ყველაფერი, რასაც ხედავ შენი წარმოსახვაა, ყველაფერი, რასაც ხედავ

გათენდა,ყველაფერი ნაცრისფერია,უყურებ ადამიანებს,რომლებიც დაპროგრამებულნი არიან თითქოს და ვიღაცის ბრძანებას ასრულებენ,გაყინული სახეებით დააბიჯებენ ნაცრისფერ ქალაქში და უფრო ამძიმებენ ამ ფერდაკარგულ ქვეყანას.მიდიან

მხოლოდ ეს მინდა..

ვდგები და უაზროდ ვაშტერებ თვალებს,უაზროდ,რადგან არაფრის დანახვა არ შემიძლია...დიდი ხნის წინ დავკარგე მხედველობა და მას მერე ვარ ასეთი უბედური..არა,უბედური არა,ეს უფრო მეტია..ეს უარესი რამაა...ეს შეგრძნება არის ყველაფერი შემზარავი,რაც კი ამ სამყაროში

ძალიან მალე...

ერთხელ ზურგი მაქციეს და ამის მერე იმედი დავკარგე..ხალისი ჩავიკალი,არც არავისკენ მიმიწევს გული..ვგრძნობ,რომ ამ სამყაროსთვის არ ვარ შექმნილი და ეს ადგილი,რომელსაც დედამიწა ჰქვია,ჩემი დროებითი ნავსაყუდელია,საიდანაც მალე უნდა წავიდე,ძალიან მალე...

ძველი სუიციდი

მე ხომ ავტორი ვარ ძველი სუიციდის თავს რომ ვიკლავ ვიღას ვეხსომები ერთსაც გადავტენი როგორც იარაღს და ყელსაც გავიხვრიტავ ჩუმი განაბივით, ახლა თორმეტია ღამე მთვარიანი სიკვდილს ვემონები უნდა გაგიფრინდეთ სულით მომეფერე თითქოს ვერ მხედავ და გვერდით

Live without love

სექსუალურობა ჩემთვის ყოველთვის რაღაც უხეშთან ასოცირდებოდა. შენ, უხეში თუ არა გამომწვევი იყავი. ჩემთან მხოლოდ ორ შემთხვევაში მოიდიოდი. როცა მშობლებს ეჩხუბებოდი, ან როცა სექსი გინდოდა.

მარტოდ დარჩენილებს...

როცა მარტო რჩები საკუთარ თავთან ბევრად მეტს ფიქრობ, გრძნობ და აღიქვამ.. იყვარებ ცხოვრებას, ერთ დროს შეუმჩნეველ უმნიშვნელო მოვლენას ან ნივთს მნიშვნელობას თავად ანიჭებ და ხვდები რამხელა ძალა აქვს ადამიანის სახელს ამოფარებულ ინდივიდს.. ნიავს უფლებას

უსახელო

ჰმ, როგორი მძიმეა წუთისოფელი, როგორი მძიმეა ცხოვრება, როგორი მძიმე და პასუხისმგებლობით სავსეა იყო ადამიანი და შემდეგ პიროვნება.. ხორცის ნაგლეჯად ბევრი იბადება, მაგრამ არა როგორც ადამიანად, სრულფასოვან პიროვნებად, როგორც ნათქვამია ადამიანი

ჭაღარა მეგობრები

ის მოხუცი,გაჭაღარავებული,მარტოსული კაცია.ჩვენი ერთად ტყეში ვცხოვრობთ.დღე და ღამე ერთად ვართ.მას ჩემთვის გული არ არასდროს უტკენია,პირიქით სულ მეფერება,მეთამაშება,მბანს. ხანდახან ამის გამო ნამუსი მაწუხებს ხოლმე,როგორ ვბედავ და ჩემს მოხუც მეგობარს ამას

იქნებ გიყვარდე

ჩვენზე აღარ წერენ. აღარ უყვართო თქვეს და გაჩუმდნენ. სამაგალითო წყვილის სტატუსს ვერ მოვერიეთ.

უსახელო ურთიერთობა

ერთი მეგობარი მყავდა,ერთადერთი იყო. არ არსებობდა ჩვენს შორის ზღვარი,დისტანცია ან რაიმე მაგდაგვარი. ხანდახავ ვფიქრობდი,რომ მეგობრებზე მეტი ვიყავით,არა!არა,შეყვარებულები არა,აი მაგაზე მეტიც,არც ძმად ვთვლიდი,ვერც ძმასთან ვიქნებოდი ისე,როგორც მასთან ვარ.