ერთხელ მარსზე (სრულად)

ზაფხულის ცხელი საღამო იყო, მარტო ვიყავი ქალაქ გარეთ სახლში, ჩაბნელებულ ოთახში ვიჯექი და სრულიად არ მინდოდა არაფერი. ოთახის კედლებს აპობდა ნელი მუსიკის ხმა... ძალიან დაღლილი ვიყავი სიცხით, ცივ ყავას ვწრუპავდი და ინტერნეტში უაზროდ ვიქექებოდი,

დემონი ( ჩრდილების თამაში) (სრულად)

მაფია ჩრდილების თამაშია, შენ არ შეგიძლია დაინახო მათი სახეები, შენ შეგიძლია დაინახო მხოლოდ მონსტრების ჩრდილები.გასაქცევი არსადაა, მაფია ყოველთვის ირჩევს მის მსხვერპლს და გასაქანს არ აძლევს.

ჯილი (სრულად)

-მამაშენმა რა თქვა? -არვიცი არ მომიცდია მისთვის.... დედა ეს სამართლიანია? მე იქ ვიჯექი და ვერაფერი შევძელი საიკსს არავინ მოუკლავს და დამნაშავეც რომ იყოს დაე გადაუწვან სახლი, გაძარცვონ მას ხომ არავინ მოუკლავს -ნუ ტირი ჩემო

Wrong number (სრულად) +18

-არ ინერვიულო ძვირფასო. ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ იმისათვის, რომ თქვენ კმაყოფილი დარჩეთ,- ძალიან სასიამოვნო ხმა ჰქონდა ჩემს თანამოსაუბრეს. ისეთი შეგრძნება გამიჩნდა, რომ ტრანსში შევყავდი,- ჩვენს საუკეთესო სპეციალისთან გადაგრთავთ. -საუკეთესოსთან?-

შეუმჩნეველი (სრულად)

საწოლში შიშველი ვწევარ, ხელში სიგარეტი მიჭირავს და მას ვუყურებ. კულულები სახეზე აქვს ჩამოყრილი და ყოველ წამს ყურს იქეთ იწევს, თუმცა თმებს მაინც ვერ იმორჩილებს. დიდი, ვარდისფერი ტუჩები ჩვეულებრივზე მეტად დაბერილი აქვს, ალბათ სუსხიანი ამინდების

ჭირვეული (სრულად)

-არა ტონიო არ თქვა ბოლოს ეგ რომ მითხარი ორ დღეში საკუთარი ნებით გამაგდე სახლიდან არ თქვა გთხოვ -მპირდები რომ შემირიგდები?-ტონიომ გოგონა წამით მოიშორა და თვალებში ჩააშტერდა -იცი მე .......-დაიწყო ვალერიამ

მარრიამი ( სრულად)

-ჯანდაბა უგონოდ მეძინა, რა ჯანდაბა დამემართა. საკუთარ თავს ელაპარაკებოდა ახალგაღვიძებული და არაფერი ახსოვდა გარდა იმისა რომ ბოლო ჭიქა ღვინის მაგივრად ასიგრამი არაყი დალია, ის ერთი ჩვეულებრივი ასპინძლი გოგო იყო, უჩინარი და არაორდინალური, ერთფეროვანი,

უცნობის თვალებისფერი ღამე (სრულად)

-არადა როგორ მიყვარდა ხოლმე ეგ სიმღერა და ეჭვი მეპარება, ასეთი ჩხავილის შემდეგ, კიდევ შევძლო ოდესმე მისი სერიოზული სახით მოსმენა. ზურგს უკან ნაცნობი, ხრინწიანი ბარიტონი მომესმა და სიმღერის ტექსტი კი არა, ჩემი სახელიც დამავიწყდა. ნელა შევბრუნდი

ბედნიერი ვარ! (სრულად)

მირბის და იღიმის, მთელი სახე უღიმის. მარცხენა ხელში ყვავილები უჭირავს, მარჯვენაში პატარა ყუთი და მთელი ძალით უჭერდა ხელს. ძლივს მიაღწია დანიშნულების ადგილამდე და ირგვლივ მიმოიხედა. ვერაფერი შეამჩნია. მომღიმარი სახე დაუსერიოზულდა და თვალებში სევდა

ფერადი დღე (სრულად)

ჰოა ასე უცებ ნატვრა რომ აგიხდება, ჰაერში დაფრინავ და ფერებს საკუთარი ხელით ეხები. უბრალო მოგონებები რომ იქცევიან შენი ცხოვრების ფერად სამყაროდ რომელიც განათებს და დღეს გინათებს, აი ესაა ბედნიერება. აი ასე ორ წამში რომ ხვდები და გაცნობიერებ რამხელა