გაიცანით ნიცა ამაღლობელი! (სრულად)

იტალია. მოკლედ რომ თქვა ერთ სიტყვაში რამდენ გასაქანს მოძებნი. „ყველა გზა რომში მიდის.“ მილანი ჩემი ქალაქია. ბარზე ხომ შეიძლება გაგიჟდეს კაცი. აი ვენეცია თქვი,ნუ!შოკი და ვერ გამოსვლა,სულ წ....ბი და სულ ნავები,სულ მზის რომანტიკა.

სვანი მორაგბე (სრულად)

მოკლედ იმედია რაღაც გამომივიდა, ინფორმაცია ნაწილი სვანეთში ყოფნის დროს მოვისმინე, ნაწილი ინტერნეტიდან ამოვიღე, მოკლედ ძალიან ვეცადე... ველოდები შეფასებას და ბოდიში შეცდომებისთვის..

ერთი გოგოს პატარა ისტორია (სრულად)

– მოგეხსენებათ ბავშვებო, რომ სამკუთხედში გვერდები მოპირდაპირე კუთხეების სინუსების პროპორციულია ხოო? ხო გავიგეთ რასაც ვლაპარაკობ? გავიგეთ, ძალიან კარგი. – მასწავლებელო ერთი კითხვა მაქვს! – წამოიძახა ვიღაცამ. – ავხსნიდი ჯერ ბარემ გაკვეთილს! – რაში

ვაჩე და ელენე (სრულად)

ხდება ხოლმე მომენტი ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად არის, ორნი ხართ, ერთმანეთისთვის არსებობთ, მთელი სამყარო გემეტებათ ერთმანეთისთვის და არა მარტო, მაგრამ ყველაფერი წამში იცვლება, ჩნდება მესამე, რომელიც გამუდმებით ცდილობს ურთიერთობა დაგინგრიოთ და ხშირ

იდუმალება (სრულად)

ნათქვამია : “ ვინც მოითმენს ის მოიგებსო ... “ შეიძლება ეს მართალიცაა ,მაგრამ სიყვარული რომ ძალიან ბევრ მსხვერპლს მოითხოვს , არც ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს . ჩემგან კი , მან სულიერი სიმშვიდე მიიღო მსხვერპლად , მაგრამ ამ მოთმინებამ და იდუმალმა სიყვარულმა

ბაბნიკს ერთხელ და სამუდამოდ უყვარდება (სრულად)

ჩემი პირველი ისტორია რომელიც 13 წლისამ დავწერე . "გრამატიკა" მკვდარია ,გაცოცხლების შანსი ნულია :დ წერის სტილიც კატასტროფაა და ახლა რომ გადავხედე მივსხი რომ აშკარად დავიხვეწე.(რა თავმდაბალი ვარ)

Re_Born *სრულად*

დაგიბრუნდით ტკბილებო სხვა ისტორიით <3 ესეც ძველი ისტორიაა მაგრამ რაღაც რაღაცეები შევასწორე და ნახეთ აბა რა გამოვიდა <3 <3 თქვენმა დადებითმა კომენტარებმა მომცა სტიმული იმის,რომ სხვა ამეტვირთა <3 <3 მადლობა^_^ მოწონების და არ მოწონების

ლივია (სრულად)

სკოლისკენ მივდივარ. ყველას სადღაც ეჩქარება. მალე გზას გადავუხვიე და სკოლის ეზოში შევედი. კლასში ასვლას ვაპირებდი როდესაც ერთი ბიჭი დავინახე. აქამდე არასდროს მინახავს და არასდროს მომწონებია მაგრამ ახლა არ ვიცი.

მირა (სრულად)

გულზე ხელები გადავიჯვარედინე და გამომცდლად შევხედე. მშვენივრად ხვდებოდა რასაც ვეკითხებოდი. იცოდა რომ გაგიჟებამდე მინდოდა გამეგო რამე გრძნობა ჰქონდა თუ არა სხვის მიმართ. იცოდა რომ ჭკუიდან გადავყავდი მის თავისუფლებას. თავზარს მცემდა იმის გაცნობიერება

ისევ იქ, ისევ იმ დროს (სრულად)

გვიან, ძალიან გვიან დაინახა პირველმა კარებთან მდგარი წერეთელი და ტუჩებზე ოდნავ შესამჩნევმა ღიმილმა გადაურბინა... თვალები სამჯერ მაგრად დააჭირა ერთმანეთს და წავიდა.... მხოლოდ დათუნა მიხვდა მის ამ ჟესტს... მხოლოდ დათუნამ გაშიფრა თავიდან-ბოლომდე