მე ასეც მიყვარხარ (თავი 15 და 16)

ქორწილი 2 საათზე დამთავრდა. იქ ყოფნის განმავლობაში სულ თვალებს ვაცეცებდი რომ ლუკა მესხისთვის სადმე კუთხეში მაინც მომეკრა თვალი. ბავშვობის მეგობრის ქორწილშიც კი არ მოვიდა. ასე როგორ დაივიწყა ყველა და ყველაფერი?! ადგა წავიდა და უკან ჩამოგვიტოვა მეც,

გავისეირნოთ?!...ცოტა მოგეშვება

ყველაფერი ერთი ჩვეულებრივი დილით დაიწყო...ჩემთვის ვიჯექი პიანინოსთან, ძალიან მიყვარდა დაკვრა . მუსიკა ჩემი სიცოცხლის ნაწილი იყო , მის გარეშე უბრალოდ არ ვარსებობდი , თუმცა მოხდა უბედური შემთხვევა რის გამოც ოჯახი დავკარგე, ჩემი საყვარელი მშობლები.

Love is...(2)

კარადის წინ ვდგავარ "დიდი დილემის" წინაშე. კაბა თუ შარვალი? ჩემი ნება, რომ იყოს "თუ"ს ავირჩევდი, მაგრამ ეგ ხომ არ გამოვა ამიტომ რომელი ავირჩიო??? უი აი იდეაც: -კაწენკააა.-რუსული აქცენტით დავუძახე.

შენ შემცვალე (Chapter 15)

შუაღამეა... არემარე წყვდიადმა მოიცვა და უფრო ამაზრზენი გახადა. ხეებს ვუყურებ და ვცდილობ დავმშვიდდე.. ახლა რა იქნება? ლუკა მამამის ნახავს და ყველაფერი დალაგდება? არა ! საშინელება მოხდება.ლუკა განადგურდება,მამამისი კი ამის შემდეგ ისევ გაქრება მისი

ჰილეგი (5)

გავიაზრე რომ გვერდით ნამდვილი მამაკაცი მჭირდებოდა. ის, ვინც ჩემს ქალურ აკვიატებებს ცხოვრების გამამწარებელს არ უწოდებდა, ვინც ჩემთან ერთად სიამოვნებით ისეირნებდა, დალევდა ჩაის. მინდოდა ადამიანი, რომელსაც ისევე ნამდვილად ვეყვარებოდი, როგორც - მე.

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (თავი 4)

-იდიოტი,თავხედი!თავი ვინ გგონია,რას მოდიოდა თუ არ შეეძლო წესივრად დამხმარებოდა! აი მარიამ,ეგეც შენი ნაქები უფროსი,ნამდვილი მუტრუკი აღმოჩნდა! -იცი ელენე,მესმის რასაც ამბობ და თუ ენას კბილს არ დააჭერ,ჩემი ხერხებით გაგაჩუმებ-უცებ მომაძახა,თან

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(9 თავი)

იმდენად სწრაფად მართავდა მანქანას მეც კი შემეშინდა(სისწრაფის მოყვარულივარ,მაგრამ რატომღაც ახლა არც კი მსიამოვნებდა) -ნიკა შეანელე გთხოვ კულტურულად დამაიგნორა და ცოტათიც კი არ შეუნელებია.

ორმაგი გრძნობები(11)

-დემეტრე ეგ იყო უბრალოდ შენი სატყუარა...- იცინის და თავისი სკამიდან ჩემს მუხლებზე ინაცვლებს, ფეხებს მეორე ფეხზე მაწყობს და ყურთან მკოცნის- ნუთუ ვერ გაიგე რომ შენგან ყველაფერი მინდა...ყველაფერი კი ყველაფერს მოიცავს ჩემი ჭკუიდან გადაყვანა ყოველთვის

სიმპათიური სტუმარი ( 21 თავი)

მანქანაში ვიჯექი და ვნერვიულობდი. დღეს ხომ პირველად გაიგებდნენ ჩემი მშობლები ჩემი და გაბროს შესახებ. - ნუ ნერვიულობ- გადმომხედა გაბრომ და გამიღიმა. რათქმაუნდა! ყოველთვის ხვდება როდის და რატომ ვნერვიულობ.ჩვენს წინ მიმავალ მანქანას

ხის სკამი (3) მეორე დასაწყისი

ახლა გზას და შენობებს თვალი მოვწყვიტე და გზას ვუყურებდი. ძირს ვიყურებოდი. ვაკვირდებოდი, როგორ ირეკლავდა სველი ქვაფენილი სინათლეებს. უცებ სიცილის და ყვირილის ხმა მომესმა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა. უკვე ბევრჯერ გადავუხვიე, სხვა პატარა ქუჩებზე და ახლა