ღამის სტუმარი [5]

დილით კარებზე კაკუნმა გამოაღვიძა. საწოლში გვერდი იცვალა და ფეხზე წამოდგა, ჯერ ნიაკოს დახედა, მოფუზულს საყვარლად რომ ეძინა, მერე ხალათი აიღო და მოიცვა. კარებთან მომღიმარი მეუნარგია იდგა.

ჟურნალისტო! შარში ხარ...(თავი 7)

-ეგ აღარ უნდა გექნა-მეუბნება და სანამ რამის თქმას ვასწრებ ხელახლა მასკდება ტუჩებზე. კოცნა უფრო გამალებული და ძლიერი ხნება, ამაზე კი ფეხებში ძალა საერთოდ მერთმევა. მის სუნთხვას შეხებას ნიკაპზე ვგრძნობ და თანდათან უფრო დაბლა ჩამოდის, შიგადაშიგ სველ

ჭაობისფერი

ისევ ეს მაღვიძარა,თვალები მოვიფშვნიტე და საწოლიდან წამოვდექი.სწრაფად გავემზადე და სკოლაში წავედი,ჩემი სახლიდან ხუთი წუთის სავალზე იყო.მისვლისთანავე ჩემს მეგობართან მივირბინე,ის ჩემი ბავშვობის მეგობარი ლევანი იყო,თითქმის ყველაზე ახლობელი,ცოტახანში

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თოთხმეტი )

ნერსეს ღრიალმა მთელი სახლი შეარყია, და ექომ გამგმირავად გადაუარა უზარმაზარ ჰოლს. შეუბრალებელი, შემზარავი სიჩუმე ჩამოწვა. საკუთარი გულის აჩქარებული ცემაც კი ესმოდა და მკერდზე ძლიერ მოიჭირა ხელი, თითქოს შეეხებოდა და შესძლებდა მის დადუმებას.

ნუთუ ტერორისტს შეუყვარდა (2)

გამოჰყვა, ქეთამ ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ მათი შვილები არ გამოსულიყვნენ საშინელი ტერორისტები, ცივსისხლიანები. სწორედ ამას შეეწირა ქეთა, მას მიყვა მერაბიც მამა, შემდეგ კი ანა პატარა გოგო რომლსაც ჯერ სკოლაც კი არ ჰქონდა დამთავრებული, რომელსაც

სინათლემ სიბნელესი ჩამკარგა (6)

ჩემი ძმა თვალს არ მაცილებდა, მიყურებდა განადგურებული, და ზუსტად ვიცი რომ იმავეს გრძნობდა, ყველფერს უთქმელად გრძნობდა, ჩვენ ხომ სულ ასე ვიყავით, მე მის თვალებში ვხედავდი ჩემს თავს, ის ჩემსაში… ყოვეთვის გასნაკუთრებული ურთიერთობა გვქონდა. ახლა? ახლა

საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის 5

-ბოდიში რა ბოდიში. არ მეგონა ასეთ რამეებს თუ დაწერდნენ მართლა არ მეგონა.-ერთ ამოსუნთქვაზე ჩამოარაკრაკა სანდრომ. -ბატონი სანდრო ბოდიშშს იხდის- ყურადღება არ მიუქცევია მისი ბოიდშებისთვის. -როცა საჭიროა კი. მართლა ბოდიში რა- არანაირი ირონია არ

ამბიციების მსხვერპლი (თავი 2)

-რატომ უნდა მომეტყუებინე?-აღშფოთება ვერ დავმალე -იმიტომ რომ ნაწყენი ხარ -რა სისულელეა! რატომ უნდა ვიყო ნაწყენი?-მოჩვენებითი უდარდელობით მივახალე პირში

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 2]

დაძაბულმა გასწია თავი უკან, ვერ მიხვდა მისი ქცევა წინააღმდეგობას ნიშნავდა და თუ უბრალოდ გამოუცდელობამ და ქალურმა შიშმა სძლია. მაქსიმე ოდნავ გადაიხარა ქალისკენ, დაკვირვებით შეათვალიერა, მერე უკან დაიხია და ისევ ფანჯრებისკენ წავიდა. მისი ქცევით

ღამის სტუმარი [4]

თაფლივით დადნა მაშო ბაქარის თბილი ბარიტონის მოსმენისას. ეს არის საოცრება, ამიტომ კარგად უნდა დაიმახსოვროს ყველა დეტალი. ხვალაც კი არ იქნება ასეთი ენაწყლიანი უფროსი... თუ იქნება? არვიცი, რას გაუგებ ამ კაცს. ინგლისის ამინდივითაა როცა მოუნდება