ჯიუტი! 3

დილით ელენემ გაგვაღვიძა -გოგოებოო,ადექიით,გვაგვიანდებაა,დროზეე მე და ნინა დენდარტყმულრბივით წამოვხტით -ვაიმე რომელი საათია

ვნებიანი, მონათესავე სულები (თავი 1)

ელოდა 20 წელი. და ალბათ კიდევ დიდხანს გააგრძელებდა ლოდინს, რომ არა დავით ჩაგელიანი. რომელმაც შეცვალა ტოსიაც და ტოსიას ცხოვრებაც. დავითი იყო ტოსიას მონათესავე სული. ვნებიანი, მონათესავე სული.

გაშავდა მთვარე 4 თავი

თუ გჯერავთ,რომ ცის იქით რამე არსებობს,გამოდის არც ისე შორია ღმერთამდე.აქ კი საქმე ლოდინს ეხება,ლოდინს რომელიც ძალიან რთულია.საღამომდე ელოდა გულგახეთქილი დედა თეკლას დაბრუნებას,მაგრამ ცაც ჩამოშავდა,თოვლი წამოვიდა და გოგონა კი არსად არ ჩანდა.იგივე

მოახლოება (VII თავი)

-უფროსმა შემოგითვალა, თუ ჭკვიანად არ იქნება, იცის რა ბედიც ეწევაო!-მხოლოდ ამას ამბობენ და სწრაფადვე მიდიან. -ნიკა, მეტყვი რა ხდება?-ვტრიალდები მისკენ. ის კი გაჩუმებული დგას და თვალებში მიყურებს, ეტყობა რომ თქმა არ უნდა. -კარგი, არ ხარ

სექსუალური განათლება (დასასრული)

საღამო იყო როდესაც დათუნას ვაძინებდი, ის იყო საწოლში ჩავაწვინე რომ კარზე ზარის ხმა გაისმა. ფრთხილად გამოვედი ოთახიდან, და ვიკითხე ვინ იყო..ხმა არავინ გამცა, დათო ან ვატო მეგონა..უფრო ვატო და დაუფიქრებლად გავაღე კარი, ვაჟა

„გახდი ჩემი სვანი“ (9)

-კარგი არ გამჭყლიტო სვანეთის დედოფალო. ჩაიცინა ლევანიმ -გაგჭყლიტავ კი არა შეგჭამ. -ვაიმეე მაგასაც ვნახავთ ამ ღამეს ვის ვინ შემოეჭმევა. გაკრეჭილმა ყელზე გემრიელად მაკოცა და მანქანის კარი გამიღო. ყვავილები უკანა სავარძელზე გადავდე და კომფორტულად

ჯიუტი და მისი სვანი (დასასრული)

-ვინმეს ელოდებოდი? გაკვირვებულმა მხრები აიჩეჩა და წამოდგა -აქ დარჩი მე გავაღებ! მითხრა და კარისკენ გასწია, თუმცა ცნობისმოყვარეობამ მსძლია და უკან გავყევი, კარების გაღების თანავე ადგილზე გავშეშდი და წინ მდგომ სილუეტს გაკვირვებული და გაოცებული

ანუკი(2)

ანუკი გაკვირვებული დარჩა მისი საქციელიდან. არასდროს არავინ დალაპარაკებია მსგავსი ტონით და სიტყვებით. პასუხსაც ვერ იფიქრებდა. უნდოდა გაეღო მანქანის კარი და გადამხტარიყო მაგრამ ვერ ბედავდა. იმედი ჰქონდა რომ ეს ყველაფერი უბრალო კოშმარი იყო, მამამისი

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 9

-ღმერთო რა გემრიელი სუნია. სამზარეულოს კარის პარმაღზე.იყო მიყრდნობილი. იღიმოდა. საოცრად მომნუსხველი იყო. -ჩემი სვიტერი გიხდება.უკვე ჩემს ზურგს უკან იდგა, მთელ სხეულზე ეკალმა დამაყარა. -იფიქრე იმაზე რაც გითხარი?

ჯიუტი! 2

მანქნიდან გაბრაზებული გადმოვედი და სახლში ავირბინე მაშინ კი გამახსენდა რომ მადლობის თქმა დამავიწყდა მაგრამ რა მქონდა სამადლობელი დილით კინაღამ ამაყირავა ახლაკი ცხელი ყავა გადამასხა არაფერიც ლილე კარგად მოიქეცი -მოვედიი -მოდი დეე რაგჭირს ლილეე