The Sound Of Silence - 1

საკუთარ თავთან გაწვალებული დიალოგი ლუკასთვის უკვე ნაცნობი სიტუაცია იყო. როგორც ყოველთვის ახლაც ასევე მოიქცა, შპრიცი აიღო, რომელშიც ჯადოსნური სითხე ეგულებოდა, დააკვირდა და ნერწყვი ხმაურით გადაუშვა გამომშრალ ყელში. - რა გსურს ლუკა?

ჩემი პრინცესა დაგარქვი ( თავი პირველი)

-გაიგე დათო??? გიორგის გარეშე აქ მოთრეული არ გნახო- ჩაჰყვირა ძმას მაიკომ ტელეფონში და უმალვე გამორთო რათა დათოს თავის მართლება არ მოესმინა თუ რამდენი ეცადა და რატომ ვერ დაითანხმა მისი საუკეთესო მეგობარი გიო მაიკოს კონცერტზე წასასვლელად. -დაც ესეტი

"ქეთი და ტყლაპი სამარადისოდ"

მე მოგიყვებით უცნაურ ამბავს, ეს ისტორია გავიგე სახლში თურმე რა აღარ მომხდარა ორ მეშვიდე და მერვე ბ კლასში, სკოლის მთავარი ჭორიკნები

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(1)

-მამაშენი გელოდები და გირჩევნია მალე ჩამოხვიდე კარებს იჯახუნებს.ავდექი,თეთრი სარაფანი გადავიცვი და კიბეებზე სწრაფად ჩავედი.მამაჩემს ფერი არ ადევს სახეზე.ნანუკა კი ნერვიულად დადის.ნეტავ რა მოხდა?წყნარად მივდივარ და სავარძელში მამას წინ ვჯდები.

უსახელო

ჰმ, როგორი მძიმეა წუთისოფელი, როგორი მძიმეა ცხოვრება, როგორი მძიმე და პასუხისმგებლობით სავსეა იყო ადამიანი და შემდეგ პიროვნება.. ხორცის ნაგლეჯად ბევრი იბადება, მაგრამ არა როგორც ადამიანად, სრულფასოვან პიროვნებად, როგორც ნათქვამია ადამიანი

14 თებერვალი ( თავი 5)

ბიჭებმაც მოგვაკითხეს.ნატალის მივულოცეთ,დავლოცეთ კიდეც, მეც მოვწრუპე. მოკლდ საკაიფოდ შეზარხოშებული ვიყავი. ცეკვა მომინდა და გოგოებს შევუერთდი. უცებ უკნიდან ვიღაცამ ხელი შემომხვია. შევცბი და სწრაფად მოვბრუნდი. ვიღაც უცნობია, აშკარად ნასვამია ეტყობა.

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 35)

ბარგი შევკარი, ჩემოდნები გავამზადე, პატარებსაც ჩავაცვი, ალექსი ზურგის კენგურუ ჩანთაში ჩავისვი, გეგა კი სავარძელზე ჩამოვსვი ჩაფუთნული, გიორგის, ქურთუკი ავიღე და ხელების კანკალით დავუწყე ჩაცმა, ცრემლები ყელში ჩამდიოდა და მახჩობდა, ღილი ვერ შევკარი,

M.I(თავი მეთხუთმეტე)

მარიმ სიგარეტს მოუკიდა და ჩაეშვა სავარძელში. უკვე მერამდენეჯერ შეიძლებოდა ეს მომხდარიყო, მისი ნდობა მოეპოვებინათ, სიყვარული აეხსნათ და ბოლოში ეღალატათ. მის ემოციებზე თამაშობდნენ. ზუსტად ამიტომ აღარ იმჩნევდა არაფერს, არ ანიჭებდა მათ ამ სიამოვნებას

არ შეიძლება ! თავი 3

მეორე დღე კარგად დაიწყო, ვიდექი ფანჯარასთან და ვხედავდი როგორ მიდიოდი ნინია სახლიდან, თავის ბარგს ტაქსში აწყობდა და აშკარად არიყო კმაყოფილი იმით, რომ ყველას ეძინა და არავინ შეიწუხა თავი მისი გაცილებით. აბაზანაში შევედი , მოვწესრიგდი, ყველა

უშენოდ (სრულად)

_ დარწმუნებული ხარ? _ კი _ შვილო, დაფიქრდი მაინც, ახალგაზრდა ხარ, ყველაფერი წინ გაქვს... _ ხოდა მაგიტომ _ შენმა ქმარმა იცის? _ აუცილებელია გიპასუხოთ? _ გკითხე უბრალოდ...