ქაოსური ოდისეა

შენ ხარ? შემოდი, ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას. იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი. ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერ პატარა ხარ და საშიში არააო. მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ

უკანასკნელი წერილი

იცი? დღეს მეგობარს შენზე ვუყვებოდი. ჩვეულებრივი, ბანალური საუბარი იყო ბიჭებზე, როგორც ხდება ხოლმე. შენზე საუბრისას მეცინებოდა, თუმცა ეს სიცილი ტირილს უფრო ჰგავდა. სული მეწვოდა, თითქოს ცრემლებით ვივსებოდი და მაინც მეღიმობადა. მოულოდნელად

და აფრიალდა შავი მანტია...

ისევ შემოდგომა მიმაცილებს. შავი მანტიის წინაშე რომ წარვსდგები, ვიტყვი, რომ უბრალო ვარ. სიჩუმე იყვირებს, ეს ყვირილი ამაცილებს ეშაფოტისკენ მიმავალ კიბეებზე. მერე ალბათ თოვლიც წამოვა...

მე ცას ავწვდები...

მე ცას ავწვდები თვალახვეული... ღრუბლებს შევანჯღრევ და წვიმებს ჩამოვყრი გაყინულ ფიფქებად...ფიქრი გავხდები რომანტიული,ახსნა ვიქნები სიყვარულის...ერთბაშად რომ ითქვას და თბილ ჩახუტებას რომ დავიმსახურებ...მერე ავდგები და ფანჯრებს გავაღებ,რომ არ დავდნე...

დამთავრდა!!!

დამთავრდა!! თავის გონებაში იმეორებს სიტყვებს ეს იყო და აღარ იქნება მორჩა!!! გული ატკინეს ერთმანეთს გააბედნიერე ერთმანეთი ორივე სიიყვარულით პასუხობდა ერთმანეთს უყვარდათ ერთმანეთი? ისინი ფიქრობდნენ რო სიცოცხლეზე მეტად უყვარდათ ერთმანრთი.მაგრამ ეს

ვარსებობ ორთქლივით

ის ვარ ვინც ვარ.არავის აღელვებს ან იცის... მეგობრებმა მასხოვრობის დაკარგვასავით მიმატოვეს..ჩემი უბედურების გამზიარებელი მხოლოდ მე ვარ!.მოდიან და მიდიან ისე როგორც მასპინძელს, ყურადგებას არ მაქცევენ... შეყვარებული აჩრდილებივით, რომლებიც ველურ

იმედგაცრუება-შავი ლაქა

იმედგაცრუება შავ ზოლად გასდევს ჩვენს ცხოვრებას. დრო გადის, გამუდმებით ცვლიან ერთმანეთს წამები, წუთები, საათები... გამუდმებით ცვლიან ერთმანეთს ადამიანები, ჩვენ წინ რომ ტკეპნიან მიწას. წრეზე მოძრაობენ, მიდიან, მოდინ... თავბრუდახვეული, უკვე ვერც ამჩნევ

მეორედ არ იბადებიან (თავი 2)

-რამე ისეთი მინდა, სექსუალურიც რომ იყოს და იდუმალებით მოცულიც .. -რთული რამ გდომებიათ.. -რთული რომაა მაგიტომ მიყვარს..-ლინამ გადაიხარხარა. -დამეხმარებით ?-დაღლილი სახით შეხედა ქალს და შემდეგ ლინას, რომელიც კომფორტულად მოთავსებულიყო და იღიმოდა.

ცხოვრება უფრო გიყვარს თუ ცხოვრების იდეა ?

-ოცნება როგორ დათმე ღვინის გამო ? -სულაც არა ! ოცნების დათმობამ მორიგი სიამოვნებისკენ გამიხსნა გზა. -ეგ როგორ ? „ყველაფერი შესაძლებელია“ სად წავიდა ? -ბავშვობაში დარჩა.

ადამიანი რომ არა...

ადამიანი,რომ არა ალბათ სიმღერა ვიქნებოდი.სიმღერა,რომელსაც ადამიანების გაგიჟება,სულში შეღწევა და საკუთარ “მე”-ში რევოლუციის მოხდენა შეეძლებოდა… წვიმაში,ფანჯარასთან,ჩაით ხელში მჯდარს...