ჩემი ცხოვრების ყვითელი ბარათი (13 თავი)

გიყვებით ამბავს იმ ბიჭზე ფეხბურთი, რომ ყველაფერს ურჩევნია. გიყვებით ამბავს ფეხბურთზე და მის სიყვარულზე…

ყველაფერი კარგად იქნება (სრულად)

აივნის ღია კარიდან საცოდავი სლუკუნი მესმის. უცებ ვფხიზლდები და ჩემდაუნებურად ვუსმენ. ქალი ეხვეწება ვიღაცას, მტკივა, გამიშვიო. უშვერი გინების კორიანტელს დარტყმის ხმა ერთვის და ქალის საცოდავი კვნესა. ნორმალური ადამიანი ან პატრულში დარეკავს ან აივნიდან

ზაფხულის ღამის სიზმარი (სრულად)

იწვა ევა, ცალი იდაყვში მოხრილი ხელი საკუთარ მუცელზე ედო, მეორე კი ჰამაკიდან ძირს გამოჰკიდებოდა. გრძელი ოქროსფრად მოელვარე თმაც ჩამოშლოდა და საკუთარ თმაში გახვეულს ტკბილად ეძინა. მოღეღილი ისედაც ღრუბელივით ჰაეროვანი კაბა უფრო აჩენდა მის პატარა ლამაზ

სადგური N 6 (სრულად)

ტრაგედიიდან ზუსტად 66 წლის შემდეგ ტრაგედია შესაძლოა განმეორდეს. 20025 წელი 28 იანვარს შვიდ კაციანი ჯგუფი სამი ბიჭისა და ოთხი გოგოს მონაწილეობით ექსპედიციაში წავიდა ბაშკირეთის მთებში. ურალის სამხრეთ ნაწილში მთა იამანთაუზე. რაც ადგილობრივთა ენაზე

ქაღალდის ჭიქა ( სრულად)

უცნაური რამეა იცით გალავანი? მაგალითად ბედნიერ ადამიანებს ის სულ არ სჭირდებათ. ასეთები სამყაროს არსად ემალებიან. მაგრამ ტკივილგადატანილი ხალხი სულ აგურ _აგურ იშენებს გარშემო მსგავს გალავანს....

სადგური 6 ( მეხუთე თავი)

ვიდექი და დაჟანგულ კარს გაოცებული ვათვალიერებდი. ამის გარდა ალბათ ყველაფერს ველოდი. რა უნდოდა მას შუაგულ ტყეში? ან რას ნიშნავდა სადგური ნომერი ექვსი?

კომუნისტი

დამეწყრილი სოფელი გავიარეთ და ვიწრო ხეობით მთებს შორის გავედით. თორღვა რომ არა ნამდვილად ვერ ვიფიქრებდი მსგავს ადგილას გავლა თუ შეიძლებოდა. ხშირი ხეებით შექმნილ ტალავრიდან და ტრიალ მინდორზე გავედით. მეწყრით დაფარული სოფლის შემდეგ ეს ადგილი ნამდვილ

დათმობის ამბავი

მე და შენ ვთამაშობთ ჭადრაკს ფიქრებში წავაგებ. ფიქრებშიც ნამდვილად წავაგებ და შენი სიცილი, ავი და ლამაზი,

***

ისევ ჩემზე ვწერ, რადგან ჩემს თავს ვიცნობ მგონია. სხვაზე რა ვწერო? ჩემივე თავს ზოგჯერ გავურბი.

გაცრუებული იმედები

ვინ ვარ? და ის ვარ, ვინც უნდა ვიყო! შენ თუ ვერ იგებ, შენ თუ ვერ ხვდები. შენი საზომით თუ მზომავ მხოლოდ, ამაში ბრალი არ არის ჩემი.