იღბლიანი შეცდომა (თავი მეცხრამეტე)

ქორწილის თარიღის მოახლოებასთან ერთად, ღელვაც მემატებოდა.იმდენ რამეზე ვფიქრობდი ერთდროულად, მეგონა, ვერაფერს ვაკეთებდი წესიერად. მინდოდა ყველაფერი განსაკუთრებული ყოფილიყო და სანდროც ოცნებების

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთვრამეტე)

სანდროსა და ჩემი ოჯახის წევრების შეხვედრის შემდეგ, მეგონა, ღელვა დასრულდებოდა და ჩვეული ტემპით გაგრძელდებოდა ყველაფერი, თუმცა ქორწილის მოახლოებულმა თარიღმა ყველა გეგმა თავდაყირა დამიყენა

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეჩვიდმეტე)

ყველაზე ტკბილ სიზმარშიც არ მინახავს ის საოცრება, რაც სანდრომ მომიწყო. გადაჭარბებული არ იქნება, თუ ვიტყვი, რომ ეს დღე ზღაპრად აქცია. საოცრად ლამაზი და ამაღელვებელი იყო ყველაფერი ჩემ ირგვლივ,

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთექვსმეტე)

კარგა ხანს გამყვა ის დადებითი მუხტი, დაბადების დღეზე რომ მივიღე გარშემო მყოფებისგან. როცა სოფოსა და მის საჩუქარს ვიხსენებდი, მადლობელი ვიყავი ბედის, რომ იმ თითქოს და ჩვეულებრივ, მაგრამ, ამავდროულად,

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთხუთმეტე)

დღეები ერთმანეთს ცვლიდა, დღითიდღე უფრო ვრწმუნდებოდი, რომ ჩემი ცხოვრების ყველაზე სწორი და მნიშვნელოვანი არჩევანი სანდრო იყო. მიმოწერა ყოველწუთიერი, შეხვედრები კი ყოველდღიური გახდა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთოთხმეტე)

თბილისამდე ხმა არ ამომიღია.განსხვავებული კადრები ცვლიდნენ ერთმანეთს. თათიასთან გატარებულმა სამმა წელმა და მასთან დაშორების შემდეგ განვლილმა დრომ თვალწინ ჩამიარა. თითქოს, მისი

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეცამეტე)

ამჯერად მე დავასწარი მაღვიძარას გაღვიძება. განსაკუთრებულად კარგ ხასიათზე გამეღვიძა. გუშინდელ საღამოს როგორც კი გავიხსენებდი, ბედნიერებით მევსებოდა გული. ახლა ზუსტად ვიცოდი, რომ ეს გოგო

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთორმეტე)

მთელი ღამე ვბორგავდი. არადა უნდა გამხარებოდა ჩემს თავს მომხდარი ამბავი. არ მომწონდა ტყუილი, რომლითაც ჩვენი ურთიერთობა დაიწყო, მაგრამ რომ არა ეს შემთხვევა, საერთოდ ხომ არ შევხდებოდი მას? ვეკითხებოდი ჩემს თავს.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთერთმეტე)

ნერვიულად დააბიჯებდა სანდრო გიორგაძე სამუშაო კაბინეტში, ვერაფრისთვის ახერხებდა გულის დადებას, ერთდროულად ბევრ განსხვავებულ განცდასა და ემოციას მოეყარა მასში თავი. წინა საღამოს იხსენებდა, ფრაგმენტები ერთმანეთს ცვლიდა და სახეზე ღიმილი ეფინებოდა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეათე)

კვირას საღამოს დავბრუნდით თბილისში. წასვლისას სულ იმ 200 კილომეტრის სევდაზე ვფიქრობ ხოლმე, სახლს რომ მაშორებს. მთელი საღამო ცუდ ხასიათზე ვიყავი, ყოველთვის ასე მემართება დაბრუნებისას.