრულად)

წვიმდა. ნისლივით გადაჰკვროდა ღამისფერ ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნებოდა ცაზე, გამაყრუებელი, საზარელი ხმით. ღრუბლებიდან ცვიოდნენ წვიმის წვეთები.

მხოლოდ დავამატოთ შაქარი (სრულად)

''-წნევა გაქვთ დაბალი, გონებაც ამიტომ დაკარგეთ. აი, ეს წამლები იყიდეთ, დიდხანს მზეზე არ გაჩერდეთ, შუადღისას სახლიდან არ გახვიდეთ და... ჰო, შაქრიანი წყალი სვით ხოლმე დილაობით...''