პირველად რომ დაგინახე...(14)

წამოვდექი და ოთახში გავედი. შემდეგ ტანსაცმელი ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი. ლიანა ქვევით არ დამხვდა, ალბათ ლევანმა დაითხოვა. ნამცხვარი გამოვიღე, შემდეგ კარადიდან (სადაც ლევანი მალავს სასმელს) გამოვიღე ვისკი, ჩავასხი ჭიქაში და უცებ გადავკარი. რა თქმა

სიზმარში 1 ნაწილი

მე ვარ სალო ლებანიძე, 20 წლის. დავიბადე თბილისში და აქვე გავიზარდე. მშობლები მარი კაპანაძე და გიორგი ლებანიძე, მაშინ დაშორდნენ პატარა რომ ვიყავი და მე დედაჩემმა წამიყვანა. არ ვიცი მამაჩემმა ჩემთვის რატომ არ იბრძოლა, მაგრამ ჩვენთან ხომ ასეა,

წარსული,აწმყო,მომავალი.(დასასრული)

გზაში არცერთს ხმა არ ამოგვიღია,ვიჯექით ტაქსში ორივე ხელიხელ ჩაკიდებულები,მე თავი სემის მხარზე მედო.ერთი სული მქონდა,როდის მივიდოდით სახლში. -მოვედით სიხარულო. - მითხრა და გამიღიმა.მეც შვებისგან ამოვისუნთქე და უცებ ავირბინე კიბეებზე.კარები გავაღე და

ცივი იარაღი ქალის გონებაში [1]

მოყვითალო ფარდების უკან, დიდ შუშაბანდებს მიღმა ახალი ქალაქი იმალება. ნამდვილად რომ გითხრათ, ძალიან ძველი ქალაქია. ძველი და ყველასთვის თავშესაფარი. აქა-იქ ჩამდგარი დიდი შენობები და ერთმანეთის გვერდი-გვერდ, ერთმანეთს მიჯრილი პატარა, ფერადი სახლები.

ეული

მარტოდ მარტო ვარ ერთი ეული ცხოვრებისაგან თვალახვეული და ამასა ვარ მე შეჩვეული და ამიტომაც გავხდი სნეული ამიტომაც ვწერ უნიჭო ლექსებს და ჩემს შველას ხომ ვერავინ შეძლებს ამიტომაც ვღვრი ყოველდღე ცრემლებს და ვერ ვუხერხებ ვერაფერს ნერვებს

სიყვარულის ნაყოფი 1 თავი

ესეც იმავე სიამაყით წარმოთქვა რატიმ. აქაოდა სამედიცინოს სტუდენტი ვარო. ამ საუბარმა ნერვები მომიშალა. რატომ? იმიტომ პირველ რიგში რომ ასე გულგრილად ეკიდებოდნენ ბავშვის მოკვლის საკითხს და რომ არ ადარდებდათ შედეგი. მეორე იმიტომ რომ ახლახანს სწორედ იგივე

20მარტი იყო ( თავი 1)

ცოლი და შვილები . ბიჭი და გოგო . ცოლს ნინა ხოლო შვილებს ლიზა და სანდრო ჰქვიათ. ლიზა 18 წლისაა წარჩინებული მოსწავლე განებივრებული გოგოა მთელი უნივერსიტეტის ბიჭობა მასზე გიჟდება იგივეს ვიტყვი მის ძმაზე სანდრო20 წლისააა და უნივერსიტეტში გოოგოების

ბუნებაც კი არ არის იდეალური და შენ როგორ ხარ ?

რუსებს გამოთქმა აქვთ ერთი ასეთი “По одежке встречают, по уму провожают“. ქართულად ასე გადმოითარგმნება - ტანსაცმლით ხვდებიან, გონებით კი აცილებენო. რა თქმა უნდა, თუ ადამიანის გარეგნობით არ მოვიხიბლეთ, არც მისი სულიერი ბუნების გაცნობა მოგვინდება.

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეხუთე)

-გპირდები არსად წავალ,არასდროს დაგტოვებ მარტო! -მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ! ცრემლებით და დიდი ტკივილით ნათქვამი სიტყვები...

ემა (თავი 5 )

სივრცეს ცივად მიშტერებოდა გეგა,თან ვისკის ბოთლისთვის ისე ძლიერად შემოეჭდო თითები თითქოს დახრჩობას უპირებსო,ყოველთვის შეეძლო ბუნებას,ხეებს, სიმწვანეს მისი დამშვიდება,ეს "საიდუმლო თავშესაფარი" მიისაკუთრა,ესეც ცუდი ჩვევა იყო,მესაკუთრე გახლდათ