გრძნობათა სიჭარბე (12)

მეორე დილით პირველი ნენე წამოხტა ფეხზე.პიჟამას ამარა გავიდა აივანზე და სუფთა ჰაერი ხარბად ჩაისუნთაა.სწრაფად მოემზადა და ოთახი დატოვა.ჯერ თეკოს და სანდრექსას შეუვარდა ოთახში და ერთმანთზე მიწეპებულ წყვილს შუაში

ტკბილი შეცდომა- ნაწილი 5

დილით თვალბს ვჭყიტავ. ცოტახანი ჭერს ვაშტერდები და ვფიქრობ. ნეტა რა მაქვს საფიქრალი. ეს გრძნობა მიტაცებს, სადღაც შორს მივყავარ. ლუკასდამი გრძნობა მიჩნდება, არვიცი რა დავარქვა ამ გრძნობას, იქნები მეგობრული, იმედი მაქვს მეგობრული

რეალობა (ნაწილი 1)

გამარჯობათ,მოგესამებით ყველა მკითხველს და მწერალს.ისტორიას ”აირჩიე შენი გზა” ს გავაგრძელებ მალე,წერას როგორც კი მოვრჩები.ახლა კი მინდა გაგიზიაროთ ერთი.ისტორია,რომელზეც მჭირდება თქვენი უხვი კომენტარები და რჩევები,სტიმული მჭირდება

სამუდამოდ სიცოცხლეში. (მეოთხე ნაწილი)

მიხარია თუ ერთი ადამიანი მაინც კითხულობს ამ ისტორიას. მადლობა თქვენ მისთვის. ერეკლე წერეთელს ჭირივით სძულდა ძალადობა. იარაღი რომელიც თბილისში, მეგობრების ხელიდან ხელში გადადიოდა მისთვის ყველაზე საშიში იყო და ახლოსაც არ გაკარებია არასდროს.

გამონათქვამები

. ,,ამ ცხოვრებაში ჩემთვის არც ერთ ძაღლს არ უკბენია, სამაგიეროდ ძალიან ხშირად მკბენდნენ ადამიანები..." მერლინ მონრო . ,,ქალის სილამაზე მის თვალებში უნდა დაინახო, იმიტომ რომ მისი თვალები კარია მისი გულისაკენ-იმ ადგილისაკენ, სადაც სიყვარული

დარჩი ჩემთან (4)

ნია გამწარებული გარბოდა ავტობუსსაც კი არ დალოდებია.ეგონა თუ ნაბიჯს მოუკლებდა იმ სიმპატიურს მკაცრი გამომეტეყველებით ჩაუვარდებოდა ხელში.მიუხედავად იმისა,რომ მისი სახლი სკოლისგან ასე შორს იყო,ნაახევარ საათში უკვე სახლთან იდგა და სუნთქვა შეკრული

საიდუმლო სვანურად (2)

ჩვეულებრივი დილა თენდება, საკმაოდ სასიამოვნო ხასიათზე ვიღვიძებ და ვცდილობ ბოლომდე გამოვფხიზლდე, არც კი მახსოვს გუშინდელი ჩანაწერი ჩემს დღიურში და მსურს თავიდან გადავიკითხო როგორც ჩანს გუშინ წერა ასე დამიწყია: „აი დღესაც ახალი ვერსია მინდა დავწერო,

ჯანდაბა! (19)

თავი ჩემს კისერში ჩამალა.გავიგე,როგორ ჩაისუნთქაა.დიდი ძალდატანების მიუხედავად პულსაციის ცვლა მაინც ვერ გავაკონტროლე-ფუ ამის..! იმაზე მეტად მომნატრებია ეს სურნელი ვიდრე წარმოვიდგენდი...-თვალები დავხუჭე მისი სიტყვების ბოლომდე

თავხედი ქმარი 1

კიდევ ერთხელ ღრმად ჩავისუნთქე სუფთა ჰაერი და გალავნით გარ-შემორტყმულ სახლს ღიმილით ავხედე,,ვინ იცის რამდენი ტანჯვა თუ დამცირება უნდა ამეტანა საკუთარი მიზნების მისაღწევად,,ერთ დროს საათივით აწყობილი ცხოვრება,ხუხულასავით რომ ჩამომენგრა თავზე -შემოდი

რაგბისტის ღიმილი (6)

-რამოხდა?რა შეემთხვათ? -თავს დაესხნენ და...ახლა ხედავ რა დღეშიც არიან-ისევ ტიროდა მარიამი მეთელი სამი დღე ვიჯექით მათ პალატებდან,ველოდით,ველოდით,მაგრამ უშედეგოდ,არც ერთი არ ახელდა თვალს,ჯიუტად დაეხუჭათ თვალები და თითქოს არც არასდროს აპირებდნენ