მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 3)

ნელ-ნელა ფეხს ავუჩქარე. უკვე აღარ მახსოვს სირბილზე როდის გადავედი. მინდოდა არსებობა შემეწყვიტა, გავმქრალიყავი... ცრემლები მხედველობას მიკარგავდა. კიბეებს სირბილით ავუყევი ზევით. ვგრძნობდი, როგორ ვეჯახებოდი კიბეზე ამავალ და ჩამომავალ

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 2)

დროის მსვლელობის აღქმა მიჭირდა... ვიცოდი, რომ შენობაში უნდა შევსულიყავი, მაგრამ ვერ ვდგებოდი. მხოლოდ ის შემეძლო რომ დროდადრო ხელს ვწევდი და კარზე უძალოდ ვაკაკუნებდი... ძალა გამოცლილი, მხოლოდ ტირილს ვახერხებდი. ვგრძნობდი სიცივეს, მაგრამ მაინც, ცივ

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 7

თავი 7 *თხრობას აგრძელებს ნენსი ვიდექი და უბრალოდ ვტიროდი. სხვა გზა აღარც მქონდა, არაფრის გაკეთება არ შემეძლო. ლილე მიყურებდა და მხედავდა როგორ ვიტანჯებოდი, მაგრამ ვერაფერს ვერ ხვდებოდა.

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (1)

ნიუ-იორკის აეროპორტში გაჭირვებით მოვათრევდი მძიმე ჩემოდანს და თან დედაზე ვბრაზობდი, ეს საშინელი ქურთუკი ძალით რომ "ჩამაჯაჯა", მგზავრობისას შეგცივდებაო...ზურგჩანთა გაჭირვებით მოვიხსენი და ძირს დავდე. ცოტა ამოვისუნთქე და გასასვლელს დავუწყე ძებნა...

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 6

თავი 6 მანქანაში ვისხედით და აჩი ვერ ვაიძულე მთელი სისწრაფით რომ წავსულიყავით. -დათომ გადმომიგზავნა ინფორმაცია მაგ ტიპზე ისეთი არავინ არ არის ხელშეუხებელი, არც სასტავში ტრიალებს. რა პონტში ბლატაობს ვერ გავიგე.

მხოლოდ შენ!

მტკივნეულია როცა 9 წლის მანძილზე ერთი ადამიანი გიყვარს,მას კი... არა!ამას მხოლოდ ის გაიგებს ვისაც გამოუცდია.. ძნელია სხვისი ტკივილის გაგება, თუ შენც იმავეს არ გრძნობ. თუმცა მე, ყოველთვის ვგრძნობდი სხვის ტკივილს. ზოგჯერ ჩემსაზე მეტადაც კი განვიცდიდი,

შენ არ გჭირდება სამკაული, მოსართავები,

შენ არ გჭირდება სამკაული, მოსართავები, შენეულ ზეცას სიკეკლუცე შვენის მდედრივით, სულის სინათლე მოუცია შენთვის ღვთაებას, არც სილამაზე დაუკლია სხეულებრივი. ეგ სილამაზე ცათა სულებს ასაწაულებს, შენ, სინატიფის ღმერთეულო დღესასწაულო, შენივე არსის

შენ ჩემი გახდები.... (ნაწილი 14)

ცხოვრებაზე ამბობენ,ერთი დიდი უსასრულოობააო,მაგრამ დღეს,მხოლოდ ახლა დავფიქრდი რა წამიერი ყოფილა ცხოვრება და ამ ცხოვრებაში ბედნიერების და ტკივილის აღქმა... საშინელებაა როცა მიდიან და მიგათრევენ, სულის გარეშე გტოვებენ,ასე იყო ჩემთანაც,ზუსტად ვიცოდი

შენ ჩემი გახდები..... (თავი 13)

განგიცდიათ ტკივილი და ბედნიერება ერთად?!...მე განვიცადე ამ ღამემ განმაცდევია....გულის ნახევარი ბედნიერებით წამში ას დარტყმას აკეთებდა,ხოლო გულის მეორე მხარე კვდებოდა,დასერილი იყო და ჭრილობებიდან სისხლი დიოდა.... ბინის კარი შევაღე თუ არა ცრემლები

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 5

დილით რვა საათზე მაღვიძარამ დარეკა. მინდოდა ნენსი სკოლისთვის გამეღვიძებინა, მაგრამ მას ისე ტკბილად ეძინა... ფეხები ერთმანეთზე ჰქონდა შემოწყობილი, თეთრი სარაფანა, რომელსაც წითელი ყვავილები ჰქონდა ამოქარგული ძლივს უფარავდა პატარა სხეულს.