სიკვდილის თამაშები (სრულად)

ელენეს გვამთან ქვა ეგდო. ემილის სულში დატრიალებულმა ქარიშხალმა მსუბუქად ააფრიალა ეს ქვა და მალე ნიკოლოზის სისხლით შეიღება წითლად. მისი სხეული ძირს ეგდო. დანარჩენებთან ერთად . ირგვლივ ყველაფერი ჩამკვდარიყო. მხოლოდ ორი გული ფეთქავდა ერთმანეთისთვის.

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (7 თავი)

იმ დღის შემდეგ ბექა აღარ მინახავს, არც მე გავდიოდი სახლიდან არც თვითონ აქტიურობდა, აქტიურობდა კი არა ორი კვირის მანძილზე საერთოდ არავის არ მოუკრავს მისთვის თვალი. ბუკა რამოდენიმეჯერ შემხვდა მაგრამ არც მას დასცდენია რამე, თუმცა დარწმუნებული ვარ იცის

საცდელი თავი

დილით ვიღვიძებ და ვგრძნობ როგორ მტიკვა წელი და ვერ ვინძრევი.კისერი გაშეშებული მაქვს.ძლივს ვახერხებ ჰაერის ჩასუნთქვას და წამში ხველება მივარდება.ცხვირს მწვავს სიგარეტის სუნი.იატაკიდან ვდგები იმას თუ ადგომა ქვია,რადგან ვცდილობ წელში არ გავსწორდე,რომ

არ დამტოვო (თავი 6)

დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა 7:30 იყო. თვალები რომ გავახილე თითქოს სხვაფერისიყო ჩეემი ოთახი, ფარდები, ავეჯი. გამეღიმა, ალბათ სიყვარულის ფერია. ავდექი, ფარდები გადავწიე და ეზოს გადავხედე. მეეზოვის გარდა ეზოში არავინიყო. დილა თითქოს უფრო სხვანაირი იყო,

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (VII თავი)

-აქ რა გინდა? -არ ვიცი. უბრალოდ მოსვლა მომინდა. - ბინაში შეაბიჯა და პირდაპირ მისაღებისკენ გაემართა. სანდრო გაკვირვებული უყურებდა, შემდეგ კი კარი მიხურა. მისაღებში, პატარა მაგიდაზე აფთიაქის ყუთი იდო. მამაკაცსაც ეტყობოდა, რომ უკვე შხაპი მიეღო და

Black Widow_შავი ქვრივი #7

-მე მთავარი მოთამაშე ვიქნები, შენ კი ჩემი სათამაშო._ირონიულ ღიმილს ირგებს და მისი თვალები ფერს იცვლიან. "ეს რა რაიმე ხუმრობაა?" თვალები ჯერ ღიავდება და ყვითლდება. უკან-უკან ვიხევ და თან უხერხულად ვიღიმი. -შენ მართლა გიყვარს ჩემი შეშინება ეს ლინზებია

ცოდვების გამო?..(13)

გაოცებულმა შევხედე, დივანზე დაჯდა, მე კი ოთახში შევედი და ჩავიცვი, ცოტა ვნერვიულობდი.. მივედი გვერდზე ჩამოუჯექი, ხელი გადამხვია და მიმიხუტა.. -ყავა და ნამცხვარი გინდა? -მინდა. - მეგობრები გაუშვი?გავედი სამზარეულოში, წყალი დავადგი, ისიც გამომყვა.

ჩემი გულის ქურდი .

-აუ რომელი ავირჩიო ? - ალბად 100 მაღაზია მოვიარეთ მაგრამ ვერსად ვერ იპოვა ის რაც სურდა . ერთი კაბა დიდი ქონდა , მეორე პატარა , მესამე გრძელი და ა.შ. -ტასო დავიღალე , იყიდე და წავიდეთ . - ძალა გამოცლილმა ტასოს შევხედე .-ოო მოიცა რა . ისე ქალბატონო

Secret/საოდუმლო (თავი 2)

-პოლიციელების მოსვლას ელოდები? -ირონული ტონით მკითხა უცნობმა და ჩაიცინა. -სწრაფად დაჯექი -მითხრა, როდესაც პოლიცია უკვე ჩვენთან ძალიან ახლოს იყო, ერთი ჩაფხუტი მე მომაწოდა, მაშინვე თავზე დავიფარე. აღარც კი მიფიქრია რომ ესეთი რამეების ძალიან მეშინოდა,

მებაღე (ნაწილი 26)

,,ალბათ წარმოსახვა და ილუზია უფრო მისაღებია ხოლმე, ზოგჯერ ხვდები ადამიანს და გული გწყდება რომ ისეთი არაა როგორიც გინდოდა ან გეგონა... შორიდან ყველა კარგია და საუცხოო, მაგრამ სინამდვილეში... და ყველაზე საშინელება ისაა, როცა შენთვის ყველაზე ძვირფასს