დვალიშვილი & ახვლედიანი

დედისერთა ვარ თუმცა ეს ჩემი საუკეთესო მეგობრების წყალობით არასდროს მიგრძვნია. მამა 5 წლის რომ ვიყავი მაშინ, სიმსივნით გარდაიცვალა, ის პერიოდი დედაჩემისთვისაც და ჩემთვისაც რთული გადასატანი იყო მაგრამ როგორღაც გავუმკლავდით. ეხლა 20 წლის ვარ თუმცა თუ

ისევ გავიღვიძე

ნეტავ სიკვდილისთვის კარგი დღეა? ყოველდღე ვეკითხები ამას საკუთარ თავს.ნეტავ დღეს არის ის დღე? ხვალ? თუ როდის? ამას ყოველდღე ვეკითხები საკუთარ თავს. იმავე კითხვას ვუსვამ ჩემს თავს ახლაც, მეათე სართულის სიმაღლეზე, ვიწრო შვერილზე მდგარი. იმდენად მაღლა

მოვა დრო და გაიგებ

ვიცი, ალბათ არც კი ფიქრობ, რომ ვაგრძელებ შენზე წერას. თუ არ გეტყვი, შენ ვერ იგრძნობ, შენთვის მე ვაგრძელებ მღერას! ორი წლის წინაც მე გწერდი, ეს იცოდი ძლიერ კარგად, მაშინ გრძნობით ქუხდა მკერდი! ახლა ძველ გრძნობას სდევს მარდად!

მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე, 7თავი

ყველა წავიდა და წამებში დარჩა მარტო გელოვანი, სახლში სიჩუმემ დაისადგურა.აუტანელი იყო ეს ყველაფერი.არავინ იცოდა რა იქნებოდა ხვალ,როგორ შეიცვლებოდა მათი ბედი და როგორ დასრულდებოდა ეს ყველაფერი,,,უბრალოდ ყველამ იცოდა რომ ეს გამოცდა იყო და უნდა

იისფერი სიყვარული +18 #1

ყოველთვის ასეა, მისი გრძნობები ზედმეტად ღრმაა ამ ურთიერთობისთვის, ადამიანს სჭირდება რაღაც ბანალურად ერთფეროვანი, თუნდაც უბრალოდ საყვარელ ადამიანთან ერთად გასეირნება. არ არის საჭირო ძვირიანი საჩუქრები, როცა შეიძლება ადამიანი უბრალოდ მეზობლის ეზოდან

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი მეორე)

ახალი დღე გათენდა, თითქოს ყველაფერი კარგადაა ჩემს თავს. აღარც სანდროზე ვფიქრობ , მოკლედ ჩვეულ კალაპოტს დავუბრუნდი. სასადილო ოთახში სუფრა უკვე გაეშალათ. დედა და მამა რომ ადრე იღვიძებენ

"ეს სიყვარული შენ რომ მაჩუქე .. "

პირველად სკოლიდან გამოსულმა დავინახე.მანქანზე იყო მიყრდნობილი,ორ ბიჭთან ერთად,რაღაცაზე გულიანად იცინოდა და სათვალეს ხელში ათამაშებდა.მეორედ დაბადების დრეზე ვიცეკვეთ ერთად,სულ შემთხვევით.

ორი მატყუარა II

-ჟღალთმიანო.. დღეიდან ჩემი ხარ!-ყველა ჩვენ გვიყურებდა,მე კი ადგილს მივეყინე,ვერც კი ვბედავდი მისკენ შებრუნებას,მაგრამ ის არ ჩერდებოდა.-წითურო.. გესმის?-ძალიან გავბრაზდი,მასთან სწრაფი ნაბიჯით მივედი და თვალებში ვუყურებდი

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 4)

-რათქმაუნდა შეიძლება. ქორწილის მერე გადმოვიდეთ აქ.-უთხრა ალექსანდრემ თბილი ხმით და უცებ ტუჩებზე დაეკონა. უკოცნიდა ტუჩებს ნელა, ფრთხილად ძალიან ნაზად, ყველა ქალთან უხეში იყო მაგრამ, ელენე

ის დაბრუნდა 6 თავი

საქართველოში ქორწილის წინა დღე* კარზე კაკუნია (ნიკა)-ელოდებით ვინმეს? (მარი)-ის დაბრუნდა. (ნიკა)-ვინ ის? (მარი)-თაკო. *სანდრომ კარები გამიღო* (თაკო)-სიძეევ(ვუთხარი სიცილით და ჩავეხუტე) (მარი)-თაკოოოოო(ჩამეხუტა კიარა შემაფრინდა)წამო