ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 2)

:-კი გვაქვს (ალექსანდრე) -არა არ გვაქვს (მე) -ანუ გინდა თქვა რომ ჩემთან საუბარი არ გინდა? (ისე მომიახლოვდა ლამის გული წამივიდა) -არა არ მინდა. (გაუბედაბად ვუთხარი) -კარგი მაშინ ვიმოქმედებ (ალექსანდრე) წელზე ხელი მომხვია და მის მკერდს ამაკრა.ჩემი

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 1)

მშვენიერი,მზიანი დილა გათენდა.წესით ეს დღე სხვა დღეების მსგავსად უნდა დაწყებულიყო,მშვიდად და უდარდელად,მაგრამ როგორ?!დღეს ხომ ჩემი ბანკეტია.სკოლას ვამთავრებ და ბავშვობის ოცნება,რომ ვყოფილიყავი "დიდი" დღეს მიხდებოდა. -ღმერთო ჩემო!ეკა დეიდა არ

ჩემი ხარ(15დასასრული)

დილით მისმა შეხებამ და კოცნამ გმაღვიძა თვალები ნელ-ნელა გავახილე და ავხედე ღამის გახსენებაზე ჟრუანტელმა დამიარა მეც ხომ ისევე ვექცეოდი ახლა გიოს როგორც მე ნიკა მომექცა... -დილამშვიდობის ჩემო ლამაზო -ნიკა ეს ყველაფერი ყველაზე დიდი შეცდომა იყო -არა

ჩემი რაპუნცელი - სრულად

-მე მინდა ახლავე ცოტალ გამომყვე ! - სად მქონდა მთვრალს აზროვნების უნარი მაგრამ ამ 5 სიტყვის გაგონებისას თვალები ისე დავჭყიტე და დავქაჩე კინაღამ ბუდიდან გადმომივარდა ... -მეეე ? - ისე შევიცხადე გეგონებოდათ უნდა მოგკლაო მითხრა -არა გიგა და ნიკო შენ

ჩემი ხარ(14)

ანდახან ადამიანები ძალიან გვიან ხვდებიან რომ თავისი საქციელით შეიძლება მის საყვარელ ადამიანს გული ატკინონ და მისი საქციელით გაანადგურონ ხოლო თვითონ მათ გულში რაღაც ღრღნით აწუხებთ და სანამ ვებერთელა ბურთად არ გადაიქცევა და ყელში არ გაეჩხირება ვერ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 35)

დემეტრეს ოჯახმა იმაზე მეტად მაგარი შთაბეჭდილება დამიტოვა, ვიდრე მეგონა.არაჩვეულებრივი მშობლები ყავს, დედა ნანა სიხარულიძე, ქალი პიზიტივია, ყველა თემაზე შეუძლია საუბარი, კეთილი და რაღაცნაირად თბილი ქალია, გაცნობისთანავე თბილად მექცეოდა, ყველანაირად

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე- 6თავი

ჩვენ დროში ცოტა რთულია ადამიანს მეგობარი უწოდო.ყველას უყვარხარ სანამ შენგან რაიმეს მიღების შანსი აქვთ.მაგრამ შეიძლება დადგეს მომენტი,გაგიჭირდეს და გვერდით როცა გაიხედავ ან აღარავინ იდგება,ან ის ერთი მთელი ცხოვრება მუდამ შენთან რომ იყო.თითქოს ამბობენ

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 5თავი

ბოლოჯერ მივიდა დედის სასახლესთან საბა,დაიხარა,ლოყა,შუბლი და თვალები დაუკოცნა,უკანასკნელი ცრემლი ჩამოუგორდა,დედის გულზე დაეცა და საფლავში გაატანა. ყურთან დაუჩურჩულა:დედიკო,ჩემო საყვარელო დედიკო,იმედია ახლა მაინც გესმის ჩემი.ძალიან მომენატრები,გთხოვ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 34)

გიყვარდეს ქალი-სასჯელია, არ გიყვარდეს-დანაშაული! მისი ეს თავშეკავება მაკვირვებდა, ვერ გამეგო როგორ შეეძლო ასე უბრალოდ შესცვლობა განწყობა, გუშინ ისეთი გაბრაზებული იყო, რატომღაც დარწმუნებული ვიყავი იმაში რომ ბარათელს მოკლავდა, მაგრამ სანდრომ გაჩერა,

ჩემი ხარ(13)

ადამიანი რომელიც სიგიჟემდე მიყვარდა და არაფრის გულისთვის არ დავთმობდი...თბილიში ჩამოსვლის შემდეგ ნიკას ხშირად ვეღარ ვნახულობდი მაგრამ ამას ჩემზე არ უმოქმედია დღეში ერთ საათი თუ ვუთმობდი მას ჩემი საქმეების გადამკიდე შემდეგ ორ დღეში ერთხელ შემდეგ