*******

ეჰ...სამყაროში არ არსებობენ ანგელოზები, და ცამ ეს იცის... გული სწყდება და... აჰა გაწვიმდა... გზას გავუყვები ჩაფიქრებული, არ გელოდები, რადგან არ ვიცი, ჩვენ ორს უკვე ერთად რა გვინდა...

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [6]

უაზრო ბოდიალის შემდეგ, იმედგადაწურული, ხეს მივეყრდენი. შიშისგან ძალა მერთმეოდა და ვიცოდი, ახლა რომ დავმჯდარიყავი გავითიშებოდი. რამდენი ვიარე, მაგრამ ვერაფრით ვიპოვე ბანაკისკენ ან თუნდაც ნებისმიერი ცივილიზაციისკენ მიმავალი გზა. ვატყობ, ღამის გატარება

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეორე)

კარგად ხარ? რომ გამოხვედი შემეშინდა -კარგად ვარ არ არის საჭირო შენი გამოყოლა და საერთოდ რატომ მოატოვე შენი გოგოები? -ეჭვიანობ-თქვა და გაიცინა -არ ვეჭვიანობ-ვუთხარი ჩამწყდარი ხმით -სახეზე გეტყობა რომ ეჭვიანობ-

მოურჯულებელი თავი 10

-დამშვიდდი ნინი, ჩამოსულს შენი ბარგი უკვე სანდროსთან დაგხვდება, თუ მაგაზე ღელავ. იმედი მაქვს, საჩუქარს ჩამომიტანთ, - საყვარლად გაუღიმა ორივეს. -კი, აუცილებლად, ამის მუმიას, - მშვიდად თქვა ნინიმ და ხელით სანდროზე ანიშნა.

გაყინული წუთები.თავი 8

-რა გაცინებს,სწავლის დასრულება მაინც გეცლია,ჩემს ტვინს კიდევ არევა უნდოდა ისედაც არაეულია?იოანემ ხელები მოხვია და გულში ჩაიკრა,შემდეგ მთელი სახე დაუკოცნა და ისევ შეეხო ნაზად მის გაბუტულ ბაგეებს.

დათოვლილ ქუჩებში

დათოვლილ ქუჩებში ვიღცა დამთვრალიყო, ღრმა ბნელ ოთახში სანთელი დამდნარიყო, სიცივეს ვგრძნობდი სუ ყველა გამქრალიყო, მე როცა მჭირდებოდით სულ არავინ იყო.

გადმონაშთი (2)

...ის იყო, გვერდზე უნდა გაეხედა, მის მზერას, ზღვასავით ლურჯი თვალები რომ შეეგებდნენ. დაქალების განსახილველ ობიექტს ერთ წამში წარბები შეეჭმუხნა, შემდეგ კი, სახეზე მაცდურმა ღიმილმა გადაურბინა და მეტი ეფექტისთვის, ამ ყველაფრით დაბნეულ გოგონას თვალი

მაინც ჩემი იქნები(4თავი)

როდესაც ელენესთან მივედი,როგორც კი კარი გააღო ჯერ შესული არ ვიყავი ამბის მოყოლა დაიწყო: -მიკა თურმე იცი ასე რატომ გაცეცხლდა ლექსო?

Dark Love (თავი 2)

მაღვიძარის ხმამ გამაღვიძა. მაღვიძარა გავაჩუმე და საწოლიდან წამოვდექი. დროა სკოლისთვის მოვემზადო. ერთ-ერთი პატარა ყუთისკენ წავედი რომ ტანსაცმელი ამომეღო.

ჩემი ცხოვრების ნათელი წერტილი (სრულად)

*** ვინმემ, რომ მკითხოს ვინ არის შენი ცხოვრების ნათელი წერტილიო, არ დავიზარებ და პირდაპირ ასე დავიწყებ მოყოლას.