აკრძალული სიყვარული ( თავი 5 )

ტელეფონის ეკრანს გაშტერებული ვუყურებდი და ვერ ვხვდებოდი, რა ხდებოდა ჩემს თავს. ამის გასააზრებლად, დრო დამჭირდა.ფიქრებისგან თავი დავიღწიე და ისევ ტელეფონს დავხედე.შეტყობინების კითხვას ახლიდან შევუდექი. ჰო, არაფერი მომჩვენებია, ზუსტად ასე იყო, ზუსტად

love story (1 თავი)

მე ვარ ლილე, 19 წლის. საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, ცისფერთვალება, ქერა გოგო. 1წლის წინ ჩამოვედი თბილისში ძმასთან ერთად, რადგან უნივერსიტეტში გაგვეგრძელებინა სწავლა, მაქამდე ვცხოვრობდით ერთ ძალაინ ლამაზ სოფელში. მე და ჩემი ძმა, ლუკა ტყუპები ვართ და

მეზიზღება რომ მიყვარხარ (სრულად)

კლუბის მუსიკას ტანი ავაყოლე და მასში მთლიანად დავიკარგე. არასდროს მიყვარდა ხმაური, მაგრამ ახლა ამ სიტუაციაში ხმაურზე მეტად არაფერი მინდა... დაღლილ-დაქანცული გამოვედი გვერძე და გოგონების საპირფარეშოსკენ წავედი როდესაც ვუღაცამ ხელი ჩამკიდა, კედელზე

გული ცემდა

გული ცემდა, ბიძგებს სხეულს გადაცემდა, თავბრუსხვევით თვალებს ირგვლივ აცეცებდა სამყარო ხომ უსასრულო ძილით თვლემდა, ტვინი ფიქრებს მოგონების წიგნში წერდა. სული სხვაგან გახიზნული დადიოდა,

ანნიე

მოდი მიფათურე ხელები სულში,ერთხელ უკვე ხომ ამირიე,ხომ გააღვიძე მიძინებული,არა მკვდარი კომიდან ხომ გამომათრიე-ისევე როგორც მე! მოდი ჩამეხუტე!შენ ხომ ჩემგან მხოლოდ ჩახუტებას ითხოვდი სხვას არაფერს...ვაიმე ეხლა გამახსენდა,ეხლა მივხვდი შენგან

მეოცნებე (თავი 1)

თავი 1 ხმამაღალი მუსიკა ,ცეკვა, სიგიჟე, ალკოჰოლი, ბედნიერება, უსაზღვრო სიხარული და სიყვარული... კიდევ რა უნდა უნდოდეს ადამიანს სრული ბედნიერებისთვის? მე ყველაზე მეტად გამიმართლა, რადგან ვარ იმ ადამიანებთან ერთად ვინც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს და

შემიყვარდა ის, ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 4

გამარჯობა ჩემო საყვარლებო... იმედია მოგეწონებათ ჩემი ნაჯღაბნი...ეზოში შესულმა პირი ღია დამრჩა მთელი.საპატრულო პოლიციის მანქანები ჩვენ ეზოში იდგა,სახლში შევედი და მტურალა დესაჩემი შემრჩა ხელში-ქრისტინაა , დეე სად იყავიი?ყველა მე მომვარდა და მოკითხვა

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 5)

სანამ დაბნელდებოდა, მოვასწარით სასტუმროდან გასვლა. თვალწინ ბუნების საოცარი სიმწვანე გვეშლებოდა, სიმშვიდე და სივრცე თავს სხვა ადამიანად მაგრძნობინებდა ქალაქის ქაოსის შემდეგ. მაღალ ხეებს გვერდი ავუარეთ და იქვე ვიწროდ გაყვანილ უსწორმასწორო ბილიკს

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (12 თავი)

ისევ დილანდელზე ვფიქრობდი და მექანიკურად ვმოძრაობდი, კაფეში ჩავედი ყავის დასალევად და დასასვენებლად,მაგრამ ვინ გაცადა?ნიკო (კომპანიის ერთ-ერთი მოდელი) მოვიდა და დაიწყო რაღაც უაზრობებზე ლაპარაკი. -ალექს,როგორ ხარ?-მომესალმა. -კარგად შენ?

განგსტერების სამოთხე (26)

-ხო,მართალიხარ ჩემი საქმე არარის..ტანსაცმელს ხელი უფრო ძლიერად მოკიდა. გეფიცებით რაღაც ემოცია დავინახე მის თვალებში,მაგრამ ტანსაცმლის გარეშე ვერ წავიდოდი..ორი ნაბიჯით მივუახლოვდი და სანამ მიყურებდა ტანსაცმელს ვწვდი და შეცდომა დავუშვი..ხელი დამიჭირა