ბებერი აივნიდან ( სრულად

მთელი ღამის განმავლობაში თვალყურს ადევნებდა მის აივანს და ელოდა მის გამოსვლას მაგრამ უშედეგო აღმოჩნდა მისი ლოდინი,იმ დღის შემდეგ ბევრჯერ სცადა მისი ვინაობის გაგება..ბევრჯერ მოახერხა და მის აივანზეც გადაძვრა,ყველაფერი

განგსტერების სამოთხე (6)

თავი 6 გიორგი და დემეტრე დიდხანს მსჯელობდნენ და კამათობდნენ..გიორგი ცდილობდა გასვიანის დარწმუნებას რომ მხოლოდ ელენეს შეეძლო დახმარება,მაგრა სვანი რის სვანია თუ თავისი არგაიტანა, მაინც თავის აზრს აწვებოდა. -მას ვერ მივცემთ უფლებას,რო თავისუფლად

უბრალოდ ადამიანი

მევარრ ეს რააცვარ და არშეგიძლია შენნ მე განმსაჯო როგორივარ ^^^ ბოლოს ყველას ყველაფერი უკან დაგიბრუნდებათ კარგიც და ცუდიც დამდადა მე ვარ უბრალოდ ადამიანი ^_^ამიერიდან ჩეემი მეორე სახელია უბრალოდ ადამიანი ^_^

სიკვდილი შთანთქავს სიცოცხლეს(სრულად)

იმ დღეს ისე აღრფთოვანებული იყო. იმდენად მიიჩქაროდა სკოლაში გამიკვირდა ნუთუ ეს ჩემი შვილია თქო. ისე ლამაზად გამოიყურებოდა პრინცესა გეგონებოდათ. დილით ისაუზმა როგორც წესი ამას არ აკეთებს ხოლმე, ყველა ოჯახის წევრი ჩაგვკოცნა

წერილები.(მეორე თავი)

დასასრულს დავუწერთ ჩვენს თავებს. როგორ დავამთავრებთ ურთიერთობას და როგორ გავიხსნებთ ერთმანეთს. მეეგოისტება, იმაზე ფიქრიც კი, რომ შეიძლება ჩემს არ ყოფნაში ვინმემ მოგხიბლა, ვინმეს ეპრანჭები, ვინმე ხელებზე ფეხერება, ჭორფლებზე

ადამიანები...

ადამიანები მიდიან მიდიან, რა... აი, ასე მარტივად დგებიან და მიდიან. განა წასვლაზე მარტივი რამე არსებობს? მაგრამ რომ ბრუნდებიან?

მეორე შანსი (VII)

დილით გაღვიძება არ მინდოდა... რა თქმა უნდა ყველაფერმა იდიალურად ჩაიარა გასულ ღამით,მაგრამ უხერხულად ვგრძნობდი თავს.სანდრო გვერდით არ დამხვდა რამაც კიდევ უფრო დამამძიმა.

ერთადერთ მშვენიერს

მივუძღვნი მე ერთ ლექსს ქეთევანს მშვენიერს რომელიც მამყოფებს მე მუდამ ბედნიერს მაგრამ მან არ იცის სულაც არაფერი არ იცის რომ არის ამ სიცოცხლის ფერი

დღე და ღამე...

საღამოობით, როცა ბნელდება,შენ მისი სახე ლანდად დაგყვება,და მთვარე როცა ამობრწყინდება თვალწინ გიდგება მისი მშვენება...ზოგისთვის ღამე არის დაწყება, დაწყება სევდის, გრძნობათა ღელვის,ღამე, როდესაც ცდილობ ივიწყო მისი სახე

განგსტერების სამოთხე (5)

ოთახში ბნელოდა თუმცა ლამაზი ოთახი იყო..ჩემთვის ვიჯექი და ვფიქრობდი როგორ გამეღწია აქედან..ნაბიჯების ხმა მომესმა..ის იყოო..ძლიერი უნდა ვყოფილიყავი..კარი გაიღო და შემოვიდა..თუმცა როდესაც გიორგი დავინახე