ბიზნესმენი და სტუდენტი გოგონა (თავი 1)

ანტალიის კაფეში დგას ერთი მომხიბლელი შუახნის კაცი. მისი აღნაგობიდან გამომდინარე ძველი კალათბურთელი უნდა იყოს. შავი თმა ისე აქოჩრილი აქვს, რომ გეგონება ბალიში აუფეთქდაო, მაგრამ ეს უფრო საყვარელს ხდის, ნაცრისფერი თვალები ისე უციმციმებს თვალს ვერ

უბრალოდ

ახლა როდესაც უშფოთველად და ტკბილად უნდა მეძინოს , ემოციის მოზღვავებას ვგრძნობ , მტკივა გაურკვევლად , არ ვიცი რა მაწუხებს მაგრამ ვიცი რომ მტკივა . ალბათ ყველა ტკივილი მას უკავშირდება , ამდენიხნის დაფარულმა , გულის სიღრმეში დამალულმა ტკივილმა თავი

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 10

თვალი რომ გავახილე, გამახსენდა გუშინ ღამე როგორ არაჩვეულებრივად გავატარე. აჰჰ რა კარგი გრძნობა ყოფილა. გვერდზე თოკო მეწვა და მშვიდად სუნთქავდა. უცებ თვალები გაახილა და წელზე მომხვია ხელი -გეგონა გამეპარებოდი ძვირფასო?

სიცარიელით სავსე ოთახი

სიკვდილზე ფიქრებმა შემომიტიეს.. ისევ. შენ, აი ხო შენ,სულაც არ ხარ ვალდებული შემოხვიდე და კითხვა განაგვძო. უბრალოდ 1:33 საათია ა.მ–ით და მე ვერ ვიძინებ...ისევ. ალუდას ვუსმენდი. ამ ადამიანის შესახებ აქამდეც მსმენოდა, მაგრამ მგონია რომ დღეს გავიცანი.

თავისუფალი ვარდნა 7

დღეს შაბათია. დაგეგმილი არაფერი მაქვს, არც რამეს ვაპირებ. მირჩევნია სახლში დავრჩე, პოპკორნი გავაკეთო და რამე კარგ ფილმს ვუყურო. არადა გარეთ მშვენიერი ამინდია, ფანჯარაში მზის სხივები ერთმანეთს ეჯიბრებიან, რომელი უფრო მალე მოაღწევს ჩემამდე.

მგონი შემიყვარდი (9)

ნათლიაშენი იყო მოსული დღეს... სულ რომ არაფერ შუაში იყო ისე ვუთხარი.. -როგორ ვერ მივხვდი ამაში ნინოს ხელი რო იქნებოდა გარეული... იმ ამბის მერე მხოლოდ ნინოსი ესმის და ჯერა.. ოდნავ დარდიანმა ამოილაპარაკა და ამოიხვნეშა..

ყვავის პარანოია (11)

ძირს დაგდებულ ანდროს ფეხებს დაწვდნენ და გლეჯა დაუწყეს. იქაურობა სისხლის გუბედ იქცა. მშიერი ძაღლები ნაწილ-ნაწილ გლეჯდნენ ანდროს, რომელიც ყვიროდა მანამ, სანამ ხმა არ ჩაუწყდა, სანამ ტკივილმა არ დაამუნჯა და ბოლოჯერ არ დაიღრიალა, გაიქეცითო. ძაღლი ამჯერად

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 7)

-რაღაც მნიშვნელოვანი შეხვედრა უნდა მქონოდა საფრანგეთში მაგრამ კომპანიას ვერ დავტოვებ ამიტომ თქვენ უნდა წახვიდეთ, თარჯიმნები თქვენ ორის გარდა არავინ მყავს. ერეკლე მოლაპარაკებებს აწარმოებს. -დადა, მე ნია მყავს. ვერ დავტოვებ.

ერთადერთს ორჯერ ვერ შეხვდები 2

სახლში ვბრუნდებოდი, კარგი ამინდი იყო, ამიტომ ფეხით მივდიოდი და ვგრძნობდი,რომ ვიღაც მომყვებოდა.. ცოტახანში ხმა გავიგონე -ნინა დამელოდე უკან გავიხედე და ეს ბექა იყო -მისინე, შენთან საქმე მაქვს და იქნებ სადმე გავიდეთ სადაც სიწყნარე იქნება -კარგი

მიჯაჭვული (XVIII თავი)

ზაფხულის მწველი სიცხე იდგა ქალაქში და ადამიანებს აქედან გაცლისაკენ მოუწოდებდა ბუნება. აივნის კარი ღია ჰქონდა და საწოლზე ვარსკვლავის ფორმაში დაწოლილი გარეთ, მთის ფერდობზე შეფენილ ძველ სახლებს შეჰყურებდა და ფიქრობდა მის ცხოვრებაზე,