Secret/საიდუმლო (თავი 4 და 5)

ნუ მოკლედ როცა გადავათვალიერე კომენტარები უმეტესობა კარგი იყო და ეს ძალიან მესიამოვნა. იმედი მაქვს ოდესმე მაინც ექნება ამ მოთხრობას მაგალითად 500 ამდე ნახვა მაგრამ არამგონია. აი, რომ იცოდეთ რა მოხდება დამიჯერეთ მოემატებოდა მნახველობა. არც იცით წინ

პატარავ, მე სოციოპათი ვარ (ჰარი სტაილსის ფანფიქცია)

საქმე №1 ‘’კენტის საგრაფო“ „თუ სიმართლეს დამალავ ის გაიზრდება, ფესვებს გაიდგამს და ისეთ ძალას მოიკრებს,რომ ერთ დღესაც აფეთქდება და გზად ყველაფერს წალეკავს“ ემილ ზოლა.ტყიდან გამოვედი და სამსართულიან, მსუბუქი სტილის მქონე და ბუნერივი ქვებით აშენებულ

არჩევანი(თავი IX)

– რა გეხსომება გენაცვალე,გათხლეშილ მთვრალს სამზარეულოში სკამზე გეძინა,რომელსაც საზურგე არ აქვს . – კაი არ გადამრიო,გეფიცები თუ მახსოვდეს. – შენ კიდე არაგიშავრდა,ჩვენ ვიყვით თუ ვიყავით,განსაკუთრებით კობა.ტუალეტში მღეროდა.

2 გრამი სიყვარული (თავი 9)

ნიტა,გიყვარს ის ბიჭი? -ძალიან დედა..ძალიან -მაშინ უბრალოდ ბედნიერი იყავი..იმსახურებ შვილო..იმსახურებ ბედნიერი იყოდღეს უნდა ვნახო..მინდა რომ რა მიზეზითაც არ უნდა დაეტოვებინე ვაპატიო..მინდა ვუთხრა რომ მიყვარს..გიკა გთხოვ მიპასუხე..რამე მიპასუხე_ მის

ფსიქიკურობის შეშლილი მარში (5)

დღეს ჩემი დაბადების დღეა... 31 წლის გავხდი,რომ ვთქვა რომ მიხარია და ქვეყანაში,რაც კი მთებია გადავდგამ თქო მოვიტყუებ. თან სასტიკად მოვიტყუები... არ მიყვარს აღნიშვნა, ძალიან პრეტენზიული ვარ მაგ მხრივ, მეზიზღება როცა მიწყობენ უაზრო სიურპრიზებს

მებაღე (ნაწილი 28)

დადა საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა... ბარბაცით ჩავიდა სასადილო ოთახში სადაც საუზმე ეგულებოდა, თუმცა უკვე სადილი დახვდა. ჯერ კიდევ ბურანში იყო ცალი თვალით საათს გახედა. ზეკი ირონიულად მიესალმა:

მწვანე თვალები

წყნეთი. ვგიჟდები აქაურობაზე. ხის ძალიან ლამაზი, ორსართულიანი სახლი, ბუხარი და სასიამოვნო გარემო. მიყვარს ეს სახლი, ყოველთვის როცა აქ მოვდივარ მეგობრებთან ერთად ის დღე არის სიგიჟე. დღესაც სიგიჟის დროა. იმ დღეს ბავშვებთნ ერთდ ვერ ავედი, აკადემიაში

თბილისელები #8

ბაზარი არაა რა მანდ მართლა იყო კი,იყო. რომ დაგენახათ ? ამ ორი,უკანასკნელის თვალები ? დამიჯერეთ რა დამიჯერეთ,თქვენც გატოკდებოდით.

ჯილი (საცდელი თავი)

-ყველაფერი რიგზა?-იკითხა დედაჩემმა როცა დაინახა როგორ დავეცი დივანზე და ამოვიოხრე -ჰო დედა ყველაფერი გადასარევადაა საიკსი დამნაშავედ სცნეს და ახლა სიკვდილით დასჯიან მე მკვლელი ვარ,-დედას შეშფოთებული თვალები ჰქონდა -რას ამბობ შვილო?

ის (1)

ის იყო ერთადერთი. მეც ვიცოდი და მანაც იცოდა. ჰო, ჩემთვის ერთადერთი იყო და შეუცვლელი.. დროსთან ერთად მივხვდი ამ ყველაფერს.