ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 12)

-მე ერთს შევპირდი რომ ვიხსნიდი, უნდა გავიქცე, შენ გაუყევი ამ ფერდობს, დაინახავ მწვანე კარს, შემდეგ ნარინჯისფერს მიაგნებ და მასში რომ შეხვალ სრულ სიბნელეში მოგიწევს გზის გაგნება, თვალი შეეჩვევა და ყველაფერს აღიქვამ, კლდის პირზე მიხვალ, იქიდან უნდა

მდევარი (სრულად)

მაისის დასასრულს თბილისი განსაკუთრებულად მომნუსხველია. ამინდი სასიამოვნო ექვილიბრიუმში დგება ადამიანების განწყობასთან, თითქოს ყველა და ყველაფერი ერთმანეთს აბალანსებს, გარეთ სასიამოვნოდ თბილა, ხეები ყვავილობენ და ისე აფრქვევენ ტკბილ და სასიამოვნო

საფარი (სრულად)

ცხოვრებამ შენ ჯერ არ მოგცა იმის საშუალება,მთლიანად დაინახო რა ადამიანია ანდრო ყიფიანი.. როცა ამას შეხედავ, მხოლოდ მაშინ მიხვდები,ამწამს რას ვგულისხმობ.. ანდრო ცხოვრებისთვისაა გაჩენილი. უბრალოდ,ჯერ არ მიეცა საშუალება, ფრთები მთელ სიგრძეზე გაეშალა..

მრუდე ბილიკები ( თავი 7) დასასრული

მაშინაც ამავე ადგილას იჯდა გიგა როცა ქეთოს უარი უთხრა ქორწინებაზე. გაახსენდა მისი ამღვრეული მზერა და სატირლად გამზადებული ტუჩები.. აცახცახებული სხეული მზად იყო, ერთიანად ამოეფეთქა და ეხუვლა როგორც მთიდან მოვარდნილ მდინარეს. საშინლად მოენატრა მისი

მრუდე ბილიკები (თავი 6 )

რა ბედენაა გიგიავ?- შეშინებულმა უთხრა და დაცვარულ სახეზე შემოატარა ხელი. - რასი მიხეთქავ გულს ბალღო, რა ამბავია სთქვი. - რატომ მაიძულე ქეთოს ცოლად მოყვანა?- ცაზე მეხივით გავარდა გიგას სიტყვები და გულმა გამალებით დაუწყო ძგერა ხევისბერს. - რას ამბობ

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 11)

-ეს მართალია? - გადაღლილმა ირაკლიმ ზურგი კედელს მიაყრდნო და ჩამოჯდა. -კი, მართალია. - მორცხვად აღიარა გუგამ. -როდის უნდა გეთქვა?

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 10)

სადღაც დიდ ოთახში შეიყვანეს, ირაკლი ნუგო და ბაკური ჯერ კიდევ ძლივს სუნთქავდნენ და გონზე ვერ მოდიოდნენ იმისგან რაც ნახეს. უძლიერესი ადამიანი, საუკეთესო მეგობარი, ბრძოლის ჟინით სავსე კაცი ნოდარი აღარ ჰყავდათ. ის არ იყო? სულ რომ გაიძახოდა ბელადის გზა

სიდა (სრულად)

ისეთი უცხო იყო თბილისი, სიდას სუნთქვა შეეკრა. განათებულ ქალაქს, ბევრი ხალხითა და მაღალი შენობებით სავსეს, უნდობლად შეხედა. სოხუმში არც ამდენი ადამიანი და არც ამდენი მანქანა დაიარებოდა, მშვიდი და წყნარი იყო ხმაურიან დედაქალაქთან შედარებით. არც ზღვა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 9)

უკუნ სიბნელეში გაიღვიძა ექიმმა. ირგვლივ სრული სიჩუმე სუფევდა და ფეხებს ბრმად ადგამდა წინ. ცდილობდა გზა გაეკვლია და იმედოვნებდა სწორად მიდიოდა. აქ ადრეც ნამყოფი იყო, ბავშვობაში, ძალიან დიდი ხნის წინ, ხუთი თითივით არ იცოდა ეს ადგილი, თუმცა რაღაც მაინც

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 8)

დამაბნეველი გრუხუნი არ წყდებოდა. ირაკლი პასუხებს ეძებდა, თუმცა იმდენად შეშინებულნი იყვნენ ვერავინ პასუხობდა. გუგა ექიმად მოწოდებული ყველას დასახმარებლად მიიწევდა, ვინც კი ოდნავ დაშავდებოდა, ან შეშინებულთ თუ მხოლოდ დამშვიდება და დაწყნარება