მრავალძალში ჯვარდაწერილნი [5 დასასრული]
სიმხურვალეს გაშმაგებული სუნთქვაც ერთვოდა და ხვდებოდა ლიზა, რომ იყო ძალიან, ძალიან ბედნიერი. –რამდენი ხანია,რაც საიდუმლოდ მალავ? – მუცელზე შემოეხვა ცხელი ხელები და ცხელმა, ყელსი შეფრქვეულმა სუნთქვამ, უამრავი ჟრუანტელი წაიყო მთელს სხეულში. –ორიმრავალძალში ჯვარდაწერილნი [4]
–შენი პირველი კოცნა... – ტუჩი მოიკვნიტა ანკამ და დაიმალა, რათა მფრინავი ბალიში აეცილებინა. –შეგიძლია დარჩე, შენი ნერვები არ მაქვს! – შეუბღვირა ლიზამ და ჩემოდანს დასტაცა ხელი, –მოუნდა კოკასთან განმარტოვება ქალს! – გააჯავრა ანკამ და მუთაქასაც ააცილამრავალძალში ჯვარდაწერილნი [3]
ცუდად ხარო? –წუხელ არ მეძინა... – მხრები აიჩეჩა. – არაფერია. –დამსვი საჭესთან, გინდა? –იცი მართვა? – ღიმილით გადმოხედა მამაკაცმა. –აბა?! ჩემი ჰონდა ვერ გაქაჩავდა, თორე დაგიმტკიცებდი, – თვალი ჩაუკრა. – მიდი, გააჩერე. მამაკაცმა მარჯვნივ გადაუხვია დამრავალძალში ჯვარდაწერილნი [2]
–მომაწევინებ? – ინტერესით გახედა მამაკაცს, რომელსაც სახეზე დაეტყო, რომ არ ელოდა. –ეწევი? – ჰკითხა გაოცებულმა. –ზოგადად, არა. – მხრები აიჩეჩა. –მაშინ არა, – მონოტორულად ჩაილაპარაკა და სიგარეტზე დაგროვილი ნამწვი დაბლა დაყარა. –მინდა წამით მაინცმრავალძალში ჯვარდაწერილნი [1]
–რომელი ხარ? – ხმა აუკანკალდა ლიზას.–კოტე ვარ. შემიძლია დაგეხმაროთ რამით? – ისე, სასხვათაშორისოდ ჩაიბურდღუნა მამაკაცმა. –ანკას ვურეკავ და სასწრაფოდ მიაწოდეთ თუ ახლოშია, – გაუმკაცრდა ხმა ლიზას.–ანკას სძინავს და შემიძლია დაგეხმაროთ რამით? – არ ყრიდაზღვარი?!
იყო დრო, როცა რეალობა ფერადი იყო... ახლა გაუფერულდა. იყო დრო, როცა სიცოცხლე მიხაროდა... ახლა გაუბრალოვდა. იყო დრო, როცა თოვლი მაციებდა... ახლა მახურებს. იყო დრო, როცა მზე მათბობდა... ახლა მაციებს. იყო დრო, როცა ყველაფერი მიღირდა... ახლათეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [3]
მხოლოდ ერთი არ ახლდათ თან.. მხოლოდ „ის“ არ ახლდათ, ვის გამოც ყოველივე მოხდა. დემეტრემ, რა თქმა უნდა, ეს დანაკლისი ვერ შენიშნა ან შენიშნა და არ დაინტერესებულა. ახლა რაც რეალურად აინტერესებდა და აღელვებდა იყო ლიკა და არავინ, არაფერი სხვა. ოპერაციასმისია
ერთი, ორი, სამი... – ღრმად ვსუნთქავ. ერთი, ორი, სამი... – სუნთქვას ვაყოლებ ფეხს. სამი, ოთხი, ხუთი... – თვალებს ვატრიალებ. ერთი, ორი, სამი... – იგივე მეორდება. ბოლოს, მოდის. სახეზე ეტყობა კარგი ამბები ვერაა. ამაში გამიმართლა – ადამიანების გაშიფრვათეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [2]
–საავადმყოფოში უნდა წაგიყვანო... – დაბნეულმა სხვა ვერაფერი მოიფიქრა. –არ გაბედო! – მკაცრად დაიჩურჩულა. – სხვა გასაღები არ გაქვს? –გასაღები... – ახლაღა გაუნათდა გონება და ჩანთა დაანარცხა იატაკზე. ნერვიულად ქექავდა და რაც ხელს უშლიდა, ინსტიქტურადთეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [1]
ღრიალებდა მამაკაცი და პისტოლეტს მასთან ახლოს აფრიალებდა.–გთხოვ, ნება მომეცი დაგეხმარო... – თავადაც არ იცოდა რატომ, მაგრამ ფაქტი იყო, რომ გადარჩენის სურვილის არ მქონე მამაკაცს ებღაუჯებოდა. სულის რაღაც, ძალიან დიდი ნაწილი ვერ ელეოდა მის ნაკვთებსა დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.