ცხოვრება, ეს ზღაპარი არაა (თავი3)

გამარჯობა ისევ და ისევ მე. ძალიან მწყინს, რომ ვერ ვხედავ ჩემს ნაჯღაპნზე კომენტარებს,ასე მგონია არ მოგწონთ.გთხოვთ როცა წაიკითხავთ ერთი კომენტარი მაინც დამიტოვეთ მოგწონთ თუ არა თქვენ ის. გთხოვთ. ღირს გაგრძელებად?

ცხოვრება, ეს ზღაპარი არაა (თავი 2

ნატა!.. ნატაა!!! არ გესმის რომ გეძახი? - მესმის ლიკას ხმა, ადამიანის, რომელიც ყველაზე ღვარძლიანი და არაადამიანი მთელს სკოლაში -.გისმენ?! რა ხდება? რაგინდა?! -რა მინდა?! ჰაჰ შენიდან რა ჯანდაბა უნდა მინდოდეს? ვინ ხარ რომ შენიდან რამე მინდოდეს? არც

ცხოვრება, ეს ზღაპარი არაა (თავი 1)

იყო რა, იყო ჩვეულებრივი სიმახინჯითა და ნიჭიერებით გამორჩეული გოგონა. 1.76სმ-ის სიმაღლის 96 კგ-ის. წითელი, ძალიან ძალიან წითელი თმითა და თაფლისფერი თვალებით. თვალებზე ჩვეულებრივად დაკოსილი სათვალით და ხელში მუდამ ბევრი წიგნებით. ბავშვობიდანვე მსუქანი

ცხოვრება, სიცარიელე და ადამიანები

არის ცხოვრებაში ისეთი მომენტები როდესაც, ერთ წუთს თავს ბედნიერად გრძნობ და მეორე წუთს ეს ყველაფერი უბრალოდ ქრება მხოლოდ იმიტომ რომ, თქვენი ბედნიერება არ უხარიათ... მარტივი მიზეზების გამო, არ უნდათ და მორჩა. ამასთანავე იმხელა მიზეზს დაგისახელებენ რომ

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [დასასრული]

-პაციენტი გონზეა, მაგრამ მალე კიდევ ერთი ოპერაციისთვის უნდა მოვამზადოთ. თუმცა, შეგიძლიათ მანამდე მოინახულოთ... თავი ჩავხარე. რა თქმა უნდა მე ვერ ვნახავდი და ამაზე წუწუნს არც ვაპირებდი. ისე საშინლად მოვექეცი...თან ისედაც მოკლე დრო ოჯახის წევრებისთვის

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [8]

ყველაფერი იდეალურად მიდიოდა. მე და დემეტრე სულ ერთად ვიყავით და ერთმანეთს თვალებში შევციცინებდით. გიგასთან, ნიასთან და ელენესთან ერთად უმაგრეს დროს ვატარებდით. ისეთი წყვილი ვიყავით,

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [7]

ერთხელაც არ შემიხედავს, თუმცა ამის საჭიროება მაინც არ ყოფილა. ლანჩიდან 1 საათში ტყეში წაგვიყვანეს.დღეისთვის მხოლოდ ორი კლასი აარჩიეს. მე-11 და მე-12. ორივე კლასი ა) და ბ) ჯგუფებად დაყვეს და ერთმანეთს შეაერთეს. ისე გამოვიდა, რომ დემეტრე, ნია და ელენე

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [6]

უაზრო ბოდიალის შემდეგ, იმედგადაწურული, ხეს მივეყრდენი. შიშისგან ძალა მერთმეოდა და ვიცოდი, ახლა რომ დავმჯდარიყავი გავითიშებოდი. რამდენი ვიარე, მაგრამ ვერაფრით ვიპოვე ბანაკისკენ ან თუნდაც ნებისმიერი ცივილიზაციისკენ მიმავალი გზა. ვატყობ, ღამის გატარება

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [5]

ამ რამდენიმე დღეშიც ბევრი სიახლე დაუდიათ. უკვე 900 მომხმარებელი ყავს. ჩვენს სკოლაში კი 3000 მოსწავლეა, ანუ, ყველაფერი წინაა. სიახლეებს ჩამოვუყევი და ერთი პოსტი თვალში მომხვდა: "სკოლის აიდოლების სასიყვარულო დრამა!" სათაურზევე თვალები გადავატრიალე და

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [4]

ჩემს კოტეჯს მიახლოვებულმა ღრმად ჩავისუნთქე, სახეზე ღიმილი ავიკარი და დავაკაკუნე.კარები ძალიან საყვარელმა გოგომ გააღო. -გამარჯობა!-ერთდროულად ვთქვით. -ნია მაისურაძე. -მარი ამაშუკელი.-ერთმანეთს ხელი ღიმილით ჩამოვართვით. -შენზე ბევრი მსმენია.