მეგობრის ხათრით (თავი 5)

- ღმერთო, რამდენი ხალხია... - თვალები გამიფართოვდა გაოცებულს.დათას უბრალოდ ჩაეცინა.5- რა გაცინებს, იდიოტო!.. - უკვე გავბრაზდი მე. - სად წამომათრიე?.. ჩემს რეაქციაზე უარესად ახარხარდა, მე კი მკლავზე ვუჩქმიტე, ძალიან მწარედ.

შეწირულნი

რაც თავი მახსოვს, მთელი ბავშვობა, საპირისპირო შეგონებებით მიტენიდნენ ტვინს. კონკრეტულად კი ბებია - დედის წინააღმდეგ. და მეც მთელი ბავშვობა პიროვნების გაორებით დაავადებულის შთაბეჭდილებას ვტოვებდი - დაახლოებით 10 წლამდე. საქმე იმაშია რომ, როცა წესით

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 1)

და-ძმა ანა და სანი მეტრეველები. და ასევე ჩემთვის მნიშვნელოვანი ადამიანები:საბა დევდარიანი (საბუ)- ჩემი საუკეთესო მეგობარი, ძმადნაფიცები-ალექსანდრე დადიანი (სანდრექსა), გაგა ყიფიანი (ყიფო) და ვაჩე ვიბლიანი.როგორც იქნა საბა მოვიდა და ვარჯიშსაც

ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერებაა??!! (თავი 9)

-ყველაფერი შენი ბრალია იმ დღეს რომ არ დამთვრალიყავი და არ ამოსულიყავი ასე არ მოხდებოდა.. იმ დღეს საერთოდ ერთად რომ არ ვყოფილიყავით ასე არ მოხდებოდა.. საერთოდ რომ არ გამოჩენილიყავიი ყველაფერი კარაგდ იქნებოდა..(მე) კბილებში ვცრი და ვგრძნობ როგორ

4.პროფესორი მეტიჩარა

ბოლოჯერ ვიკრებ ძალას უაზროდ აღიალებული სოფოს დასამშვიდებლად, მაგრამ რა აზრი აქვს მაინც თავისას მიერეკება. -ადამინოო!-ვგრვგინავ მაისის ცასავით გამწარებული.-უკვე ჩაიარა ახალმა წელმაც, გამოცდებმაც, დარდმაც და ჭირ-ვარამმაც, ამიხსენი რა გატირებს?

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 5)

ემამ ეს თქვა თუ არა მაშინვე სილა მოხვდა.-ჩემთან იყავი და მითხარი რომ ამას არ იცნობდი და მაინც მისი მოკვლა დაავალე?! და კიდევ არაფერ შუაში ხარ?! -ფრანკო! ახლავე წაიყვანე და ისევ საკანში მიაბრძანე!ემას ხმა არ ამოუღია, ისე ჩაჯდა მანქანაში იმ ჯართში,

შეგეჩვიე 25

-მაგას როგორ მეკითხები, ხომ იცი რომ უბედნიერესი ვარ და ამ სიტყვასაც არ ძალუძს ბოლომდე იმის გამოხატვა რასაც მე განვიდი. შენი შვილის დედობა ჩემთვის დიდი სიამაყე და პასუხისმგებლობაა.

იო (თავი 9)

შენ თუ სწორი გზის პოვნა არ გინდა, ნება მომეცი შენს ნაკვალევს გამოვყვე. სადაც არ უნდა წახვიდე, რომელ ხრამშიც არ უნდა გადაიჩეხო, მეც შენთან ერთად წამოვალ. იცოდე, რომ თუ ჩემთან ერთად არ გადაიჩეხები, შენს მერე მე წამოვალ და დარჩენილ ცხოვრებას შენს

დაწუნებული სარძლო (თავი 5)

მეორე დღეს მშვიდად ჩავიდა მარია დამლა და ყველაფრის ქრონოლოგურად მოყოლა დაიწყო, ყოველი სიტყვისას მანანას თითქოს ცივი ოფლი ასხამდა. გაწონასწორებული ქალი იყო მაგრამ ქოთქოთა, თუმცა იმ მომენტში მშვიდად მიმართა მარიას და მხოლოდ ეს უთხარ: არ დაუშვა, არ

ღამის მორევში

იცი რა მიყვარდა ყველაზე მეტად? სავსე მთვარეობისას გარეთ რომ გავიდოდი, გრილი ნიავი სახეზე მაშინვე რომ მომედებოდა.მარტო ვიყავი წყვდიადით მოცულ სამყაროში და ღამის სიბნელეს მთვარის ნათება არღვევდა.ირგვლივ სიჩუმე სუფევდა, ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ