ამოუცნობი ზარი (10)

სწრაფად ჩაირბინა გოგონამ კიბე, მისაღებში შევიდა სადაც მშობლები ლაპარაკობდნენ.. –მამა, დედა რამდნეიმე დღით ქალაქგარეთ გავდივარ –ამ ღამეს? გაუკვირდა ეკას –რამე მოხდა მაა? მზრუნველად

იდუმალებით მოცული მკვლელობა(თავი 2)

გაბრაზებულმა მუშტები შეკრა და მძიმედ დაიწყო სუნთქვა.უნდა დამშვიდებულიყო.სწრაფად მოაგროვა დოკუმენტები,ჩანთაში ჩააწყო და შენობა დატოვა.გეზი ლიზას სახლისაკენ აიღო.რატომღაც დარწმუნებულიი იყო,რომ იქ რაღაცას აუცილებლად აღმოაჩენდა..ვის შეეძლო ლიზას ასე

როიალები (13)

*** უცნაური საღამო ჩამომდგარიყო. თოვლიანი, ნისლიანი. ჩამოცვენილ ფიფქებს წვიმის წვეთები ერეოდნენ და მიწას ატალახებდნენ. თუმცა თოვლიც იდო, ქუჩაში გასულები ღრმა კვალს ტოვებდნენ, მაგრამ ირონიულია - დაბრუნებულებს საკუთარი ნაბიჯები აღარ ხვდებოდათ.

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (2)

სიცილი ჯერ კიდევ მესმოდა მაგრამ არ მაღიზიანებდა. ვუყურებდი ადამიანს რომლის თვალებსაც უსირცხვილოდ აერეკლა მთელი გალაქტიკა, და რომლებმაც გაბედეს და მთელს ჩემს სამყაროდ გადაიქცნენ. და აი ასე მარტივად მე და ის, გოგონა რომელიც იატაკზე გაშხლართულიყო და

უცხო ქალის ცრემლი 4 თავი

მისთვის დასრულდა სიყვარულის მახით დადგმული სპექტაკლი რომელმაც ქარიშხალივით გადაუქროლა ერთ ღამეში მის ყველა ოცნებას.ქარიშხალი რომ არ ამოვარდნილიყო,საშინელი წვიმა ამოსვრიდა ტალახში,ამიტომ თვალი გაუსწორა რეალობას და მიეჩვია იმ სიყვარულისგან მიყენებულ

სიმშვიდემდე შეშლილი(21)

-ნუ დამცინი...დიახაც ძნელია იმიტომ რომ არაამქვეყნიურია ! -საყვარლად ბრიცავს ტუჩებს და კიბეზე ნაბიჯების ხმა რომ ესმის ქვემოთ იხედება. მალე ამოდის დაშნიანი კალათი მოაქვს უზარმაზარი. დადიანს ბავში მოჰყავს და ხედს უყურებს მერე მე მიღიმის „ჩემი ღიმილით“

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 18)

ერიკმა ხელში აიყვანა და კიბეებს ჩუმად ჩაუყვა.გარეთ მინდორში გავიდა და ტყესთან ახლოს მინდორთან გაჩერდა. ქალი მინდორზე დასვა და მის გვერდით წამოწვა. ემამ ადგომა დააპირა მაგრამ ხელი ჩასჯიდა და არ გაუშვა მისი ხელი კაცმა. -ხელს არ გაგიშვებ ემა თქვა და

სინათლის სხივი წყვდიადში

ხუთშაბათი სამი საათი, ყველანი სასაფლაოზე შევიკრიბეთ, შავებში ჩაცმული ჩემთვის უცხო ადამიანები, მამას კოლეგები, მეგობრები და პარტნიორები, ყველა დაღვრემილი სახით დასცქეროდა რობერტის კუბოს, გარდა ერთისა, შუახნის მამაკაცი ენტონი გრინი მის სახეზე რაღაც

ჭირვეული 6

-ერთი ეს მითხარი რით დაგიმსახურე რომ სხვადროს ეს შეცდოლა არ დავუშვა,-ნიკი ბუზღუნით უკრავდა ვალერიას კაბის ელვას და თან სარკეში მის მიმიკას აკვირდებოდა-მადლობელი უნდა იყო ყველას კი არ ჰყავს ასეთი ლამაზი სასჯელი,-გოგონამ ქერა თმა მხრებზე გაისწორა -ჰო

საშინელი წესები გასართობად

- ვაუ გაიღვიძე ძვირფასო ცოლო? - რაააა?არა!არა და კიდევ ერთხელ არაა!ეს მე არ გამიკეთებიააა!შეშინებული წამოვდექი.თვალები გავახილე და ჩემთვის სრულიად უცნობი ადამიანი დავინახე.წაბლისფერთმიანი,მწვანე თვალება,მაღალი,უცნაურად მომღიმარი ბიჭი