ძველი პიანინო - 58

გამოძიების კვალს არსად არ მიჰყავდა, ანდა სად იყო იქ კვალი?.. ერთ ადგილას შეყინულ საქმეს ძვრა არ ჰქონდა, სამაგიეროდ კი დანაშაული მატულობდა და მატულობდა... ისევ თვის ბოლო შაბათი, მაგრამ ამჯერად მსხვერპლი ნიღბის გარეშე.

ჩანაწერი დღიურიდან ( სრულად )

ახლა თეთრ ფურცელს დავყურებ და მინდა რომ დავწერო,ბოლომდე გავშიშვლდე და ყველაფერი დაწვრილებით აღვწერო,მინდა რომ ყველაფერი მოგიყვე. შემიძლია გენდო? იქნები კი ჩემი მეგობარი? ხომ არავის გაუმხელ ვინმეს იმას რასაც შენს ფურცლებზე დავწერ? უამარავ საიდუმლოს

შავში თეთრი (2)

ჩემი ნერვიულობა ნიამ შეამჩნია და მითხრა : -ყველაფერი კარგადაა , მან თითქმის დაივიწყა -ამბობს მისი ტუჩები , თვალები კი ყველაფერს აფუჭებენ . -ნია , ხომ იცი რომ არ მიყვარს მატყუარა ადამიანები . ტყუილს ვერ ვიტან , მითუმეტეს ჩემის საუკეთესო

ასეც ხდება ხოლმე (28 თავი)

ტაქსიდან გადმოსული ნიკოლოზი, სწრაფად მიაბიჯებდა სახლისკენ. მაქსიმე აჩქარებულ გულზე უფრო ძლიერად ყავდა მიკრული და ნერვუყლად ათვალიერებდა გარემოს. ეზოს კარი ხელის კანკალით შეაღო, ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და ნელი სვლით წავიდა სახლისკენ. კარებზე სუნთქვა

სველი იასამანი [5 დასასრული]

არ ველოდი, შენგან არ ველოდი და ესეც იკადრე, აქამდეც მიხვედი - საშინელ ტკივილს ვგრძნობ სადღაც, შიგნით - აქამდე მაინც გაფასებდი, როგორც პიროვნებას, ჩვენი ურთიერთობის ვერ ჩამოყალიბებას ამაში ხელი არ შეუშლია, შენ მაინც ძალიან, ძალიან კარგ ადამიანად

მეგობრის ხათრით (თავი 4)

რამდენიმე შეხვედრის შემდეგ უკვე თავისუფლად შემეძლო მეთქვა, რომ მე ვატო შემიყვარდა!.. ან სულაც ძალიან შევეჩვიე. არ ვიცი ისიც იგივეს გრძნობდა თუ არა ჩემ მიმართ, მაგრამ ის კი ფაქტია, რომ გულგრილი არც ის იყო. ერთი სული მქონდა, როდის დავამთავრებდი

The night of death.

სულ რაღაც რვა თვის წინ უბრალო გოგონა ვიყავი. მეთორმეტე კლასის მოსწავლე, რომელიც თვლიდა რომ მსოფლიოში ყველაზე დიდი პრობლემა ეროვნული გამოცდები იყო, მაგრამ ახლა ვხვდები რომ მწარედ ვცდებოდი.ცხოვრება იმაზე დაუნდობელი აღმოჩნდა ვიდრე წარმოვიდგენდი.

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამესამე თავი)

ოდესმე შეგცოდებიათ საკუთარი თავი?! ოდესმე გინატრიათ უფრო ძლიერი ყოფილიყავით?! ნერვებისა და სიბრაზისგან ცახცახებდა ელე. ცხოვრებაში ვერც კი იფიქრებდა, თუ შეეძლო ადამიანისთვის ზიანი მიეყენებინა, მაგრამ ახლა, ამ წუთას სიამოვნებით იქცეოდა ციხის უფროსის

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 4)

თვალები გაახილა მის გვერდით ანიტა დაინახა შეშინებული სახით. ქალი გამოფხიზლდა: -ბოდიშს გიხდი აქ სიკვდილი რომ დავაპირე. -ემაა სულ გაგიჟდი რეებს ბოდავ ,ისე შემაშინე მეც და ყველანი! ემამ ალბერტო დაინახა მარტო და სასწრაფოს ხალხი. -სასწრაფო გაუშვით

მონსტრი 10-11-12

2 თვე ისე გავიდა რომ ვერვერთმა ვერ შენიშნა,ლუის დაბრუნება ამნეზიით ახსნენს,ზეინი გაამართლეს...ლიამი კი უკვალოდ გაუჩინარდა.ჰარიმ ლუსის(რებეკას) შესახებ ყველაფერი გაიგო და მას შემდეგ ხმა არც გაუცია,არც ლუისთვის და არც ლუსისთვის.თავის თავში