ჩანახატი (სრულად)

უჩვეულოდ ცხელი ზაფხული იდგა თბილისში. ქალაქი თითქმის დაცლილიყო მაცხოვრებლებისგან. ქუჩაში კანტი-კუნტად თუ შენიშნავდით მოძრაობას. სიცხისგან შეწუხებული ჩვიდმეტი - თვრამეტი წლის მაღალი, ოდნავ ბეჭებში მოხრილი, ქერა ყმაწვილი ჯიბეებში ჩაწყობილი ხელებით

დღიური(თავი-9)

ტასო:ხოო,მართალია. გული მწყდება რომ წავალთ,მაგრამ ჩვენი გართობა ამით არ დამთავრებულა. იქნებ ზღვაზე წავიდეთ ან სადმე ერთად. ელენე:ღმერთმა ქნას,თქვენთან ერთად წასვლა ყველაზე მეტად მაბედნიერებს.

გავისეირნოთ?!(2 თავი)

არვიცი ამ დროს რა დამემართა მაგრამ არ მინდოდა ჩემთან მოსულიყო..არ მინდოდა! თმა გადავიწიე და ფეხზე წამოვდექი , მივხდი შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა , ამიტომ გადავწყვიტე შევგეგებოდი ,თუმცა დავინახე მეორე წამს ჩემს გვერძე მდგარ გოგოს რომ გადაეხვია ,

მონატრება სრულად !! By იკა

მონატრება ....არა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება! ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა დავინახე,

ორმაგი გრძნობები(13)

ვუყურებ და ვხვდები რომ იქ ,იმ მდგომაროებაში მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი. არც ტაიზე ვრელავდი, არც ლიზიზე არც ნინიზე მხოლოდ ის ,მხოლოდ მარიამი იყო როგორც კი ფიქრს ვიწყებდი. მხოლოდ მისი დაკარგვის მეშინოდა, ეს ფაქტი მაგიჟებს.

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეხუთე)

დილით ადრე გამეღვიძა ..პატარა ბავშვივით მიხაროდა დემეტრემ რომ მითხრა მიყვარხარო ...12 ის ნახვარია.. აი დემეტრეც მირეკავს..დილამშვიდობისა პრინცესა !! როგორ გეძინა ? -დილამშვიდობისა პრინცო ! კარგად მეძინა ..შენ ?

კალათბურთელი კონკიას ისტორია [3]

-არ გკითხავ რატომ დგვიმალე -ჰოო? რატო -ვკითხე ირონიანარევი ღიმილით და ხმით -მშიშარა ხარ აი რატომ - ცხივრზე ხელი დამკრა და საწოლზე ჩამოჯდა ნილი კარის ხმა რომ გავიგეთ........

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი12)

-შემოდით შვილო სახლში გარეთ რატომ დგეხართ? თამუნა შემოიპატიჟე სტუმრები. -არა იყოს ნანა დეიდა დიდი მადლობა. თამუნასთან მაქს საქმე და ერთი წუთით წამოვა თუ შეიძლება. -კი ირაკლი რა პრობლემაა. მალე დაბრუნდით.

სიმპათიური სტუმარი ( 23 თავი)

- სესილი ნუ სულელობ! - მე ვსულელობ?!- ხელი გავაშვებინე და წინ დავუდექი- მითხარი გაბრო, უბრალოდ მითხარი რატომ შეგეპარა ჩემში ეჭვი?! - სხვა რა უნდა მეფიქრა?!

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (8)

ლაზარე დადეშქელიანი, მაღალი, სპორტული აღნაგობის ახალგაზრდა მამაკაცი, გაბრიელის სულის ნაწილი, ავალიანების მამიდაშვილი და ,,მკვდრეთით ამდგარი''... რამდენი ინტრიგაა მათ ცხოვრებაში, როდის დაესმება წერტილი ყველაფერს... ღმერთო შენ გადმოხედე ამ ოჯახს...