მინდა ვიხილო (სრულად)

მინდა ვიხილო აკორდის თრობა ძველ როიალზე ნოტების ჟღერით ან სიყმაწვილის აზრების თხრობა იმ არდაღლილი წუთების ენით, როცა უშენო მომავლის შიშით ღრმა აზრს იძენდა უაზრო ქიშპი და სამუდამო გრძნობების ჟინით დაუოკებელ მებრძოლად ვიშვი,

ორმაგი ცხოვრება 4

სროლის ხმა დარბაზის დახშულ სივრცეში იმდენად შემზარავი იყო, რომ საშინელი პანიკა გამოიწვია. ადამიანები ყველა ხერხით ცდილობდნენ თავის გადარჩენას, ზოგი მათგანი გაქცევას ცდილობდა, ზოგი კი იატაკზე იყო გართხმული. ალეკო დარბაზის საყრდენ ბოძს ამოფარებოდა და

ორმაგი ცხოვრება 3

- უჩემოდ ვერ ძლებ, არა? - გიორგის ხმამ ზურგს უკან უფრო გამყინა, ვიდრე შემოდგომის სუსხმა. ჩემს რეაქციაზე გულიანად გაეცინა და ჩვეული ცინიზმით დაამატა: - ფრთხილად, თორემ ასე შეკრთომა

ორმაგი ცხოვრება 2

- ზოგადად ხარ ასეთი ცინიკოსი თუ მარტო მე მაქვს ეს პატივი? - ბრაზი ვერ დავმალე მე. - იქნებ პირდაპირი ვარ?! - რაც უნდა დაარქვა, არასწორად იქცევი. - ადამიანების წინაშე სწორად ვერასდროს მოიქცევი. უაზრო მცდელობებს ჯობია, უბრალოდ დაივიწყო ის უაზრობა,

ორმაგი ცხოვრება

- დამწყებ კრიმინალებს არ გავხართ, საერთოდ რას ეძებთ? - ისევ ამოვიდგი ხმა. - მოძებნაში დაგვეხმარები? - მომიახლოვდა ბანდის უფროსი. - ერთადერთი, რაშიც დაგეხმარები, ციხეში წასვლაა. - გავეპასუხე გაბედულად. - პირველად რომ მესმოდეს, შეიძლება შემშინებოდა

როცა ფიქრებში უშენობამ ხელი დამრია

და ალბათ, ერთხელ მივაკითხავ მტვრიან თაროებს მეხსიერების მივიწყებულ (გამქრალ) კუთხეში ან ნაღვლიანი მზერით გავცვლი უცვლელ პირობებს, რომ აღარავის მოვეჩვენო ისევ უხეში, მაგრამ ყალბია უსახელო გრძნობების დევნა, ფიქრებს გადააქვთ ოცნებებში ეჭვთა დუმილი,

რა ვქნა, ასეთი ვარ (სრულად)

სიტყვები დაობდა ფურცლებზე ნაწერი, როგორც წარმოსახვის მკვდარი არტერია, სულზე გაჩენილი პატარა ნაკერი ხდება უსასრულოდ ბნელი მატერია, წამი ვეღარ ხდება უეცრად ჟღერადი, როცა იღიმიან ძველი სურვილები, რადგან შემოაჭკნათ გრძნობებს ის ფერადი ნაზად გამოზრდილი

ისევ ბრუნდები (სრულად)

ნიღაბს იხსნი და ჩემ წინ ჩერდები, ფიქრობ, ამ გზებზე დღემდე გელიან, მაგრამ წარსული გრძნობის ჩრდილები შენს ლამაზ სიტყვებს აღარ ელიან, რადგანაც ერთხელ სინდისაყრილი არ გასწორდება ძველი ქცევები და მე აღარ ვარ შენი აჩრდილი, აღარ მაწუხებს ურჩი ჩვევები,

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა (სრულად)

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა, შენი უბრალო ხასიათი შერჩეს ჩემს გრძნობას, აღარ გათენდეს უშენობით არცერთი შობა და მხოლოდ შენი ნაბიჯის ხმა დაეტყოს ტრფობას,

შენ შეგიძლია (New)

შენ შეგიძლია შეარყიო ჩემი ღირსება და დამიმსხვრიო სულის ყველა მტკიცე საყრდენი, რადგან ყოველი ამოსუნთქვა შენით ივსება, თუნდაც გამიხდეს სიყვარული ისევ საცდელი,