2 გრამი სიყვარული (დასასრული)

თითქოს ყველაფერიდამთავრდა. ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ საავადმყოფოს კედლები ქვემოთ მოიწევდნენ და ცოტახანში ჩემამდე მოაღწევდნენ..ყველაფრი დაინგრა..შიგნიდან ყველაფერი ჩამეშალა,მხოლოდ ფიტული ვიყავი დარჩენილი,საავადმყოფოს სკამზე დამხობილი..

მაბედნიერებ! (6 თავი)

საღამოს ჩემს მაგიდასთან ვიჯექი და ისტორიას ვმეცადინეობდი. დიდად არ მაინტერესებდა მსოფლიო ომები.ოთახში ალექსანდრე შემოვიდა და ჩამეხუტა. -რაიყო რა სიყვარულის ბუშტი გაგისკდა დღეს ხო მშვიდობაა? -მწარე ენა გაქვს! -კაი ერთი, კი არ ვიცოდი. -რას შვები?

სადღაც შორს... მთებში თავი 32

ქენებოდი კაცი რომ მიხვიდოდი და იმ არაკაცს პასუხს მოსთხოვდი. გიომ სათქმელი ბოლომდე დაასრულა. მშობლების პასუხს არც დალოდებია. ისინი ერთ ადგილზე ისხდნენ და ვერც ხმას იღებდნენ და ვერ წამოდგომას ბედავდნენ. ალბათ იმიტომ რომ პირველად შეეჯახნენ პირისპირ იმ

მაფიის ბოსი! თავი 8 (1D Fanfic) +18

-ზეინი სანამ არ ამიხსნის რა ხდება არ გამოგყვებით -ქალბატონო ეს სასწრაფოა. საქმე თქვენს და ბავშვის სიცოცხლეს ეხება -ამიხსნით რა ხდება ზეინი შემოვიდა ოთახში სწრაფი ნაბიჯით -ჯესიკა სასწრაფოდ უნდა წავიდეთ აქედან მანქანაში აგიხსნი ყველაფერს. ზეინმა ლილი

სიძულვილი გრძნობებით ( თავი 2 )

ვიკამ გიჟივით აირბინა კიბეები და ბინის კარები შეგლიჯა. როგორც ყოველთვის დედამისი სამზარეულოში იჯდა და ტელეფონზე ლაპარაკობდა, მამამისი კი მისაღებ ოთახში ლეპტოპს მისჩერებოდა. ვიკამ ჩანთა ლოგინზე მოისროლა, ხელებუ უცბად გადაიბანა და სამზარეულოში გავიდა.

უცხო (თავი 7 )

ბიჭის სწრაფი რეაქცია, რომ არა გაიშოტებოდა იატაკზე. კნუტივით წამოიკნავლა და როცა მიხვდა გადარჩა დაცემას, თან ვიღაცის სხეულზე ტყიპასავით იყო აკრული ამოისუნთქა. ცხვირში სასიამოვნო სურნელი უღიტინებდა. მზერა გაუსწორა, მის ჭაობისფრად მნათობ სფეროებს,

გრძნობების მორევში(დასასრული)

-მე ისედაც ვიცნობ ჩემს პლინცს - მშვიდად განაცხადა ქალბატონმა ნინიმ და დინჯად მიეკრო დედიკოს - არ მინდა ბაღში სკოლაში მინდა ჩემი პრინცი სკოლაჩია არავინ იცოდა როდის დაინახა პირველად ალექსანდრე ამაღლობელმა მარიამ ალავიძე მხოლოდ მათი სიყვარულის

ჩრდილები სიბნელეში(დასასრული)

ერთი კვირა გავიდა მას შემდეგ რაც ამელიასთან დავმარცხდი, ჩემმა ოჯახმა იმედი დაკარგა იმის რომ ოდესმე დავუბრუნდებოდი. მეც არ ვაპირებდი უკან დაბრუნებას, რატომ? გამუდმებით ეს კითხვა მიტრიალებდა თავში, მე დაობლება , მაგიის არსებობა და ჩემი შეშლილი ოჯახის

დამსჯელი (5)

გაბრიელი დილით გვერდის შეცვლას ამაოდ ცდილობდა ლიზა მის მკერდზე თავდადებული საკუთარ ქურთუკში გახვეული იწვა და ბავშვივით უდარდელად ეძინა -რა უსაფრთხოა როცა სძინავს,-გაეცინა და გოგონას მეორე ხელიც შემოჰხვია. ლიზა აფართხალდა წამით გაახილა თვალები და

ყველა ქალი ელოდება ჯელტმენს(სრულად)

არა რა,ახლია ჩემზე.ხომ მითხრა დედაჩემმა ქოლგა წაიღე,თორემ გაწვიმდება და დასველდებიო.მარა ვინ გაუგონა,ისეთი ცა და მზეა,რა გააწვიმებს-მეთქი და კი ვდგევარ ახლა გაწუწული.ხომ გაგიგიათ „დედის წინ მორბენალ კვიცს,ან მგელი შეჭამს ან მგლისფერი ძაღლიო“,ხოდა