კესანე ანუ არ დამივიწყო (2 თავი)

აი გქონიათ მომენტი როცა, ღელავ, გეშინია, და ითრგუნები რადგან გეშინია რომ, შერცხვები და დაგცინებენ. აი ახლა ამ მომენტში ზუსტად ეს გრძნობა მაქვს, აქამდე დიდ საზოგადოებაში არ მიმღერია და არც დამიკრავს მაგრამ თავსაც ვერდავიფასებ არმიყვარს არ ჯდება ჩემში

ეველინა (თავი3)

ბუნება... ადამიანთა შთაგონების წყარო,ხელოვანთა მუზა,ზოგისთვის უბრალოდ მატერიალური წყარო და ადგილი რომელსაც ბევრი მოგება მოაქვს...აი ჩემთვის ბუნება არის ადგილი რომელსაც შეუძლია ჩემი განტვირთვა,აქ შემიძლია დავმშვიდდე,გავერკვე

„ვენერას ცრემლი“ - 7

გრძნობა რომ დაუბრუნდა, პირველად დიდრონი თაფლისფერი თვალები და გრძელი, შავი თმა დაინახა, - «აი თურმე როგორები ყოფილან ანგელოზები», - გაუელვა გონებაში, მაგრამ როდესაც ლამაზ «ანგელოზს» დააკვირდა, შეამჩნია, რომ საოცრად ნაცნობი სახე ჰქონდა,

სიმარტოვეში ჩაკარგული (სრულად)

აღარ შეუხედავს კედელზე ნახატისთვის ისე წამოდგა და გაეცალა იმ ადგილს. უკან მოიტოვა ქუჩა, მაღალი შენობები, მოსიარულე ადამიანები. მზის ტალღებში მიაბიჯებდა და გრძნობდა გულში წვეთავდა გულისწყვეტები. ხვდებოდა რაც არ უსწავლებიათ და ისწავლა ეს ერთადერთი

პირველი და უკანასკნელი დასასრული

ქეჟვალ სტილი ვარჩიე და მკრთალი მაკიაჟი გავიკეთე წავედით.ელენემ დარეკა პირდაპირ იქ წავედიო. მე კიდე დაძაბული ვიყავი იმის შიშში რომ ნიკა მოვიდოდა.

ეიფორია

"სიზმრად შენ გხედავ,დახმარება გჭირდება...არეულობაში ხარ.შველას მთხოვ,ვცდილობ დაგეხმარო მაგრამ როგორ? არ ვიცი..." მივუყვები ტროტუარს,ვაბიჯებ გაყვითლებულ,დაბერებულ ფოთლებს. ვფიქრობ...

ყოფილი /2/

ეს სულაც არ არის ჩემი ავადმყოფური წარმოსახვა, მე კარგად ვხედავ ემილის ცხოვრებაში დამდგარ გარდატეხის პერიოდს, პერიოდს სადაც ის სამუდამოდ უნდა დაემშვიდობოს ერთადერთ მამაკაცს რომელიც ვფიქრობ არც იცის რომ ისევ უყვარს.

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 2)

ჩემი და ანჩოს შეხვედრები არ წყდებოდა, ვგრძნობდი რომ უფრო და უფრო მიყვარდებოდა ანჩო მაგრამ, მაშო სულ მიბრაზდებოდა და მაფრთხილებდა ერთი სიტყვით რომ ვთქვათ არ მოსწონდა ჩემი და ანჩოს ურთიერთობა რადგან ხვდებოდა რომ საქმეები სერიოზულად იყო

Amortentia ~ 2

ახლა კი სამზარეულოში მდგარს -როცა ირაკლის გაბადრულ სახეს ვუყურებდი და ირგვლივაც სითბო და სიმყუდროვე გამეფებულიყო - ყველაფერი ბევრად უფრო მარტივი მეჩვენებოდა და ირვლივ ჩამოწოლილი დაძაბულობაც სადღაც, უკვალოდ გამქრალიყო.

„ვენერას ცრემლი“ - 6

შუაღამისას გავიდა ქალაქიდან, დაღლილსა და დაქანცულს ძილი ართმევდა თავს, მაგრამ თავს ძალა დაატანა და ისე რომ ტანია არ გაუღვიძებია ფურგონი ადგილიდან დასძრა. დასავლეთის «დამშრალი სანაპიროდან” გავიდა და შეუმჩნევლად დატოვა ქალაქი, დასავლეთისაკენ