ცხოვრების გზები (თავი 2)

გათენდა. ჩიტების ჭიკჭიკმა გამაღვიძა. დღე სასიამოვნოდ დაიწყო. მაღვიძარას დარეკვას არ დაველოდე და ელენეს ოთახში ჩუმად შევედი. -ელენე გაიღვიძე -რაიყოოოოოო?? გაიზმორა და ძილი განაგრძო -გოგო გიომ დამირეკა!! ელენე მაშინვე წამოხტა. ხო მართლა გიო ელენეს

ექსკლუზიურად ჩემთვის ხარ ბიჭო შექმნილი (5)

-რა მოხდა?-გაკვირვებულმა იკითხა ზურამ -ლილეს მანქანაში ჩაჯდომის ეშინია-მოკლედ აუხსნა გაკვირვებულ საზოგადოებას ვატომ -როგორ?-ყბა ჩამოუვარდა რამის დამიანეს -როგორ და მეშინია-გაბრაზებით გავხედე მარიამის ტყუპს -რატომ?-ძალიან ჭკვიანური შეკითხვა დასვა

Secret/საიდუმლო (თავი 13,14,15,16)

-ეს ვინ გაგიკეთა? - ასევე შეშფოთებულმა მკითხა და ხელით კისრისკენ მიმანიშნა. ო არა! წამსვე თმით დავიფარე ის ადგილი. -არავინ! - მაშნვე ვიუარე. -ანაბელ რა მოგივიდა?! - არ მეშვებოდა ლილი. -რაღაცას მივარტყი ქუჩაში რომ მოვდიოდი, არაფერია ლილი. -ანაბელ ნუ

სურვილებს შემისრულებ?!#3

- აბა სად მივივართ?!- ემი მანქანაში უჩამ ჩასვა ღვედი შეუკრა და მანქანა სწრაფად დაძა ადგილიდან. - ხო... ჯერ კახეთში წავიდეთ, - კახეთში?! იქ რაგვინდა?!- ემიმ ლენონები მოირგო კეპა დაიხურა და მოსვენბით მოკალათდა. - სურვილები უნდა შევასრულო ერთი

მნახველი მოკვდება (ll თავი)

მეორე დღე გათენდა. დილით რაღაცის ხმა შემომესმა, ეს ხმა სამზარეულოდან ისმოდა,ახლოს რომ მივედი, თურმე ჩემი და საუზმეს აკეთებდა. ორივეს რაღაცის თქმა გვინდოდა, მაგრამ არცერთი არ ვიღებდით ხმას. უკვე იმ საზღვარზე მივედი, ბოლოს სიჩუმე მე დავარღვიე და

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (დასასრული)

ჯერ კიდევ ვერ გამიაზრებია რა ხდება, ან იას რა უნდა ვუთხრა ან ამ ცხრამეტი წლი ლაწირაკმა ბავშვი როგორ უნდა გავზარდო, არ ვიცი არაფერი არ ვიცი ათასი კითხვა მიტრიალებს თავში, მაგრამ რატომღაც ბექას იმედი მაქვს, მჯერა მისი. ჩვენი ქორწილის შესახებ ყველამ

მებაღე (ნაწილი 31)

საშიშ თვალება კაცთან პატრონს წლების მანძილზე გარიგება ჰქონდა. ქალაქში ერთი დიდი, უმსხვილესი ბანკისა და მისი რამდენიმე ფილიალის მფლობელს რა საქმე უნდა ჰქონოდა ყაჩაღთა ბელადთან, თუ თავადაც არ იყო გაქნილი ავაზაკი სულის.

თავხედი მეგობარი - სრულად

- დედა , რას მატრიალებთ აქ შამფურზე წამოცმული საშობაო დედალავით ? - წამოიკისკისა ლიზამ . - ლიზა , წამოდი ავიდეთ ნომერში ! - უთხრა გეგიმ და ხელი მოხვია. - ვთქვი ლიზა ჩემთან ერთად წამოვათქო ! - დაიღრიალა ლაზარემ. - ნეტა ვის ეშინია ამის ღრიალის ... -

სიმპათიური სტუმარი ( 26 თავი )

დუბაი! რატომღაც პატარაობიდანვე ჩემი საყვარელი ქალაქია. ყოველთვის მინდოდა რომ აქ ჩამოვსულიყავი. აქ ჩამოსვლაზე მეტად იცი რა გამიხარდა? ის რომ გაბროს ჩვენი ერთ-ერთერთი საუბრისას უმნიშვნელოდ წამოსროლილი ჩემი სიტყვები გაახსენდა და სიურპრიზი გამიკეთა

შეგეჩვიე III

დღეს ქორწილი მაქვს. ნუთუ ეს მართლა ხდება. ისე ქორწილი თუ არა ეგეც არის რაა 500 კაციანი. მხოლოდ 4-ნი ვიქნებით. გუშინს მერე მიტრიალებს თავში თებეას სიტყვები. - ვეცდები გაგაოცო. ნეტა რას მოიფიქრებს ეს გადრეული გოგო. კარზე გაბმული ზარია. ეჭვიც არ