საკუთარი თავის აღმოჩენა

23 წლის ასაკში მან გაიაზრა რომ ეს სხეული, ეს სახე, ეს ცხოვრება მისი იყო და ეს ყველაფერი ოდესმე დასრულდებოდა. მისი ცხოვრება ყოველთვის რთული იყო ამს შემდეგ კი უფრო მეტად გართულდა, რადგან მას ძალა აღარ ქონდა ადგომის, ბრძოლის, შეწინააღმდეგების, მაგრამ

შენს გვერდით გული ადამიანობს (თავი 8)

-რახდება ელო როგორ ხარ-სანი -კარგად ვარ სანი შენ როგორ ხარ -მე არვიცი მენატრები ძალიან და არა მარტო მე ჯინსაც ენატრები -სანი -მეც ძალიან მენატრები -მარტო სანი გენატრება სხვა არავინ-მესმის ჯინის ხმა

სუროგატი (თავი 3, თავი 4)

-სანამ ცხელ ზეთს არ გადავისხავ, მანამ არ გახვალ აქედან?-შევხედე გაბრაზებულმა. -კარგი.-ჩაეღიმა.-ლიზა წამო ვითამაშოთ გარეთ და სოფო თვითონ მოგვართმევს ბლინებს.-ხელი მოჰკიდა ლიზას, ლოყაზე მოწყვეტით მაკოცა და ეზოში გავიდნენ. -„მოგვართმევს“. -გამოვაჯავრე

სამიზნე (21 თავი)

-ვაიმე, ეს ეს მართლა ანდრიაზე ამბობს?_ვერ ჩერდებოდა ყიფშიძე -ყავის ჭიქებით ხელში შემოვიდა ანდრია და პირველი ნანოს მიცა -გემრიელად მიირთვი პატარავ_თავზე აკოცა და დანარჩენებს შემდეგ გადააწოდა. -კი, კი უეჭველი ამაზე ამბობს

მოზაიკა [სრულად]

ძვირფასო დღიურო,დილით ხელებზე საშინელი სიცივე ვიგრძენი,თვალები რომ გავახილე მზე ახალი ამოსული იყო,გარეთ წვიმდა.ფანჯრის ჩამომტვრეულ კუთხეში ქარი უბერავდა და წვიმის წვეთები შმეოდიოდა.ვეცადე სბანში გავხვეულიყავი და ძილი გამეგრძელებინა, მაგრამ

გავრცელებული სახელი [ 2 ] +18

ათასგვარი ფიქრი ელავდა მის გონებაში, მაგრამ მოზღვავებული ენერგიისა და არანორმალურად ძლიერი სურვილის გამო ვერ ახერხებდა ვერც ერთზე კონცენტრირებას. გაუაზრებლად ჩაიცურა ხელი ქვედაბოლოს ქვეშ და საცვალს შეეხო.

შტორმი (მათთვის ვისაც დისტანცია პრობლემა მიაჩნია)

რამდენიმე დღის წინ მომწერა აქ შტორმიაო. მინდა რომ გარეთ შტორმი იყოს და ჩვენ ერთად ვისხდეთ ლოგინში ჭიქა ყავით ხელში. ნელა მეყრდნობოდეს მკერდზე ზურგით და ათას რაღაცაზე ვილაპარაკოთ. ვგრძნობდე მისი თმისა და კანის სურნელს, ყოველთვის სიყვარულის სუნი,რომ

მოდი გავაშიშვლოთ ფიქრები

თითქოს გარყვნილია ოცნება, რომელიც შენ ნახვას მთხოვს, მაგრამ ხომ ავხსენი ამჯერად, რომ სულის სიშიშვლეს გთხოვ. მინდა, რომ დავიწყოთ თავიდან, სულ ნელა, პირველი წამიდან. ღამე ნაჩქარევი არ მინდა, გავწელოთ, რაც შეიძლება ძალიან.

სუროგატი (თავი 2)

-სოფო სად გაიცანი?-ჰკითხა დალიმ. -ჰალიფაქსში-ორივემ ერთდროულად უპასუხეთ და გაგვეღიმა. -იქ რა გინდოდა? მე ხომ გაგაფრთხილე.-გაბრაზებულმა შეხედა დალიმ. -შემთხვევით გავიცანი, ჩემი მეგობარი ამის მგობრის ძმა აღმოჩნდა. -ანდრია! მოატყუე ბებიაშენი

გიჟად შერაცხული თავი 2

რას წარმოიდგენდა დევიძეების ოჯახი, რომ მათი ერთადერთი გიჟი შვილი უნივერსიტეტში ჩაირიცხებოდა მართალია გრანტის გარეშე, მაგრამ ფსიქიკურ აშლილობათა შორის დიდად ვერც ისწავლიდი. აურზაური, ქაოსი, ხალმრავლობა.... ყურებზე ხელაფარებული საჩქაროდ შევარდა