სკოლა...

სკოლა- თერთმეტწლიანი სასჯელი თუ ბედნიერება?ამ დაწესებულებას უამრავი ტკბილი ან მწარე მოგონება უკავშირდება. ექსკურსიები,გამოცდები,შატალოები, 'შპარგალკები',სახლში დარჩენილი რვეულები

how to love

თქვენ გგონიათ ახლა ჩემთან არ არის? სულ ჩემთანაა. გულში არა! მთელს სხეულში. სიცოცხლესაც დავთმობდი, მაგრამ არაა მასე. ბევრი რამ უნდა გაიღო სიყვარულისთვის, ეტყობა არ ვიმსახურებდი ან უბრალოდ მზად არ ვიყავი თორემ ვინმემ რო მითხრას არ გიყვარდაო გეფიცებით

მე უნიკალური ვარ!!!

მე უნიკალური ადამიანი ვარ ... ჩემი ჩვევებით თუ პირდაპირობით ... მიყვარს ის რასაც ვაკეთებ მომწონს როგორი აზროვნება მაქვს და ვამაყობ იმით რომ ამას არ ვმალავ ჩემში და ღიად ვსაუბრობ .... ყველაზე მეტად მწამს და ვენდობი საკუთარ თავს ვიცი მე თუ შემიძლია

შემოდგომისფერი გქვია!

შემოდგომა აშიშვლებს ყველაფერს და თითქოს მისაწვდომს ხდის იმას რაც ზაფხულმა გაიყოლა. მე ვგიჟდები -შემოდგომაზე მე ვგიჟდები - წვიმაზე და ისევ მე ვგიჟდები - ფოთლებზე ფერად,თვალწარმტაც ფოთლებზე.

ბოლო წვეთი.

საბოლოოდ დგება ის წამი,როდესაც აცნობიერებ რომ რეალურად შენს გვერდით არავინაა,არავინ გყავს რომ გული გადაუშალო და შენი ტკივილი გაანდო..ბევრი ცდილობს შენს ,,დახმარებას,, შენც მოთმინებით უსმენ და ხვდები რომ ისინი შენ გაკრიტიკებენ,რაც უფრო გტანჯავს და

Facebook-ი რომ ქვეყანა ყოფილიყო

Facebook-ი რომ ქვეყანა ყოფილიყო,იქნებოდა ერთ-ერთი უდიდესი სახელმწიფო მოსახლეობის რაოდენობის მხრივ.აშენდებოდა ონლაინ ქალაქები და მათ შორის ყველაზე ლამაზსა და განვითარებულს მიიჩნევდნენ დედაქალაქად.

ღამის ფილოსოფია

თუ შუა ღამეს „სპანჯბობის“ მუსიკა გაღვიძებს, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. თუ გაეხვიე მარტოობის გულისამრევ საცეცებში, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. თუ არსებობ, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. მაინც რამდენმა ღამემ უნდა განვლოს, რომ

სუიციდის მსხვერპლი

მოკლედ,ჩემი მეორე სადისტური მოთხრობაა ეს,ხოდა ძალიანაც ნუ გამაკრიტიკებთ. დაგამშვიდებთ და გეტყვით,რომ ეს ყვეელაფერი რეალურად არ მომხდარა (ამას თავადაც მიხვდებოდით),თუმცა ამის გაკეთების სურვილი მქონია. ვხუმრობ. იმედია მოგეწონათ!

ჩვენი ბათუმი

წვიმა დაიწყო და მუზაც მომაწვა.. ისე წვიმს თავსხმაა თითქოს ცააც ჩამოიქცევა და თავისთან შეგიტყუებს.. დედას ძინას ძალიან ტკბილად მისი სუნთქვის ხმა კისერზე მადნება ახლა ღამეა შუა ღამე როგორც ყოველთვის ისევ შემოიპარნენ მოგონებები ჩემში ..

მთელი ცხოვრება თვალწინ

ეს ისტორია დაიწყო იტალიის ულამაზეს კუნძულზე სიცილიაში ქალაქ პალერმოში,სადაც მე და ჩემი ოჯახი ვცხოვრობდით.მე ვარ 17 წლის გოგონა - ფრანჩესკა.დიდი ოჯახი არ მყავს მაგრამ ძალიან მიყვარს ისინი: მამა-პაოლო, დედა-კლაუდია და მყავს პატარა 12 წლის