****

სიგიჟეა... შენზე ოდნავ გაფიქრებაც სიგიჟეა, მაგრამ გული ვერ ჩერდება, სისხლს ვერ ებრძვის მასში მდუღარს, რომ წავიდე შენგან სადღაც... ეს სიცოცხლით იგივეა, თან ვიყო და თან არ ვიყო, ან გავექცე ლოცვით უფალს...

ღამის სტუმარი 6

ანუშკა ანტიდეპრესანტივით მოქმედებდა ჩემზე,ემოციებისგან დატვირთულს შემეძლო მისთვის ყველაფრის მოყოლა,თავიდან გაოგნებული მისმენდა,არ სჯეროდა.ბოლოს როგორც იქნა დაიჯერა,ფილმში ეგონა თავი,რომელიც აქამდე მის გარეშე მიმდინარეობდა,ახლა კი დანამდვილებით იცოდა

შეშლილი! (srulad)

შემდეგ ყველაფერი კარგად იყო... მისი სახის ყოველ კონტურს ვინახავდი, მისი მიმიკებიდან ყველაფერს ვიმახსოვრებდი, ვხატავდი, ჩემი ფუნჯები მხოლოდ მას ხატავდნენ, ჩემი ტილოები მხოლოდ მის სახეს იმჩნევდნენ, ჩემი თვალები მხოლოდ მას ხედავდნენ. ემოციებს

დაქირავებული მკვლელი VII თავი

მაინტერესებდა შეეძლოთ თუ არა კარგი ადამიანობა იმათ ვინც ბავშვობაში დიდი ტრამვა გადაიტანა. შენ მკვლელი გახდი, შენი არჩევანი გააკეთე და ამას შენ ტკივილთან ქონდა კავშირი. როცა პირველი კითხვის პასუხი მივიღე, ახალი კითხვა გამიჩნდა. შეუძლიათ თუ არა

სიმპატიური მეზობელი

მთელი ოჯახი ახალ გარემოში, ახალ ქალაქში გადმოვედით. მამას სამსახურის გამო ხშირად მოგზაურობა გვიწევს. მე მარი მქვია. მყავს ძმა მას გიორგი ქვია, მასთან არც ისე ცუდი ურთიერთობა მაქვს.

აიღე ყველაფერი რაც გჭირდება და წადი ჩემი ცხოვრებიდან!!

1)აიღე ყველაფერი რაც გჭირდება და წადი ჩემი ცხოვრებიდან !!!!!! ეეე, დამსვიიიი... 2)მიყვარხარ მეთქი გითხარი, გაგეცინა პატარა ხარო! მომეფერე მეთქი გითხარი: ღირსი არა ხარო! სანთელს დაგინთებ მეთქი გითხარი, ღმერთი არა ვარო! გაღმერთებ მეთქი გითხარი!

ყველაფერი,ყველაფერი..

"რომ ვერასოდეს ვისეირნებთ მთვარიან ღამით, არც მზის ამოსვლას შევესწრებით, ჩვენ ხომ საერთო მხოლოდ ის დაგვრჩა, რომ ცუდად ვართ ათასი რამით, მაგრამ ცალ-ცალკე (ძვირფასო) და უერთმანეთოდ."

ორმაგი ცხოვრება

ეს ამბავი შემოდგომას დაიწყო მიშომ და ემილიმ ერთმანეთი მეგობართან სალოსთან გაიცნეს, თითქოს მათ მაშინვე მოეწონათ ერთმანეთი მაგრამ მიშოს შეყვარებული ყავდა "ეკუნა" აქედან გამომდინარე ემილის არანაირი იმედი არ ჰქონდა რომ ისინი ოდესმე ერთად იქნებოდნნენ,

დანაშაული და სასჯელი 2

-სულაც, არა... -მაცდურად გაიღიმა მიამ და დავითისკენ წავიდა, დაბნეულმა დავითმა მისდაუნებურად უკან გადადტგა ნაბიჯი, მიას გაეცინა და მაინც გაყვა ნაბიჯებით მისკენ, დავითიც ნელ ნელა უკან იხევდა და წიგნების კარადას მიეჯახა ზურგით. მიამ მიაღწია მასთან და

ქაოსის ორქიდეები (სრულად)

ვგრძნობ, რომ მისი სითბო ჩემში ნაზად იღვრება. იღვრება მთლიანად, მაგრამ ამასთან ისე, რომ ორივეს გვეკუთვნოდეს. თითებს ჩემს თმებში ნაზად დააცურებს, ჩემს სურნელს შეიგრძნობს, ისევე, როგორც - მე. მთლიანად ბურუსში ვარ გახვეული. თითქოს ვერაფერს ვხედავ,