წარსულის ლანდები თავი 11

ალექსანდრა შენ ხარ ის ქალი რომელზეც ჩემი შვილი ამდენს ლაპარაკობს, ნინო შეეგება ალექს და ჩაიხუტა. -ნინო შენს აქ ნახვას ეხლა ყველაზე ნაკლებად მოველოდი, არ მითრა რომ დემეტრეს დედა შენ ხარ, ძალიან გამაოცე. -თქვენ რა ერთმანეთ იცნობთ? გაკვირვებული

ნუ გამიმეტებ.

მე ემოცია ვარ. შეუმჩნეველი, ყველასგან მიტოვებული ემოცია, რომელიც როგორც ბაქტერია, ეძებს გზას, თავის გასავრცელებლად. ნუ გამიმეტებ, მე ემოციას, ნუ გამიმეტებ.

მოხვალ და აღარ დაგხვდები

ერთხელ მოხვალ და მე აღარ დაგხვდები , იქ სადაც ყოველთვის მარტოსულს მტოვებდი. მოხვალ და დაიწყებ ჩემს ძებნას ფიქრებში , თუ როგორ ვიყავი ასეთი გულწრფელი. არა არ გეყოფა ის წარმოსახვები ,

მიწას ასცდი ადამიანო.

მიწას ასცდი ადამიანო. ნუ დაეცემი გულით , რომ შეგეძლოს ბოლომდე ერთგულება. არ გაეკარო ცივ ნიავს, რომ ოხრად არ მოგეკაროს გულში ეკლებად. მზეს შევცქერი ახლა მარტოდ,და უმანკოდ ბავშვურად მეღიმება.. მე ის ბავშვი ვარ , ქვეყნად რომ არაფერს ნატრულობს.

სოფლის ნობათი [5]

სახლის გარეთ, ბანზე იყო მოწყობილი სამზარეულო. ორი დიდი ჯამი იდო მაგიდაზე, გვერდით დასარეცხი ჭურჭელი, იქვე სარეცხი ჟელე და ღრუბელი. სათლი ცარიელი იყო. ეზოში გავიდა, ჭა მოშორებით ჰქონდათ და ჭისკენ გაემართა. ამოსაღები სათლი ჭის თავზე იდო, თავი ახადა და

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (11)

მხოლოდ პირველ დღეს იგრძნო თავი კარგად,ეგონა შურისძიება შვაბს მოუტანდა,თუმცა შეცდა,რაც უფრო მეტად გადიოდა დღეები მით უფრო მეტად ენატრებოდა კატო და ხვდებოდა,რომ შეცდომა დაუშვა,თანაც საშინელი შეცდომა,მაგრამ უკვე გვიანი იყო,კატო ამას არასოდეს

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 20

დილით ადრე ავდექით თავი მოვიწესრიგეთ და ანის სახლისაკენ წავედით ვნერვიულობდი, მაგრამ ანის დამშვიდებას მაინც ვცდილობდი. კარებში თორნიკე შეგვეგება, მას უკან მოჰყვა ოდნავ თმა შევერცხლილი პუტკუნა ქალბატონი, ალბათ დედამისი იყო, ანი გულში ჩაიკრა და

ის (6)

ემანუელ კანტმა თქვა "ადამაინები ეთმანეთს გაექცეოდნენ თითოეულის გული და სულისთქმა ფარული რომ არ იყოსო." არასოდეს ასე არ ვეთანხმებოდი ამ სიტყვებს როგორც ახლა იმიტომ რომ მტკიოდა, მტკიოდა გული რომელსაც არასოდეს გამოუცდია მეგობის დაკარგვის ტკივილი

რაგბისტის ღიმილი(სრულად)

-მოვედიი,მაჭამე რამე,თორე შენ შეგჭამ.დაიხარა და მთელი გრძნობი მაკოცა -მაბედნიერებ იცი? -მართლა?მე კიდე მშია იცი? -კარგი,გშიოდეს არ გაჭმევ მე,რაც გინდა ის ქენი. -კარგი,მე კიდე აღარ გაგაბედნიერებ კაი?რაც გინდა ის ქენი.ამყვა თამასში

ქარის წისქვილი -1-

''[media=http://https://www.youtube.com/watch?v=UKyb_3gBmj4]იატაკზე მოწითალო ფერის ხალიჩა აფენია ყვითელი ყვავილებით. ფანჯრებზე ნარინჯისფერი ფარდები კიდია. თვალებს ვხუჭავ, მაგრამ წარმოსახვის უნარის გასავარჯიშებლად ჯერ კიდევ არ მომცემია ძალა.