გამოღვიძება

სახლიდან გასვლისას,გზაში ერთხელაც არ წამოგაძახებს,რომ არც ეს დღე იქნება შენი,როგორც ყოველი სხვა დღე. სახლში დაბრუნებულს კი-წარსულ შეცდომებს, ზღაპარივით,დასაძინებლად...

Somewhere only we know

როცა შეგხვდები უკვე დიდები ვიქნებით... როცა უკვე ჩემს წითელ ტუჩებს სიფერმკრთალე გადაეფინება და შენს შავ თმაში ჭაღარები შემეგებებიან,როგორც გაზაფხულურ მიწაზე თოვლის ნამცეცები.

ამბავი,რომელიც არ მოხდა

და მაშინ,როცა გრძნობ იმედგაცრუებას და სიამაყეს ერთდროულად,გინდა იტირო...როგორი სამარცხვინოა იყო ასე ნორმალური,ასე ცოცხალი,ასე გადარჩენილი,შუბლზემიდებული ტყვიასავით,რომ გადაიფიქრეს...

ჩემი ცხოვრება , როგორც ცხოვრება თუ რაღაც სხვა.

ჩვენი ინტელექტუალური ცოდნა უძლური აღმოჩნდა ჩვენს გრძნობებთან მიმართებაში და ამის გამო ყოველ ჯერზე სხეულს ვაპურებდით , გრძნობებს ვმონებდით და სულს ვაშიმშილებდით. ინტელექტს ძალას ვაკლებდით და გრძნობაში მას ვნების სახით ვდებდით. რის გამოც აზროვნებას

ვეცდები შეგიყვარო

..ვეცდები შეგიყვარო ისეთი, როგორიც სინამდვილეში ხარ.(Me to Myself)…ბოდიში ყველა იმ უარყოფითი შეგრძნებისთვის და თვისებისთვის რაც ჩვენშია, იცი შენ რომ ბევრია..ემპათიის ბნელი მხარე- შეგრძნება რომელიც გვტანჯავს.. შენ ერთადერთი ხარ ვისი მიტოვებაც არ

იქნებ ვაზია სამშობლო

წელიწადის ყველა დროს და თვეს თავისებური ხიბლი აქვს,მაგრამ მე ,ოქროსფერი შემოდგომა მიყვარს,განსაკუთრებით, ოქტომბერი.ბაბუა მას რთველის თვეს ეძახდა, მამაჩემი კი ღვინობისთვეს .ეს თვე, მართლაც, გამორჩეულია თავისი ხვავითა და ბარაქით,რა შეედრება მას,როცა

მონატრება

ინტროსპექციის პალატებში, სადაც რეალობის მყიფე კონსტრუქციები კრახის საზღვრად იყო მიჩნეული, მანიპულირებდა აღქმებით და ამახინჯებდა მოგონებებს გათვლილი სიზუსტით. ჩურჩულებდა სიცრუეს. მისი შხამიანი სიტყვები ცნობიერების ნაყოფიერებაში ეჭვისა და

თამაში

მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი გზები ჯერ კიდევ არ არის გადაკვეთილი, მე ვგრძნობ შენს ყოფას ყოველ ლექსში, სტროფში, ყოველ საგულდაგულოდ შერჩეულ სიტყვაში. ცხოვრების სიმფონიაში შენ ხარ კრესჩენდო, კულმინაცია, რომელიც სუნთქვაშეკრულს მტოვებს.

365 ვარდი!

-ვარდი ამოსულა წითელი ვარდები! -ნახე ნახე თეთრი ვარდები! ბუჩქებთან ახლოს! -მოგეწონათ?-ამბობს ბაბუა თავისი ლამაზი ულვაშის ქვეშიდან . -ბაბუა...

ცა მიწის ქვეშ

ზამთრის სუსხიანი დღეა,მატარებელი სწრაფი სვლით მიდის ლონდონისკენ.