ბიჭი კაფედან თავი 4

მაქსიმეს აგარაკზე ვიყავით . რათქმაუნდა მეც წამიყვანა.გაჯიუტებას აზრი აღარ ქონდა,ისედაც ყველაფერი იცოდა ჩემი არ არსებული პაემნის შესახე.ნონა და სანდროც იყვნენ.მაქსიმეს მეგობრები და ანა თავის დაქალებით.ბევრი ჩემთვის უცნობი ადამიანი იყო რაც

რატომ გადავეყარეთ ასეთ იდიოტებს 3

-აი თურმე სად ყოფილხარ შე არამზადა ამასთან მღალატობბ?-შეყვირა გაცოფებულმა ვიკამ და გაკვირვებულ ბიჭს გადახედა და არანაკლებ გაკვირვებულ ქერაზე ანიშნა. -უკაცრავადდ?-ძლივს ამოიკალაპრაკა ირაკლიმ.-უკაცრავადდ? უკაცრავადდ? ახლა ვეღარ მცნობ არაა? სახლში რომ

ურთიერთობები!

დრე ვფირობდი, რომ იმედი ძალიან მნიშვნელოვანი იყო. რომ ეს იყო გზა რაღაც ნათელის, მაგრამ არა. მართალია, იმედი გაძლიერებს და რთულ მომენტებს გატანინებს , თუმცა ეს არის ის რაც ყველაზე მეტად გტკივა. ეს არის, იულუზია რომ რაღაც ისე იქნება როგორც შენ გინდა.

იდუმალებით მოცული მკვლელობა(თავი 3)

თითოეული უჯრა საგულდაგულოდ შეამოწმა.იმის ალბათობასაც კი უშვებდა,რომ ნებისმიერ უჯრაშს შესაძლოა ჰქონოდა სამალავი.მაგრამ არაფერი იყო,საერთოდ არაფერი.სამზარეულოდან აბაზანაში გადაინაცვლა.სარკეში საკუთარ ანარეკლს მოჰკრა თვალი.თვალები როგორც ყოველთვის

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთორმეტე თავი)

ისევ ბადრაგის თანხლებით გაიარა საკუთარი საკნისკენ მიმავალ გზას თორნიკემ. შიგნით შესულს არ დახვდა წარბა, ზედმეტი კითხვებით არავის შეუწუხებია, მისივე ნარზე წამოგირებული ისევ ფიქრობდა ქართველიშვილი. თითქოს არაფერი, მაგრამ გოგონას თხოვნა ზედმეტად

ჭირვეული 9

-მისტერ საილას რახდება?-დეფინემ კარი შეშინებული სახით გააღო და იქ ტონიო რომ დაინახა კიდევ უფრო შეშნდა -ვალერია სადაა? -ოთახშია, ყველაფერი რიგზეა -ჰო დანიელს უნდა რომ მოვიდეს ასე რომ,-ტონიომ გოგონას გაუღიმა და ზრდილობიანად მოიშორა. დაფინეს დიდად არც

აქ სიტყვები ზედმეტია

- მია ვთხოვდები, ყველაფერს აგიხსნი, 15 წუთში შენთან ვართ.და გამითიშა. "ვთხოვდები", "15 წუთი", "თ", "ჩემთან", "15 წუთში", "თ". სიტყვა "შოკი" ვერ აღწერს იმ მდგომარეობას, რომელშიც მე ვიმყოფებოდი მომდევნო 10 წუთის განმავლობაში. ერთ ადგილას გაშეშებულს,

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 20) დასასრული

ქალს გაეღიმა და მამაკაცს გადახედა, თვალები უცბად დახუჭა და ჩუმად ამოიჩურჩულა:- მაშ უკვე შემიძლია გითხრა, მე ჩავიდინე ,,მკვლელობა შავი იებით“... კაცის კოცნა იგრძნო და უცბად გაახილა თვალები. თავისი თვალებით შეიგრძნო კაცის ხელები საკუთარ თითებზე.

ძიძა თავი მეცხრე

ისეთი გაკვირვებული მიყურებდა გავშრი. ვცდილობდი მის სახეზე რაიმე ემოცია მაინც წამეკითხა მაგარამ ტყუილად. მერე უკან დაიხია და გაეცინა. -მგონი ყველა ჩვენ გვიყურებს, თვალი მოავლო ადგილს. ღმერთო რა არაპროგნოზირებადია, მე რას ველოდი და ამან რა კითხვა

ფერები ...2...

არა... ვერ მიმატოვებდნენ... არა ტყუილია... ტყუილია... ტყუილია-ჩაციკლულივით ერთი და იგივეს ვიმეორებდი, ყურებზე ხელის მტევნები მივიჭირე, თითქოს ყურების ბრალი ყოფილიყოს გაგონილი.-კიდევ ბევრჯერ ვნახავ მათ... ჩვენ სოფელში მივდიოდით... იქ კიდევ წავალთ...