წერილი მას

იცი შემოდგომა უშენოდ მოვიდა ჩემს ქალაქში...სექტემბრისეული ჰაერი ჩემს ფილტვებში შემოვიდა და უშენობა ამოავსო.. აცივდა.. ხეებმა ყვითელ ფოთლებთან დამშვიდობება დაიწყეს.. დედამიწა მარტოობით აივსო ჩემი გული კი ქაოსმა დააცარიელა...

სასაცილო!

ახლა ზიხარ და ფიქრობ.... რომ რაღაც ისე არ ხდება როგორც უნდა ხდებოდეს.... სასაცილო ხარ....! სასაცილო! რადგან არ იცი..... არ იცი რომ ვიღაცამ შენი,ისედაც მოკლემეტრაჟიანი ფილმიდან, ორ წამიანი კადრი ამოჭრა....

ძმები კარამაზოვები, ანუ წერილი დიმიტრის.

მთვარის შუქზე მინდა, დიდხანს რომ იჯდე, იმიტომ, რომ ვიცი, შენი საკნიდან მთვარე არ ჩანდა. ვისკის კი არა, ფინჯან ჩაის რომ სვამდე, ის მინდა და ღამეში სამ კოლოფ სიგარეტს რომ არ კლავდე, ისიც.მამა ზოსიმემ შენს ძმას უთხრა ერთხელ,

...სალამი კიტა

ეს მე ვარ ,კრავაი. ალბათ ჩემი სახელი არაფერს გეუბნება, მაგრამ ნეტავ წარმოდგენა მაინც გქონდეს შენი სახელი ჩემში რას იწვევს. არასდროს დამვიწყებიხარ, ზოგჯერ თვალს ,რომ ვხუჭავ მაშინაც შენ ჩნდები და ვეღარც კი ვფიქრობ თავს როგორ ვუშველო.

და მაინც, გავძლებ..

და მაინც, არ ვიცი, რატომ უნდა ვიტანჯო ასე, წინაპართა ცოდვებისა და შეცდომების გამო. ყველა დამოუკიდებელი პერსონაა. დრო გადის, მე კი ხელებში ისევ ის, პაწაწინა ოცნებები მიჭირავს. დრომ უსასრულო და უზარმაზარ რამეებად, რომ ააქცია. ცოტაოდენი მოგონებებიც

ჩემი პირველი სიყვარული

სიყვარული მხოლოდ ერთადერთხელ მოდის! დღესასწაულებს შორის რატომღაც საკუთარი დაბადების დღე მიყვარს,15-წლამდე ეს დღე უბრალოდ ჩემი იუბილე იყო,აიი შემდეგ კი...ამ დღეს შენ გაგიცანი და ჩემი ცხოვრება მთლიანად შეცვალე!

თქვენთვის წერილია, ბატონო გურამ!

მერე რაა,რომ ასეთი გაუნათლებელი იყო,მერე რაა,თუ არ ჰქონდა წაკითხული მხატვრული ლიტერატურის არცერთი ნაწარმოები,მან ხომ შეძლო და ვასიკო კეჟერაძის წყალობით გახდა ,,კლიმი“ ისეთივე ადამიანი,რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარს! ადამიანი,რომელიც შვიდ მილიარდ

დრო

ზაფხულის სამი თვე ისე მიიწურა როგორც .. უფრო სწორედ მიიწურა ?? აი ხედავთ მგონია არც ყოფილა, თითქოს ზაფხული ამ წელიწადს არც ყოფილა ან იქნებ მარტო ჩემთვის .. იქნებ მარტო მე არ მიმაჩნია ყოვრლი დღე მნიშვნელოვნად და მაგიტომ გარბის

თქვენთვის წერილია

ჰეი, ვფიქრობ რაღაცით ვგავართ ერთმანეთს და მოდი ვაღიარებ, ეს ძალიან მომწონს, ახლა ხსნი პატარა კონვერტს, ამოაძვრენ ფურცელს სადაც, ბევრი სიტყვა წერია, ჰო მართალია იმდენი არა რამდენსაც იმსახურებ, მაგრამ გთხოვ ნუ გაამახვილებ ამაზე დიდ ყურადღებას

მიყვარხარ!

უშენობა. შენი სიყვარული ვენებში სისხლს კეტავს, აუტანლად მტკენს მაგრამ მაზოხისტურად ეს მსიამოვნებს.ღამე კი ვიტანჯები როცა, შენზე ვფიქრობ როცა წარსულს ვიხსსენებ. მომდის ცრემლი თვალზე მაგრამ ამ ცრემლიტ ვერ ვუშველით სიყვარულს.