სამი დაქალი (თავი 2)

და მე ეს თვალები თითქოსა საიდანღაც მეცნო, ეს ის თვალები იყო რომლისთვისაც მე ბევრჯერ მიყურებია და დავკარგულვარ მასში და ახლლაც სწორედ ასე დამემართა. ეს ის მწვანე თვალები იყო, რომელიც არასდროს დამავიწყდება. და მე არც შევმცდარვარ ეს ნამდვილად ლუკა

გამოსაშვები კლასი(2თავი)

ჩემი ახალი კლასელი ყოფილა...მე გაკვირვებული ვუყურებდი.მალე მანაც შეამჩნია ჩემი მზერა და გამიღიმა.ღმერთო ჩემო როგორ შეუძლია ასეთი უდარდელი იყოს...შევედი და ჩემს ადგილას დავჯექი... გაკვეთილები მორჩა. მე ჩვეულებრივ ან სახლში მივდიოდი ან ჩემს დაქალ

ცისარტყელა (2 თავი)

აი, ესენიც თქვენსავით მოხალისეები არიან, მიდით და დაგაკვალიანებენ, თქვენც მიხვდებით... წარმატებები!-გვიღიმის და უკან ბრუნდება. -გამარჯობა!-ვიძახით მე და ნეა. -გაფუჭებული მანქანა...-მესმის ხმა და ბიჭისკენ ვიხედები, რომელიც კიბეზე დგას და ხელში

sounds of silence (დასასრული)

ასე გადიოდა დღეები.... ამ ოთხ კედელში გამომწყვდეული ვიჭ....ტდი ტვინს იმაზე თუ რა იყო სიმართლე და რა შეთხზული ამბავი.... ნოემბრის 10 რიცხვი იყო.... ჩემთან გამომძიებელი მოვიდა.... -ანაბეჭდის პასუხები ჩამოვიდა.... შენ უდანაშაულო ხარ ყველა მტკიცებულება

ერთი ტიტა 4

დააავბრუნდი ჩემო ტკბილებო და საყვარლებოო, ველიბკღიტიკაას და ისევ კრიტიკას აბა მე მეტის ღირსი არ ვარ:დ მაგრამ შედით ჩემს მდგომარეობაშიც მთელი ზაფხულია ვეწამები ჩემი დიშვილ ძმიშვილების წყალობით5არიან ხუმრობა ხომ არააა :დ შემიწირეს ეს 16წლის

ზეციური სოფელი

გადავიხედები ხოლმე ფანჯრიდან და მიყრილ–მიმოფანტული ბორცვების თუ მთების ყველაზე შეუმჩნეველ პაწაწინა ნაწილში ვხედავ ხეებით გარშემორტყმულ მწვანე მოლს, სადაც გაშენებულია ზეციური სოფელი და დარწმუნებული ვარ, რომ იქ არათუ მხოლოდ ჩვეულებრივი ადამიანები,

უკანასკნელი სიმღერა

როცა ადამიანს ხელოვნება უყვარს, არანაირი მსხვერპლი მძიმედ არ ეჩვენება. ეს ჩვენი პრეამბულაა/ -ენი შეეშვი დაკვრას, ცოტახნით და მოდი აქ! -დედა, რა გინდა? -მე და მამაშენს რაღაც გვაქვს სათქმელი. -რაიყო?! სკამიდან ავეთრიე და მივძუნძულდი მათთან -ჩვენ

ქარის საიდუმლო თავი 5

ისე წავიდა, კრინტი არ დაუძრავს, ისე გავიდა ოთახიდან, გამარჯვებულის ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე მხოლოდ… არ ვიცი, რამდენ ხანს ვეგდე იატაკზე, დრო თითქოს გაჩერდა… მერე ძლივს ავითრიე წელი, ერთიანად დანგრეული ვიყავი, ყველაფერი მტკიოდა. აბაზანაში შევედი და

ირმის ნახტომი -3-

''იქნებ ვინმემ დაინახა გაბო... მან ის ტოტი მოჭრა, რომელზეც იჯდა და მხოლოდ იმიტომ, რომ ხის ერთადერთი ნაყოფი ამ ტოტზე იყო, ეს ნაყოფი კი პატარა ბავშვს სიცოცხლისთვის სჭირდებოდა. რა უსამართლობაა... გაბოც იმ ბინძურ ჰაერს სუნთქავს, რომელსაც ცალწარბა.''

სიყვარული და შურისძიება(23თავი)

ლევან ცოტა არ იყოს მეშინია. -რისი საყვარელო? ნუ ღელავ ბავშვი კარგად იქნება. -არა ლევან ბავშვზე არ ვღელავ ვიცი რომ კარგად იქნება, მაგრამ გუშინწინ უნდა ცამოსულიყვნენ დათო და მისი ბიჭები საქართველოში მაგრამ არ ჩამოვიდნენ. მგონი მათ დაჭერას ვერასოდეს