ხელახლა (სრულად)

ჩემს ცხოვრებაში ისევ გამოჩნდა. ისევ ამრია. ისევ გამახსენა ყველაფერი. დამაფიქრა რა მინდა და რას ვაკეთებ. მისმა მესიჯმა მოიცვა მთელი ჩემი სხეული. ჟრუანტელმა დამიარა. ყველა უჯრედი მოიცვა. ისე შემცივდა ყინვაც ვერ გამოიწვევდა ასეთ ძლიერ კანკალს.

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე (სრულად)

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს,

იო [სრულად]

მხოლოდ ცრემლებს არ დასჯერდა ზეცა, სეტყვა დაეშვა დაუნდობლად და სულ გაათავისუფლა გზები ბრბოთა სვლისაგან. თითქოს, არ ჩათვალეს ღირსად ამ სანახაობისაგან გამოწვეული სევდის გამზიარებლად. ბუნებასაც სურდა მარტო დარჩენა, რათა გულწრფელად ეგლოვა.

ბედნიერების ათვლის წერტილი (სრულად)

ზღურბლზე მდგარი ცოტნე გაოცებისგან და მოულოდნელობისგან ადგილზე გაქვავადა ნაცნობ სახეს რომ წააწყდა. გაოგნებულმა აათვარიელა მის წინ მდგარი თვალებგაფართოებული გოგონა, რომელიც აშარად მასზე ნაკლებად შოკირებული არაფრით იყო, სიტუაციიდან გამომდინარე. მის წინ

თამაში (სრულად)

როცა თამაშში გიწვევენ, უარს ვერ იტყვი, თორემ მოგკლავენ. როდესაც თამაში იწყება, უკან ვეღარ ბრუნდები. თამაში მანმადე გრძელდება, სანამ მას არ იპოვი, ან არ მოგკლავენ. თამაშში მხოლოდ ორი გზაა, მოკვდი ან მოკალი. როგორც არ უნდა ცადო სხვა გზას ვერ იპოვი.

ჩანაწერი დღიურიდან ( სრულად )

ახლა თეთრ ფურცელს დავყურებ და მინდა რომ დავწერო,ბოლომდე გავშიშვლდე და ყველაფერი დაწვრილებით აღვწერო,მინდა რომ ყველაფერი მოგიყვე. შემიძლია გენდო? იქნები კი ჩემი მეგობარი? ხომ არავის გაუმხელ ვინმეს იმას რასაც შენს ფურცლებზე დავწერ? უამარავ საიდუმლოს

ოთხი დღე (სრულად)

-თბილებიც ჩაალაგე დედიკო -ოთხი დღით მივდივარ სამუდამოდ კი არა დედა ჩანთაში მორიგი ჟაკეტი ჩადო და დედამის მობეზრებულმა გადახედა. -რო ჩახვალ დარეკე, ბევრი არ დალიო სიცილით გადაეხვია შვილს და სახლის კარები ანერვიულებულმა მიხურა. -იქ ამბები ატყდებაა

მინდოდა (სრულად)

მინდოდა შენი რიტმით მეცხოვრა, რომ შენს დაძახილს დავლოდებოდი და სანატრელი მუსიკის ხმაზე შენს მაჯისცემას შევკედლებოდი,

მუქი ჩაი და რძე ჩვეულებრივი. (სრულად)

წვიმს... გადაუღებლად წვიმს... ნოემბრისეული სიცივეა. ნოემბრისეულად ცრის და ნოემბერსისეულად ერთდროულად თბილა და სცივა თბილისს.

ვნება (სრულად)

-ეკატერინე,-თითქმის ჩურჩულით მეუბნება და თითებს ჩემ თმაში ხლართავს-შემიყვარდი,-გული ამიჩქარდა,ყურებში რაღაცამ წუილი დაიწყო,თითქოს სადაცაა გონებას დაკარგავო,ავკანკალდი და დაბნეული ჩამოვცილდი,მე არც კი ვიცი რა უნდა ვუთხრა.