გულის მეორედი

-ნიკა, რას იზამდი იმ საზღვრის იქით რომ აღმოჩნდე უცებ? -რას და... ფეხშიშველი ვიცეკვებდი იმ მინდორზე, დაუღალავად ვირბენდი, იქამდე სანამ ძალა გამოცლილი არ დავვარდებოდი მიწაზე. კიდევ იცი რა? დიდ ხმაზე ვიყვირებდი სიხარულისგან.

შენს ხელში ბიბლია

მე და შენ ვსაუბრობთ სხვადასხვა ენაზე და მაინც რამდენი საერთო გვქონია რაც შეეხება საუბარს რწმენაზე აქაც გვაქვს საერთო მე ასე მგონია. ჩემია ისლამი... ვადიდებ მუჰამედს შენია ქრისტე და ჯვარია სიმბოლო ვინახავ "რამაზანს" ვუჩივი თუმცა ბედს

მე ჩუმად...

მე ვწერ წერილს, რომელსაც შენ არ გაკითხებ...ვაკითხებ ყველას შენს გარდა... წელს არეული ზაფხულია...ხან უაზროდ წვიმს, ხანაც უაზროდ სიცხეა...თითქოს ამინდი ვერ გაერკვა რა ხდება? რომელ დროშია? რა უნდა? დღესაც არ იყო დროის შესაფერისი ამინდი...ზაფხულს, რომ

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეხუთე თავი)

ამერიკაში ცხოვრობს. ეგ და დემე ბავშვობიდან ერთად მოდიან, მე და მათემ ცოტა მოგვიანებით გავიცანით, შენ და ნუცა რო ჩვენს სამეგობროს შემოუერთდით ეგ უკვე წასული იყო, ახლახან ჩამოვიდა და აქ ჩვენთან ერთად იქნება. თვალებგაფართოებულმა გავხედე, იმის

შენამდე (4თავი)

უნდა წავიდე...-ხმა ებზარება.ახლაღა ვამჩნევ,რომ აღარ ტირის.სახეზე იმადგაცრუება ეტყობა მაგრამ ვერ ვხდები რის გამო.-მადლობა.ისევ.-წამით ტუჩს იკვნეტს,იატაკს აშტერდება.მხოლოდ მაშინ მოვდივარ აზრზე,როცა კარს უკან უჩინარდება და ასე უპასუხოდ,გაოგნებულს

You so fucking special. '1

აქ მომიწერე ხელი. თქვა და ბლანკზე თითი დაადო ადგილს სადაც ხელი უნდა მომეწერა. პასტს რამოდენიმე მოძრაობით რაღაც უცნაურობა მივჯღაპნე ფურცელზე რომლსაც ხელის მოწერას ნამდვილად ვერ დავარქმევდი. ქალმა გაიღიმა და ნება დამრთო სკოლაში პიველი დღე

20მარტი იყო(თავი 3)

გავაკეთოთ. ეს ამბავი არც მართალია და არც საიდანმე გადმოკოპირებული. ვზივარ და ვწერ რაც მომდის თავში დარაც მინდა თქვენთვის შევქმნა. მინდა ისევე როგორც მე წერის დროს ვგრძნობ თავს ერთერთ პერსონაჟად იგივე გრძნობა გიჩნდებოდეთ თქვენც და იყოთ ზოგჯერ ლიზა ,

ბაბუაწვერა 1

სანამ მე და მამიკო დირექტორის კაბინეტს ვეძებთ ცოტას კიდევ წაგეჭორავებით. რადგან სულ მამას ვახსენებ არ იფიქროთ რომ დედა არ მყავს ჩვენ მეგობრული ოჯახი გვაქვს მე და მამა ახლა ახალ ქალაქში გადმოვედით მისი სამსახურისგამო ის პოლიციელია და აქ უკეთესი

ბიჭი კაფედან (დასასრული)

აკვიატებად მექცა.გოგო რომელიც საოცრად სვამდა ყავას. ყურადღება ამით მიიქცია .ერთგვარი რიტუალი ქონდა.რამდენიმე თვე ვაკვირდებოდი. ამოჩემებული ადგილი ,ყურსასმენებით ან წიგნით ხელში შემოვიდოდა ყავას მოითხოვდა.ყავას ისე არ დალევდა ჯერ მის სასიამოვნო

ასაკი ყველაფერს ცვლის (12)

სილიკონისსახიანი არსება, უეცრად კაკის კისერზე ხელები მოხვია და მე შემომიტრიალდა -ვაიმეეეეე საყვარელოოო როგორ კარგად ცეკვაავ აი როგორც საღეჭი რეზინი ზუსტად ისე იწელებოდა. -მაგის აღსანიშნად მამაჩემს რომ ჩამოეკიდოთ აუცილებელია?