,,ავად ხარ"
შენ, შენი შიშის მთელი სისავსით, რომ ვერ ახერხებ გადამალვას შენი სულის, დამაყრუებელი ხმისგან. ავი კაცისგან რომლის ფიქრები ფანტელებივით გათოვს, თუმცა მძიმეა, როგორც ლოდი და ცხელი, მწველი და საშიში. ავად ხარ, გჭირდება წამალი, საკმარისია მცირე ნუგეშიცუდი ბიჭების სასტავი თავი მეათე
კარგი გადაწყვეტილებაა, მართლაც სერიოზულად ხარ განწყობილი მომავლის მიმართ -ქორწილს როდის აპირებთ?-იკითხა საყვარელი ღიმილით ნენემ -ერთ კვირაში-არდემეტრეს ვუყურებდი და ცრემლები ერთის მიყოლებით მცვიოდა. როგორც ჩანს ჩემმა მწველმა მზერამ შეაფხიზლა დამე მია ( თავი მეოთხე )
სარკესთან მივდივარ და ვუყურებ ჩემს სახეს , ჩემს თმას რომელიც მხრებზე დამყრია, ჩემს სხეულს და სტილს, ყველაფერი ერთად იდეალურია.. წითური გოგონა, ცისფერი თვალებით და სახეზე ჭორფლებით, გრძელი ფეხებით რომელსაც მოკლე კაბა და ბადე კოლგოტი ამშვენებს, დიდიმდუმარე სასტუმრო - აკლდამა (თავი 10)
ხედავ? ალესტერს მეთიუს გაუჩინარების ამბავი საერთოდ არ უხსენებია! მაგრამ მე ვიცი, რომ ერთ-ერთ ნომერში გამომძიებელია, რომელიც მეთიუს საქმეზე ჩამოვიდა. როგორც ჩანს, არ უნდათ ამ ამბის გახმაურება და გამოძიებაც ისევე მდუმარედ მიმდინარეობს, როგორიც თვითონცის არტ ყელა ( ნაწილი 3)
- ალბათ არც გოგოები გაგირბიან.. გულუბრტყვილოდ წამომცდა..- შენს გარდა ჯერ არავინ გაქცევიაა..სიჩუმე ჩამოვარდა, ჩვენს შორის ჩადგა და დისტანცია გაიზარდა...- იცი შავ ვარდს გეძახი- მოგეწონა ტატუ ანუ? - კი,ლამაზიასუროგატი დედა.(სრულად)
-რატომ უნდა შევიკავოთ თავი,რატომ არ უნდა გავაკეთოთ ის რაც ორივეს ძალიან გვინდა.ჩვენი გრძნობებით ვუშავებთ ვინმეს რამეს?ეჩურჩულებოდა უკვე სამყაროდან გამოთიშულს და ნაზად უკოცნიდა სახეს,ნაზი კოცნა მომთხოვნი და ვნების ამღძვრელი გახდა.მომავალი ბედნიერება {8 თავი}
მასთან ერთად ჩახუტებული, იმდენი ხანი ვიყავი ვერც კი შევამჩნიე, როგორ გავიდა დრო. უეცრად მოვწყდი ალექსის მკლავებს, ლოყაზე ნაზად ვაკოცე და სახლისკენ წავედი. სახლში შვედი, კიბეებს ავუყევი და ოთახში შევიკეტე.სხეულის ენა (სრულად)
-სამამდე დაითვალე და,თვალები დახუჭე.-ხრინწიანი,ვნებააშლილი ხმით ჩამჩურჩულა-მანამ არ გაახილო,სანამ არ გეტყვი-ოდნავ მკაცრად გამაფრთხილა და, სხეულზე ამიკრა.გამაკანკალა.მისგან წამოსულიბიჭები არ ტირიან თავი I (ლგბტ თემა)
თვალებს ვხუჭავ და თავს უფლებას ვაძლევ წარმოვიდგინო ხეები ისე, რომ არც კი შევხედო. ვცდილობ ჩემს ტვინს ვაიძულო განვითარდეს და საგანი თავისით შექმნას.ჩემი ,,ტირანი" (თავი 6 )
მივდიოდი მაგრამ ფეხები უკან მრჩებოდა,ნაცნობ ეზოში შევაბიჯე,არაფერი შეცვლილა , დიდი ჭადრის ხეები, პატარა ლამაზი ქვებით გაწყობილი ბილიკს გარშემო ყვითელი ყვავილები მიუყვებოდნენ და პირდაპირ უზარმაზარი სახლის უზარმაზარ კარებთან ჩერდებოდნენ.. ისევ ეკიდატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.




გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.