მიგდებული "პატარძალი" (11)

ეხლა ეს კაბაა?-დაბღვერილი წუწუნებს ნინა. -აუ შემომაკვდება რა შენი და! ნახე რას დამიმსგავსა საქორწინო კაბა! ქორწილში კი არა ამას ყანაში თუ ჩავიცმევ მარტო!-შუბლშეკრული ვუყურებ ჩემს საქორწინო კაბას რომელზეც ფლომასტერით "ლამაზი" გულია დახატული. ჰო,

გიჟების სამყაროში(თავი 5)

ულამაზესი იყო,თვალს ვერ მოწყვეტდით. შავი სწორი კაბა ეცვა მუხლს ოდნავ გადაცილებული,მაღალ ქუსლიანი შავი ფეხსაცმელი.თავისი გრძელი თმები ჩამოისწორა და სადა მაკიაჟით შემოიფარგლა. ალექსანდრემ გამოუარა და თათიას დანახვაზე ადგილზე გაშეშდა.ლამის ყბა

შუაღამის მზე (სრულად)

-არაუშავს. შეგიძლია წახვიდე. - ცოტა ხანს მიყურებს, შემდეგ კი თითქოსდა ვალმოხდილი, აღელვებული დგება და მიდის. წასვლამდე მსუბუქ კოცნას მიტოვებს. -- დედას რამდენიმე დღეში პატიმრობა მიუსაჯეს. ასე თავისუფლად თავი ჯერ არასდროს მიგვძვნია. თითქოს

თოჯინა

სუნთქავ, სუნთქავ და არ იცი რისთვის გჭირდება ჰაერი... ზოგადად იცი, რომ ეს სიცოცხლისათვისაა საჭრრო, მაგრამ არ იცი კონკრეტულად შენ რისთვის გჭირდება, რომ ისუნთქო.

მზის სხივი ელვის აჩენს ბუნებას (თავი 2)

-გაიღვიძე სალი, გაიღვიძე - მესმოდა ვიღაცის დაჟინებული თხოვნა და ვგრძნობდი სისველეს, შეხება შუბლზე, თბილი შეხება რომელმაც ძალით ამავსო, მაგრამ ეს ძალა იყო საკმარისი იმისთვის რომ გამომეღვიძა? - სალი გთხოვ, შენს გარდა არავინ მყავს, ვიცი ახლა ჩემი

ზღვასთან ახლოს (V თავი) დასასრული

ლილიანამ ჭიქაში წყალი ჩამოასხა და ფანჯარას მიუახლოვდა. შორს ზღვა ბობოქრობდა. ტალღები მღელვარედ ადი-ჩადიოდნენ. ალბათ ღამით იწვიმებდა კიდეც. აგვისტოს მიწურულისთვის უჩვეულო ამინდი იდგა. შორს ზღვიდან მომავალი სილუეტი დალანდა. ცოტნე იყო. გოგონას

ნეტავი გუშინ რა იყო...

არ ვიცი გუშინ რა იყო ფიქრები ქარმა წაიღო; ბინდი გაჰკვრია გონებას არ მახსოვს ადრე რა იყო! არ ვიცი თავში რა იყო, არ ვიცი გულში რა იყო; მე მხოლოდ ერთი რამ ვიცი წუთები ქარმა წაიღო!

ჩემი ბიჭი ! (სრულიად)

ჰო? მართალია ჩვენი ბიჭი სიმპატიურია ნამდვილად და მამაკაცურიცც , გავიცინეთ მე და ლალიკომ და თუ სიმართლე გინდათ პირველად სწორედ ახლა აღვიქვი რომ ჩემს წინ ნამდვილი აპოლონი იჯდა გიტარით ხელში სიყვარულს უმღეროდა და არ ვიცი რატომ მაგრამ თან მე მიყურებდა,

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" ( თავი 4)

არაბული მიყვებოდა აგრძელებდა, თხრობას გაუჩერებლად და თავისი ანგელოზის შესახებ ყველაფერს დეტალებში მიყვებოდა, თვალცრემლიანი არაბული იხსენებდა ყოველ წამს რომელიც აკავშირებდა ლილესთან მეკი მას

Never give up!

რასაც მოინდომებ ყველაფერს მიაღწევ! მთავარია გულით მოინდომო. ყველას უნდა დაუმტკიცო,რომ შეგიძლია. არ უნდა დანებდე უბრძოლველად! მიზნის მისაღწევად ყველაფეი უნდა გააკეთო,საკუთარ მომავალზე და ოცნებებზე თავადვე უნდა იზრუნო. აუხდენელი,რომ არაფერი დაგრჩეს!