ქუჩის სამოთხე (მეექვსე თავი)

- მივდივართ ჩქარა. ვწიკვინებდი და ხელებგადაჯვარედინებული ველოდი როდის გამოაღწევდა სახლიდან დამიანე. ბავშვები უკვე წავიდნენ მე კიდე ამ ველურთან და თბილთან დამტოვეს. აბა წყვილებს შორის ხომარ ჩავძვრებოდი.ნუ ჯერ თოკო და თამარი წყვილი არ არიან, მაგრამ

ცა ჯერ კიდევ ლურჯია ( თავი 7 )

ცხოვრებაში ყოველთვის ყველაფერი ისე არ ხდება, როგორც ჩვენ გვსურს... მე ეს უკვე კარგად გამაგებინა რეალურმა სამყარომ და უნდა მცოდნოდა, რომ ისევ გამოჩნდებოდა, რაღაც რაც წინ გადამეღბებოდა და საშუალებას აღარ მომცემდა, რომ ჩემი გზა გამეგრძელებინა... ახლა

ჩრდილები სიბნელეში(7)

ერთი კვირა თვალის დახამხამებაში გავიდა. ერთი კვირის მანძილზე ჩემს სახლში უამრავი ხალხი ირეოდა, დეკორატორები და ორგანიზატორები. მუშები რომლებიც კაილას ყველაფრის მოწყობაში ეხმარებოდა. ჩემი შეშლილი მეგობარი ამ საქმის ნამდვილი ოსტატია, ამიტომ ჩემი

მეტი ვიდრე სიყვარული

მთავარი მოქმედი პერსონის თხოვნით გთხოვთ მას მოუსმინოთ : მე სრულიად უინტერესოდ მეჩვენება გითხრათ თუ რომელი წელიწადის, რომელი თვის, რომელ რიცხვში ხდება მოქმედებები, მხოლოდ მცირედით შემოვიფარგლები და დავიწყოთ იმით რომ იყო საღამო, ახლა გთხოვთ მოვუსმინოთ

შემოტევა

ჩემი დაბადების დღიდან ბუნებრივია, ვერ დავიწყებ ისტორიას. და თუ ხვდებით იმიტომ რომ ჩემი ბავშვობა ისევე, როგორც ყველას ძალიან ბუნდოვნად მახსოვს. ისე რომ ვთქვა არც არაფერი მომხდარა, იმ საოცარ დღემდე განსაკუთრებული ჩემს ცხოვრებაში. არასდროს დამიგეგმავს

ძველი პიანინო - 7

რთული წელიწადი დაუდგა ფიფოს. ერთი საქმე არ ჰქონდა ბოლომდე მიყვანილი, რომ მეორე სხვა ახალი ემატებოდა და ამ მატებაში გაუხსნელი ძველი საქმეების გროვას ბოლო არ უჩანდა. ვერაფერს თავი ვერ მოაბა, ყოველი ახალი საქმე ახლებურად და წინანდელზე უფრო მეტად იყო

კედების ქურდი (სრულად)

ყოველ კვირას ყიდულობდა, აღებული ხელფასიდან ფულს ცალკე დებდა, აგროვებდა და ყოველ კვირაში ახალ, ორიგინალ კედებს ყიდულობდა, 2 წელზე მეტი აგროვებდა კედებს...165 ცალი შეაგროვა Nike-ები, ყველა ორიგინალი, ყველანაირი, ახლა კი...ახლა კი გაგიჟებული დაიარება

მარტო (თავი 4)

თავბრუ მეხვევა, ყბაზე კიდევ უფრო მაგრად მიჭერს ცალ ხელს და პირს რაც შეიძლება ღრმად ვაღებ - მსიამოვნებს, მტანჯველად მსიამოვნებს ეს შიშიც, ზეწოლაც, ეს ტკივილიც ყბებში რომ ვგრძნობ. რამოდენიმე წამში ენაზე ისეთ წვას ვგრძნობ, რომ უცბად თვალებს ვახელ,

იტალიური ეზო. (მეორე თავი)

ღამის სამი საათი. ალბათ ეს ის დროა, როდესაც ადამიანები ჩვენ ცხოვრებაზე ჩავფიქრდებით, ვიფიქრებთ ჩვენს წარსულზე და ბოლოს ცრემლიც კი წამოგვივა მონატრებისგან, სინანულისგან ან სიყვარულისგან. ღამე, ჩვენ ყველანი ყველაფერს სხვანაირად ვხედავთ, უფრო

ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერებააა??!! (თავი 5)

მთელი სისწრაფით გადმოვხტი მანქანიდან და ღრმად ამოვისუნთქე.. გული საშინლად მქონდა აჩქარებული.. ხელები მიკანკალებდა და მეშინოდა გული არ წამსვლოდა.. მხოლოდ ის კადრი თუ როგორ მოსრიალდა გუგას მანქანა... გულზე ხელი მივიდე და თვალები დავხხუჭე და მისი