ყავა უშაქროდ [სრულად]

რატომ შენ მაინცდამაინც შავი და მე თეთრი - არ ვიცი, მაგრამ თუკი რამე შეუქმნია ღმერთს, მშთანთქავი - შენ, ამრეკლი - მე. ხოლო, როცა შენი ღამის თვალი და ჩემი დღის თვალი დაუსრულებელი ჰორიზონტის ბოლოს ხვდება, ჩვენ შორის მცირე მანძილს დაჭერილი ოცნებები

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 20)

საკიდზე ჩამოკიდებულ ტანსაცმელს მოვკიდე ხელი. სარკის წინ დავდექი, იმდენად გრძელი მაინც იყო, რომ წელამდე დამენახა საკუთარი თავი.ჯერ შარვალი ამოვიცვი, ჩემდა გასაკვირად დიდად არც ფართე მქონდა და არც გრძელი.ნუ გრძელი ცოტათი

ერთად ყინულზე [ დასასეული ]

- ახალ ამბავს შეგატყობინენდნენ, ალბათ - ექიმმა ღრმად ჩაისუნთქა.- მისმინე არვიცი რას გრძნობ, მაგრამ ის ვიცი რომ ასეთ მდგომარეობაში შენი ნახვა არ ესიამივნებოდა. ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება ანდრია, მაგრამ ძლიერი

ფრეა ჯონსი თავი 4

- ეს სკოლის ერთ ერთი თავდაცვითი ცოცხალი ბარიერია შენ მასში უნდა გაიარო თუ გადალახე დამოუკიდებლად მაშინ შენი ძალა სათანადოა იმისთვის რომ ამ სკოლაში ისწავლო ასევე ეს ცოცხალი კედელი ეხმარება ახალ მოსულ ჯადოქრებს დაფარული ძალის გახსნაში ხოლო უცხო

დაკვეთილი მისია {სრულად} 18+

რა აქვთ საერთო ისტორიის მთავარ გმირებს? 1)ყველას ინტერესის სფეროს წარმოდგენს საკუთარი პროფესიის დაცვა. 2)ყველა მათგანს აკავშირებს მთავარი-დაკვეთილი მისია.

თილისმა {მეხუთე თავი}

თედოს თვალთახედვა: -სად არის?- კარების გაღებისთანავე, ხელში აკანკალებული ნიკა მრჩება , თვალები ჩაწითლებული აქვს და ცხვირს ყოველ ორ წუთში ერთხელ ნერვიულად იწმენდს ხელის ზურგით. -აჰამ... შენც გაგიმარჯოს, ძმაო!- სიცილით ვუთხარი და მისაღებში შევყევი.

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად( ნაწილი 6)

-კარგად პრინცესა.-არ უყვარდა ასე რო ეძახდნენ ლილეს. -სოფიო. -რა-ისე აფახუნა თვალები უცოდველი კრავივით. -მეტჯერ მეტყვი კიდე და აღარ გაჭრის მაგ თვალეგის ფახუნი. -კარგი კარგად პრინცესა.-მაინც დაუძახა ეხლა უფრო ხმა მაღლა ყველამ რო გაიგო ისე. -სოფიო ვერ

ერთად ყინულზე [3]

“მეორე დღით კი ამოვიდა მზე, ოღონდ იქიდან კი არა, საიდანაც ამოდიოდა ხოლმე, გუშინდელი საფლავიდან ამოვიდა, აიწია, აიწია და საშუადღეოდ დაჯდა ცაზე” გ.რჩეულიშვილი.

გეგმა "ბ"#11

-სალაპარაკო გვაქვს.-მანქანის უკანა კარი გამოაღო და პასუხს არ დალოდებია ისე შეხტა სალონში. -გადადი მანქანიდან!-ძრავი ისევ გამორთო ირაკლიმ და სახე წაშლილ გოგონას სარკიდან გამოხედა.

ჯაშუში. (თავი 3)

საშინლად ვბრაზობდი საკუთარ თავზე, რადგან ბატონმა ქალდანმა გამომიჭირა. პირველად მოხდა, როცა შემამჩნიეს და თავს იმდენად დამცირებულად ვგრძნობდი ვერც აღვწერ. საკუთარ პროფესიონალიზმში ეჭვი პირველად შემეპარა და გაბრაზებული ვიყავი. პირველი, რაც გავაკეთე