აბსტრაქციიდან უსასრულობაში

როგორ მიყვარდი მე ახლაც მახსოვს, შენს თვალებს როგორ შევსციცინებდი. შენი პირველი სიტყვაც კი მახსოვს, რომელსაც სდევდა შეხება წრფელი. მახსოვს,შენ როგორ მითხარი სიტყვა, სიტყვა,რომელმაც მე სულ შემცვალა.

პაპა!

შენ წაგიყვანეს და მარტო დავრჩი, მე ვეღარ ვხედავ შენს ცისფერ თვალებს, ვერ მათბობს შენი მზერა მე წრფელი, და ვეღარ ვხედავ შენს მოხუც ხელებს. ახლაც კი მახსოვს მათი კანკალი და შენი სახის ურიტმო მზერა. სად ხარ ?მითხარი,მაინტერესებს. განა მეც მალე მანდ არ

რუტინა...

რუტინა მალე ბოლოს მომიღებს, დილით ადგობა,წასვლა სკოლაში. ეს გამოცდების ციებ-ცხელება, თან არც დათმობა მინდა არაფრის. რაღაც დებილი მედლის მონა ვარ, და,ალბათ, მალე თან წამიყოლებს.

წერილი საიქიოდან

ისევ ხელში მიჭირავს გული,არ ვუშვებ...ვებღაუჭები..იქნებ სწორედ იმ გულჩასაჭდს ვეძებ,რომელიც დავკარგე...ვეძებ და ასე გრძელდება მარადიულად...ვინ იცის თუ ვიპოვი მას...იქნებ ეს შეუძლებელია,მაგრამ მაინც მიჭირავს ეს მფეთქავი არსება..

სიყვარული და ვნება წესების გარეშე(თავი 5)

შემოდით და დატკბით მათთან ერთად..განიცადეთ ადრენალინი და სიგიჟე..გრძნობები და შეგრძნებები და იცხოვრეთ წესების გარეშე..ცხოვრება მოკლეა წესების დაცვისთვის...

სიყვარული და ვნება წესების გარეშე(თავი 4)

-როგორ შენ ჩათვლი საჭიროდ-ანამ მანქანა დაძრა. -მართლა სად იყავი და ვისთან? -ერთი მამაკაცი გავიცანი.უფრო სწორე თვითონ გამიცნო. -მოგწონს?-ანა მაშინვე თავისებურად ჩაეძია. -სასიამოვნო კაცია. -რას შვრებოდით?

თვრამეტი წელი და რეალური არაფერი

თუ სურვილი გექნებათ გამოვაქვეყნებ ისტორიას "თვრამეტი წელი გზაში".რალურ ცხოვრებაზე,ჩემს ცხოვრებაზე.ოღონდმხოლოდ 27 გვერდია.აღვნიშნე,რომ ვერ დავასრულე.არ მეყო ამისთვის ძალა და.

არსებობს ბედნიერება და სიყვარული 21-ე საუკუნეში?

ცხოვრება ტკბილია და არა ბედნიერი.იცი,ის როგორია? რაც არ უნდა უბედური იყო,მაინც ნახავ მასში რაღაც დოზით სიტკბოს.ის კაიფსაც ჰგავს.ნარკომანი ტკბება,სიამოვნებას ღებულობს წამლით,მაგრამ განა ის ბედნიერია?ხშირად,მესმის ფრაზები იმის შესახებ,რომ ცხოვრება

ბედნიერება- მარადიული თუ წამიერი?

მაგრამ პირობას ვდებ, როცა ეს ყველაფერი დასრულდება და კვლავ ბედნიერი ვიქნები, იმის მიუხედავად, რომ ეს ფრაზა ბედნიერი ადამიანისთვის არც თუ ისე სასიამოვნო მოსასმენია, მაგრამ იგი დამეხმარება დავაფასო და გავუფრთხილდე ჩემი სიხარულის თითოეულ ნამცეცს,

გპატიობ

ლამაზი ხარო და გამაწითლე, ხელი მომხვიე და გამიღიმე. ჩემი გონება შენ სულ დაბინდე, ჩემი სული კი კვლავ აღაშფოთე. სულ მიღიმოდი,მიალერსებდი, ჩემთან ყოფნისას აღწევდი ზენიტს. სწორედ იმ ზენიტს,რომ გიზიდავდა და გულში ასე რომ გიელავდა. მერე დამტოვე,უცბად