კალეიდოსკოპი (VII თავი)

ცოტა ხნით სიჩუმე ჩამოწვა. ფანჯრიდან ახლად გამონათებული მთვარის ვერცხლისფერი სინათლე დამრეცად შემოდიოდა და საწოლს ეფინებოდა. გოგონა ზურგზე იწვა და მზერა ჭერს იქით არსებული უსასრულობისთვის გაესწორებინა. მისი ფერფლისფერში გადასული თმები ბალიშზე არეულად

ველური ორქიდეა (5 თავი)

_მოიცა სადარბაზოსთან მიგიყვან. მესამე ჰო? _დიახ. - ისევ დაბნეულობამ მომიცვა. - საიდან იცი ჩემი საცხოვრებელი? _ჩემს სახლში ვინც მუშაობს, ყველას ყველაფერი ვიცი. ეს ხომ ლოგიკურია. - მიპასუხა და სადარბაზოს წინ გააჩერა. _აჰ, ჰო.. მართალია.

იფრინე.. იფრინე.. იფრინე ..

ნახე რა უცებ იცვლებიან დროები და რა უცებ იცვლებიან ადამიანები და რა უცებ იცვლებიან შეხედულებები და ფიქრები და რჩევები და მიზნები და ოცნებები.. ჰო , ოცნებებიც რა მალე შეიცვალნენ.. ჯერ კიდევ გუშინ შენზე ვოცნებობდი.. ღამით ვფიქრობდი დღეზე როცა

შემიყვარდი , მეგობარო.

ვერასდროს წარმოვიდგენდი მეგობრის მიმართ რამე განსხვავებულს თუ ვიგრძნობდი , მაგრამ ეს მოხდა , ზუსტად მაშინ როცა ყველაზე მეტად არმინდოდა , ერთადერთი , რამაც შეიძლება გამამხსნევოს ფიზიკური სიახლოვეა . მეგობარი შემიყვარდა.

ეკლესია ..

ბევრს, სამწუხაროდ, არ ესმის სიტყვა ეკლესია , თუ რა არის ჩვენი ამქვეყნად მოვლინების უმთავრესი მიზანი...ზოგ ადამიანს ამის კითხვაც კიარ უჩნდება მთელი ცხოვრების განმავლობაში რადგან, ისინი დამოკიდებულნი არიან მატერიალურ მხარეებზე,უფრო ფუფუნების გზაზე

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეათე თავი)

უცებ მის სულში ალისიას გარეშე ცხოვრების შიშმა იფეთქა. თვალებს ცრემლები მოადგა. ძალა გამოცლილს მაგრად ჩაებღუჯა წერილი ხელში და დაბინდული თვალები მისთვის არ მოუშორებია ის დაეშვა ძირს ჩაიმუხლული. ცრემლები სახეზე ჩამოსდის. ტირის ყველაზე ძლიერი სულის

მენატრები

სასწაული გრძნობაა რომ ხვდები რო ისევ ძალიან გიყვარს, გიყვარს და გტკივა რო აცნობიერებ შენი არასდროს არ იქნება.იცი რაარი? მომენატრე! მართლა. ძალიან. ვერც კი წარმოიდგენ რამდენი ხანი ვებრძოდი ჩემს თავს, მეგონა დაგივიწყე კიდეც მაგრამ როგორც ჩანს

ვიკა, ჩემია! (9)

დილის შხაპი ყველაზე სასიამოვნოა. თან როდესაც იცი რომ დღემ არაჩვეულებრივად უნდა ჩაიაროს. თეთრი პირსახოციდან იმავე ფერის ხალათში გადავედი. ოთახში მოგროვილ ხალხთან ერად მაკიაჟი და თმა გამიკეთეს შემდეგ კი რაღათქმაუნდა თეთრ საპატარძლო კაბაში

სიცოცხლის საათი 3

სასაცილოა მაგრამ ვერ ვძლებ მასთან ჩხუბის გარეშე,მისი სახის ყურების გარეშე..ამიტომ პატარა ბავშვივით მანქანაში ვზივარ და მის კარებს ვადევნებ თვალს როდის გაიღება,თუმცა უკვე იმედი მეწურება რომ ოდესმე ისინი გარეთ გამოსვლას გადაწყვეტენ.. ველი სამ საათზე

ლილიანა თავი 3

-შეჭამ რამეს? -ვეკითხები ერეკლეს და მის ჩანთებს ვათვალიერებ -რავიცი თუ მაჭმევ.... -ცალყბად იცინის და ზედ ამატებს -ასეთი ამრეზით ნუ უუყურებ ჩემს ჩანთებს არვაპირებ დიდიხნით შეგაწუხო,უბრალოდ სანამ ბინას ვიშოვი... ხომ გესმის? -საუბრის დროს წარბებს კრავს