მე მხოლოდ შენთან შეხვედრა მინდა

მე მხოლოდ შენთან შეხვედრა მინდა და მხოლოდ შენი მზერა მომხიბლავს, ჩემი გრძნობები - თოვლივით წმინდა - ვიცი, ჩემო, რომ წამში მოგხიბლავს!

და ჩემი სევდა მელნისფერია

ნუ დაბრუნდები ძველი გრძნობისთვის, აღარ არსებობს ჩვენი წარსული და სამომავლოდ, შენი ტრფობისთვის აღარ შემოკრებს მომხრეებს სული! ახლა კი შენთან შეხვედრა მინდა, რადგან წარსული უნდა დავმარხო...

მინდა, რომ დღესაც შემომხედო (ურცხვად) თვალებში

მინდა, რომ დღესაც შემომხედო ურცხვად თვალებში,რადგანაც გულში მოცლილ ფიქრად უკვე არ რჩები და მე ავად ვარ ჩემი თავით უკვდავ წამებში,რადგან შენ მაინც უსასრულოდ შორი დარჩები!გრძნობა - ნახატი მკრთალი ფერით

ცხოვრება მინდა ცის კიდეზე

ცხოვრება მინდა ცის კიდეზე განმარტოებით და წამიერი ოცნებები შემომხარიან, სახლს ავაგებდი ავდრიანი ვერხვის რტოებით, რადგან ჩემს ფერად ოცნებებში ღმერთნი არიან! მინდა შევღებო ცის ლაჟვარდი უცხო ფერებში, ხალხს მივახალო პირველივე შთაბეჭდილება და ამ უაზროდ

ეს მაშინ, როცა ...

ეს მაშინ, როცა მოგვაშორეს ნამდვილ ოცნებას და წამიერად მოგვაკერეს ვნების უღელი,მაშინ ვაქციე სამუდამოდ ზურგი ჩემს ნებას და უნუგეშომ ოცნებებზეც ავიღე ხელი!ეს მაშინ, როცა მიილია გიშრისფერი დღე და მტრედისფერად ირიჟრაჟა მოწყენილმა ცამ,

აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით

აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით, რადგან არავის ვუმალავ გრძნობებს და ძველ მეგობრებს არ ვგავარ იმით, რომ კვლავ ვაგროვებ მომავლის ცნობებს! აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით, რადგან ყველასგან არაფერს ვითხოვ და ფორსმაჟორად ქცეულ სინდრომით ჩემს გადაქექილ

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც ...

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს! არ დაივიწყო დღემდე რაც გიყვარს, რადგან გავიხდი უშენობის ჟამს და დღეს შენ გამო, სამყარო მიყვარს, ისევ შევხარი საოცნებო წამს!

რამდენჯერ

რამდენჯერ შევნიშნე შენს თვალზე ცრემლები, როცა მე მტკიოდა გატეხილი გული და ისევ ძლიერად ჩამკიდე ხელები, რომ გადაგერჩინა მომაკვდავი სული! რამდენჯერ უთქმელად გამქრალი სიტყვები, რამდენი შესაძლო ლამაზი წამი და ახლა საოცარი გრძნობებით გიყვები: შენს გარდა,

მაინც რა არის სიყვარული ?!

სიყვარული ცაა - უსასრულო სილაჟვარდე, რომელშიც ოცნების ფრთებით დაფრინავ... ფრენის სწავლა ადვილია, დავიწყება კი შეუძლებელი! თუ ერთხელ მაინც შეძლებ და ფრთებს გაშლი, თუ ერთხელ მაინც აიჭრები ცაში და შეუერთდები მის უსასრულობას და თუ ერთხელ მაინც იგრძნობ

და თითქოს

სამყარო ბრწყინავს უცხო ფერებში, სიწმინდე გულში ჭრილობებს ტოვებს და თითქოს ქრება სიტყვა ბგერებში და თითქოს წამი შემორჩა გრძნობებს! თანდათან უფრო მორჩილი ვხდებით (რა შეიცვლება სიტყვებით ან ვინ) და თითქოს ისევ უაზროდ ვკვდებით და თითქოს აღარც გვიხსენებს