***

ფიქრები ,გრძნობები ერთმანეთს ერევიან,მაბნევენ რეალობისგან შორს მივყავარ ჰორიზონტს ვცდები ოცნებებში ვიკარგები სუნთქვას ვწყვეტ ილუზიას მივყვები დავიწყების სურვილით

ბერლინური დღიურები #2

ალბათ როგორც უკვე აღნიშნე მისტიურობა და იდუმალება, აქ ბევრი სახლი და შენობაა, რომელიც ძალიან კარგად გადმოსცემს თანამედროვე არქიტექტურას, რომელიც რაღაც დისკოს ფერებშია განათებული. ეს კი რაღაცნაირად სულში ჩამწვდომია, დაცარიელებული და ფერმკრთალი

კაცებო...

კაცებო...ქალს თუ დაჰპირდები, უნდა შეასრულო,მოიგო ბრძოლები, "ომები" ჭორები,ფეხქვეშ დაუფინო უნდა გაზაფხული,თმებში ჩააკინძო იების კონები.ქალს თუ შეიყვარებ ,უნდა გააღმერთო,მასთან ისეირნო აპრილის

გილოცავ რვა მარტს

სიყვარულო, ჩემო ერთო, გილოცავ რვა მარტს, ჩემი გრძნობის ერთო ღმერთო, ეს ზღვა ხომ შენ გგავს. მინდა გითხრა რომ შენს გვერდით ყოფნას არ სჯობს სხვა, შენ მწვერვალი ხარ გრძნობების, მე კი მისი ზღვა, ზღვა რომელიც მუდამ,

გზა რომელიც დაუსრულებელია.

აი ყოველივე ამის გამო ათასობით ადამიანი უბედურდება, დიახ, ადამიანებს მოთმინება არ უყვართ, მათ არ იციან რომ წვიმის მერე ცაზე ცისარტყელა ჩნდება, წვიმა ქრება, მზე ამოდის, ისინი აღარ ოცნებობენ, ისინი ახლა

სიყვარული როგორც ასეთი (თავი მესამე)

გემრიელად ვისაუზმეთქო ვერ ვიტყვი იმიტომ რომ არაფერი მიჭამია. ყველაფრისდა მიუხედავად გუშინდელი ვერ ამოვიგდე თავიდან ამიტომ გასეირნება გადავწყვიტე. სპორტულად ჩავიცვი თმა მაღლა ავიკარი

დედა ვარ ცუდი ...

თავის მართლებას არ ვიწყებ და...დარდი მერევა,ვფიცავ რომ აწი ჩემი გოგო აღარ იტირებს.გულში ამდენი მოთმინება როგორ მეტევა,აღარც კი ვცდილობ (რომ არ ვავნო)მასთან მივიდე.ეს განაჩენი საკუთარ თავს თავად

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 3

ჩემს ოთახში დავბრუნდი და საწოლზე წამოვწექი, ვფიქრობდი და საკუთარი ფიქრები მაოცებდნენ, რატომ მანდამაინც ის? სახელიც კი არ ვიცი მისი, რა ჯანდაბა მჭირს? მგონი დიმიტრის ვემსგავსები, რასაც ვერ გადავიტან, მაგრამ მაინც ვერ ვხვდები, რატომ გამოვარჩიე სხვა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთოთხმეტე თავი (26)

სესილიმ ლევანის სახლთან გააჩერა მანქანა.საჭეს დაეყრდნო და თავი ქვემოთ დახარა.არ უნდა იმ სახლში შესვლა.ცოტა ხანს მანქანაში იჯდა.შემდეგ გადმოვიდა და ნელი ნაბიჯებით წავიდა სახლისკენ.მთელი სხეული უკანკალებდა.გასაღები საკეტს მოარგო და ორჯერ

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (9 თავი)

გავბრაზდი და ბიჭს ძლიერად დავარტყი ნერვში,რამაც ცოტა ხანი პარალიზებული გახადა და ახლა მეორე მხრიდან შევუტიე,წამებში ის იატაკზე იყო გაშხლართული,მე მისი ხელი მეჭირა და ხერხემალზე ფეხს ვაჭერდი,ადგომას ცდილობდა,მაგრამ უშედეგოდ,უეცრად ტაშის დაკვრის ხმა