მწვანე ლაქა ( თავი 13 )

საშინელი თავის ტკივილით გამოვიღვიძე. გონების მოკრეფას და იმის გააზრებას ვცდილობ თუ რა დამემართა, ბოლოს რაც მახსოვს ვაჟასკენ ნასროლი შუშის საყვავილე იყო. მესმის ხმადაბალი საუბრის ხმა ნელ- ნელა ვცდილობ გავერკვიო რას საუბრობენ, ჩემი მშობლების და

ბრძოლა თივის წესებით (დასასრული)

კვლავ გაისმა ზარის ხმა და მეორე რაუნდიც დაიწყო, მე ისევ ხელებ აფარებული ვცდილობ მივუახლოვდე მას, ის კი მარცხენა ხელს, მაბჯენს შუბლზე რომ დისტანცია დაიცვას,

მწვანე ლაქა ( თავი 12 )

ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე მიპასუხა ჩემს შეკითხვაზე და ჩემს მეუღლეობაზე დათანხმებით ყველაზე ბედნიერ კაცად მაქცია. გოგას დაცინვაზე ყოველთვის ვბრაზდები, თუმცა მართალია, მართლა ყურებამდე ვარ შეყვარებული, 31 წლის ასაკში პირველად შევიგრძენი რა არის

განთიადის ვარსკვლავი 3 (+18)

მე ჩემი გული შენ დაგითმე, შენს გულზე ზემოდან ამოვკემსე. მე მზად ვარ შენთან ერთად გადავიტანო ყველა დაბრკოლება და ყველა ცხოვრებაში შენთან ვიყო.

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 6

-ყველაზე ძვირფასი რამ რა გაგაჩნია? - ჩაეძია კირილენკო და დააკვირდა მესხს. -ძვირფასი? ეს რა შუაშია?! - გაკვირვებულმა ჰკითხა კახამ. -ათი მილიონი! - გაიჟღერა მისმა ხმამ და ისევ ინტერესით გახედა კახას.-ნუთუ არ გამიცვლი ძვირფას ნივთს ამხელა ფულში?

მწვანეთვალება

-გისმენ? -სად მიდიხარ? ცალი წარბი ამიწია და ისე დამათვალიერა. -ჩაგერთო გრუზინი ბიძაშვილური? -გოგო, ნუ ხარ შენ მწარე. თან დათოს ვათვალიერებდი და თან მის უკან არსებულ ეგრედწოდებულ „კამანდას“.

არჩევანი (13)

-ხო, მაგრამ ვერ წავედი, ვერ შევძელი შენი დატოვება.- ამოიტირა მის გულმკერდზე. - მეტი აღარსად აღარ გაგიშვებ, მორჩა მე უშენოდ ერთი წამის გატარებაც კი, აღარ მინდა.- უთხრა და თავზე აკოცა.

მწვანე ლაქა ( თავი 11 )

- ცხვირი ნუ ჩამოუშვი. ჩემს ნათქვამზე ხმამაღლა გაიცინა, მეკი მის სიცილზე სითბო ჩამეღვარა სხეულში, სიცილიც კი სრულყოფილი ჰქონდა, ჩემი ყურისთვის მისი სიცილი საყვარელი მელოდია გამხდარიყო.

შენი უღელი (პირველი ნაწილი )

დაუფიქრებლად, კომენტარის გარეშე უბრალოდ მიიზიდა და აკოცა. ისე აკოცა თითქოს სულელი იყო და მისი ამბორი თვალის ასახელი საშუალება. ისე აკოცა თითქოს ეს მახე იყო და მისი ტუჩები სიყვარულის მახეში უკვე გაება

შანსი მომეცი

-ამოიღე ხმა გთხოვ, ნაია... ძალიან მაშინებ!- მუხლები ავიკეცე და თავი შიგ ჩავმალე.ჩემი ხმა რომ ვეღარ გაიგო, ფეხზე წამოხტა, კარები გააღო და გაიქცა.
 „რა ჯანდაბა ხდება?"